Achter de schermen bij Tarzan
Sinds 15 april staat de musical Tarzan in het Circustheater in Scheveningen en wij van Vrouw.nl mochten er afgelopen week eens een kijkje nemen. We kregen een presentatie over de kleding, die gebruikt wordt tijdens de musical, een behind the scenes-documentaire te zien, een rondleiding achter de schermen, we mochten een hapje mee eten in het theaterrestaurant én we mochten de voorstelling zien.
De presentatie over de kostuums was erg interessant. De kostuummakers hebben een hele zware taak gehad. Tarzan zit dan ook vol met bijzondere momenten, die een aparte bewerking van de kostuums verlangen; de openingsscène, het vliegen van de apen en dan moet je ook nog eens rekening houden met de kleuren van het decor. En wat doet zwaartekracht met kleding? Geen gemakkelijke opgave, zo vertelde Maritska van Aalst, Kostuum Supervisor. Ze is uiteindelijk heel trots op het resultaat. Of ze met recht trots was konden wij die avond zelf bekijken. Na een fotomoment zouden de castleden nog wat interviews doen met de regionale pers. Ron Link zijn interviewer was niet op komen dagen, waarna hij grapte dat hij het wel gezellig vond om dan maar bij ons aan te schuiven. Uiteraard hadden wij hier geen bezwaar tegen.
En toen volgde de rondleiding. Stiekem zaten we 'm al een beetje te knijpen, want we waren gewaarschuwd dat we 'de hoogte' in zouden gaan. We werden, in sneltreinvaart, vele trappen op en gangen door meegenomen naar het crisiscentrum van de musical. Op veertig meter afstand van het toneel, hoog boven het publiek in drie kleine hokjes zit het crisiscentrum van Tarzan. Hier worden licht, geluid en alle schakelingen tijdens de show in de gaten gehouden en bediend. Deze musical is zo over the top dat ze de meeste schakelingen en licht hebben ooit. Deze mensen zorgen er voor dat het publiek de musical beleeft op de manier zoals het bedoeld is.
We hebben de route gezien die Ron Link, Tarzan, aflegt tijdens de musical wanneer hij van achter het podium naar de andere kant van de zaal moet rennen, om van daaruit weer tevoorschijn te komen. Zwaaiend aan zijn liaan. Hij heeft dus twee minuten om al die trappen op en af te rennen en klaar te zijn om door de zaal heen te vliegen.
Maar hij is niet enige die halsbrekende toeren moet uithalen om weer op tijd het podium op te komen. Chantal Janzen heeft veertig seconden om vanaf beneden naar vijf hoog te gaan, over te stappen op een schommel en, terwijl ze naar beneden zakt, haar liedje te zingen. Tijdens de repetitieperiode bleek dat ze dan adem tekort had, van het trappen rennen, en ze daarom haar liedje niet meer kon zingen. Daarom hebben de ze achter de schermen de 'Chantalevator' gemaakt. Een lange, smalle buis waar Chantal in moet gaan staan en dan wordt ze omhoog getrokken met ongelooflijke snelheid. Voordeel hiervan is dat ze het liedje wel goed en zonder ademnood kan zingen. Je zou er claustrofobisch van worden...
Chantal moet echter na de Chantalevator nog een enorme drempel overwinnen. Ondanks haar hoogtevrees moet ze namelijk over een randje klimmen op een hoogte van zo'n 15 meter en dan op een hangmatje klimmen dat langzaam naar beneden zakt, waarop ze een schitterend nummer ten gehore brengt. Dat Chantal ondanks de capriolen met de lift en de hoogtevrees dit liedje met een geweldige stem en zo veel emotie kan zingen, zagen wij na een heerlijk diner in het theaterrestaurant. De recensie lees je uiteraard binnenkort op Vrouw.nl!
