Roodkapje alles behalve een sprookje
Unni Lindell (1957) is een echte bestsellerschrijfster. Ze heeft al meer dan twintig romans en kinderboeken geschreven en staat in Noorwegen en andere Scandinavische landen voortdurend op de bestsellerlijsten. Internationaal heeft Lindell inmiddels ook een miljoenenpubliek verworven. Als zo'n topper weer een nieuw boek in Nederland uitbrengt, begin je toch met hoge verwachtingen aan het boek. Zeker als je zo'n spannende tekst op de achterflap leest.
Roodkapje gaat over de zusjes Judith, Lisbet en Carol Marner. Ze zijn door hun grootmoeder opgevoed, omdat hun moeder niet in staat is om voor hen te zorgen. Lisbet wordt vroedvrouw, Judith fotografe en Carol een gedesillusioneerde alcoholiste. Maar wie van de drie maakt er nu een gewoonte van om mannen te vermoorden?
Alle zussen worden in het begin beschreven. Op dat moment heb je als lezer geen enkel idee wie de moorden nu op z'n geweten heeft. We lezen zelfs het nachtboek van de dader. In dat boek, dat je kunt vergelijken met een dagboek, vertelt ze over alles wat ze heeft gedaan. Als lezer zit jer er helemaal in én dan is het opeens duidelijk wie het heeft gedaan. Helaas zijn we dan amper op de helft van het boek.
Het boek wordt op de achterflap omschreven als 'een beangstigende psychologische thriller, die zich afspeelt tegen een idyllische achtergrond van sneeuw en ijs'. Maar zo psychologisch en beangstigend is het op het eind niet meer. Hoewel het spannend blijft of de moordenares nu ontdekt wordt door de gepensioneerde politieagent die de zaak nooit heeft laten rusten.
Aan het lezen van Roodkapje heb ik een dubbel gevoel overgehouden. Aan de ene kant schrijft Lindell heel fijn. Alles wordt goed beschreven, waardoor je je echt kunt inleven. Maar aan de andere kant heeft ze te snel prijs gegeven wie de moorden op haar geweten heeft. Daarna wordt het boek wel erg voorspelbaar.
334 bladzijden
Uitgeverij A.W. Bruna
ISBN: 9056722522
