Los maestros del Tango

Bij binnenkomst in het Oude Luxor Theater zit Miguel Angel, in een stijlvol pak gekleed, al te wachten. Met oprechte, Argentijnse charme laat hij mij voorgaan naar zijn kleedkamer, die overvol hangt met zijn kostuums voor de show. Aldaar starten we het interview.

Wanneer begon uw liefde voor de tango?

"Praktisch toen ik geboren werd. Met twee jaar luisterde ik al tangomuziek, mijn eerste plaat was van Carlos Gardel, ik groeide op met het luisteren van tango. Dit kwam door mijn opa en oma en mijn ouders, de hele familie hield van tango."

En wanneer begon u de tango echt te dansen?

"Vanaf mijn zeventiende jaar ontdekte ik de tango als dans. Daarvoor kende ik wel al vele tangoliederen, maar rond mijn twintigste begon ik de tango echt te dansen. Maar altijd al danste ik, populaire dansen zoals de rock, vanaf dat ik een klein jongetje was. Zo deed ik op hele jonge leeftijd al mee aan de carnavalsoptochten van Buenos Aires. Mijn oom en tante maakten deze optochten, de 'murgas' altijd. Eigenlijk zoals een samba-school, maar dan van Argentinië. Met carnaval was ik dan hun mascotte. Je kunt dus zeggen dat ik al dansend opgroeide. En toen ik nog een klein jongetje was, zo?n acht of tien jaar, schreef ik aan de meisjes in mijn klas al tangobrieven. Ze zeiden dat ik al een echte tangopoëet was. Maar ik wist natuurlijk nog niet dat het ooit echt mijn beroep zou worden."

Hoe is 'Tango por Dos' tot stand gekomen?

"De dansgroep is gevormd in 1988. Alle dansers komen uit Argentinië, uit Buenos Aires om precies te zijn. Daar heb ik de dansers ook geselecteerd. Samen met de zangers en musici is het een stabiele groep van 24 personen geworden. Binnen de groep wisselen we van paren (red. voorheen had Miguel Angel zijn vaste danspartner Milena Plebs) en gaan we de hele wereld over."

"Ja, 'Su Historia' gaat over mijn verhaal. Hoewel niet zozeer mijn geschiedenis, maar het verhaal van het hele dansgezelschap. Het begin gaat over mijn leermeesters. Er wordt over hen verteld terwijl je ze ziet op een scherm. De beelden heb ik zelf gemaakt, twintig jaar geleden toen ik mijn eerste camera kocht. Ik heb deze belangrijke personages toen gefilmd zonder te weten dat ik ze ooit nog voor mijn eigen show zou gebruiken. Het zijn dus geen professionele beelden, maar erg huiselijk en persoonlijk. Je ziet bijvoorbeeld Pepito Avellaneda en Antonio Todaro die ook veel in Nederland optraden. Nederland was dan ook één van de eerste landen die deze maestro's ontving. Met hun trad ook ik voor het eerst op."

Betekent dit dan dat we een traditionele tango te zien krijgen, of ook een moderne?

"De voorstelling gaat over het begin van mijn carrière tot het heden. Het laat dus de complete choreografische ontwikkeling van de dansgroep en mijn ontwikkeling als choreograaf zien. Het laatste deel van de show toont dan ook mijn laatste choreografie. Met half naakte vrouwen en bandoneons maakt dit het een hedendaagse dans. Maar het blijft wel een tango. Het geheel gezien is niet helemaal klassiek, niet helemaal modern, maar meer puur 'populair'."

"Nee, nee eigenlijk niet. Er zijn momenten tijdens de voorstelling die belangrijk zijn, maar ik denk niet dat je ergens echt op moet letten. Er is erg veel informatie, het is eigenlijk een voorstelling die je 2 of 3 keer moet zien. Er zijn zoveel verhalen, zoveel choreografieën, zoveel werken in zoveel woorden, een krant in New York schreef zelfs: 'Het is te veel'."

En dat mag zeker gezegd worden, het is ontzettend veel. Maar zeker niet te veel in negatieve zin. De show is een groot spektakel, maar blijft toch intiem. Daarnaast wisselt het enorme grootsheid met momenten van rust af. Na een spectaculaire improvisatie, keert even de rust terug door een solomoment van het orkest. En dit geweldige 'Orquesta Típica', bestaande uit onder andere twee bandoneonspelers, onthoud ons zelfs Nederlands favoriete tango niet: 'Adios Nonino'. Van oorsprong het werk van Astor Piazzolla, maar bij ons ongekend populair geworden door de uitvoering van Carel Kraayenhof tijdens de bruiloft van Prins Willem-Alexander en Máxima.

Miguel Angel Zotto heeft de tango en al het ongelooflijke voetenwerk van de oude maestro's geleerd, een tangoschool bestond destijds nog niet. Wat heeft deze man een talent. Niet alleen als danser op zich, maar ook als choreograaf en artistiek leider van de show. 'Su Historia' is prachtig gechoreografeerd. Zelfs met veertien dansers tegelijk, die zwieren, draaien en springen, blijft het een harmonisch geheel. Hieraan toegevoegd de zangers, muziek, verhaallijn, decors en humor maken 'Su Historia' tot een tangovoorstelling waar iedereen van zal genieten.

Wie bang is dat de 49-jarige Miguel Angel met deze voorstelling zijn tangoloopbaan afsluit, hoeft niet te vrezen. "Natuurlijk moet ik bekennen dat dit best vermoeiend is. En ooit wil ik me wel gaan settelen, trouwen en een kind krijgen, de rust opzoeken. Maar dan wel een evenwicht vinden in die rust en in tango dansen." Voorlopig heeft de maestro echter nog even geen rust. Na Nederland bezoekt hij nog Rome, Miami en zijn geboortestad Buenos Aires. Dat hij nog eens in Nederland terugkomt is zeker, want tango is in Nederland populair. En dat was al voor de prachtige traan van Máxima.

Miguel Angel Zotto's ? Tango por Dos ? 'Su Historia'
Vanaf heden t/m 9 april
Locatie: oude Luxor Theater Rotterdam (t/m 18 maart)
Daarna Chassé theater Breda en het RAI Theater Amsterdam.
Prijzen: Vanaf 33,50 euro te Rotterdam
Klik hier voor meer (verkoop-)informatie en reserveringen: www.luxortheater.nl