"Ik sta met beide benen op de grond"

Wie de roddels de afgelopen dagen heeft gevolgd, heeft de naam van Thomas Berge zeker voorbij zien komen. De zeventienjarige zanger laat het hart van Monique Smit (het jongere zusje van Jan) sneller kloppen. De twee leerden elkaar kennen tijdens de opnames van het tv-programma Just the 2 of us en brachten volgens Privé veel tijd door tijdens een Tros-uitje in de Caribbean.

Voor wie Thomas nog niet kent, vertelt hij wat meer over zich zelf. "Ik ben nu een jaar of vijf bezig en heb in die tijd een aantal kleine hitjes gehad. Het is allemaal heel snel gegaan en op korte tijd heb ik al een heleboel albums gemaakt met daarop Nederlandstalige nummers die richting popmuziek gaan."

Natuurlijk leidt Thomas wel een ander leven dan zijn leeftijdsgenootjes. Toch heeft hij zelf geen probleem met het onregelmatige leven. "Ik beleef ontzettend veel plezier aan het optreden. Ik heb ook goed contact met mijn fans. Sommige ken ik gewoon van de optredens. Dat is toch gaaf dat ze zelfs vaker komen kijken!"

Nu mag hij ongestoord optreden, maar een aantal jaar geleden was dat wel anders. Toen lag de arbeidsinspectie op de loer, aangezien je als jonge artiest niet te veel en te laat mag optreden. "Dat was erg vervelend. Zeker als je weet dat klasgenootjes gewoon om zes uur uit hun bed gaan om een krantenwijk te doen. Of ze brengen folders rond, dat lijkt me ook zwaarder dan wat ik doe. Maar ja, wie ben ik?"

Waar we Thomas natuurlijk als zanger kennen, heeft hij zich de afgelopen tijd ontpopt tot een alleskunner. Zo kan hij nu ijsdansen door zijn deelname aan de vorige editie van Sterren Dansen op het IJs, kan hij nu paardrijden door het regionale programma Toppers te Paard en komen we hem ook tegen op de dvd 'Zoop in Zuid-Amerika'. "Ik doe alleen wat ik leuk vind. Zo genoot ik iedere keer weer van het paardrijden. Ik kan nu zeggen dat ik kan paardrijden."

In Zoop in Zuid-Amerika speelt hij voor het eerst een rol in een film. "Ik speel mezelf en mag de vlindertentoonstelling openen. Het was ontzettend leuk om te doen, al was het ook een hele lange dag. Met het resultaat ben ik blij. Als is het ook wel vreemd om jezelf opeens in de bioscoop te zien."

Over het hoogtepunt in zijn carrière hoeft Thomas niet lang na te denken. "In 2005 heb ik een Zilveren Harp gewonnen. Dat was echt een verrassing. Hij staat nu opgeborgen in de kluis, maar zo nu en dan pak ik hem er voorzichtig uit om hem weer te bewonderen." Wie weet worden zijn live-concerten op 7 en 8 maart 2008 in de HMH wel een nieuw hoogtepunt. Het is voor Thomas in ieder geval een droom die uitkomt!

Ondanks al dit succes is Thomas niet veranderd. "Ik sta met beide benen op de grond en hoop dat ik dit nog jaren mag doen. Ik zing al sinds mijn vierde, maar vervelen doet het nooit. Het is toch geweldig als je mensen blij kan maken met je muziek en tijdens concerten al die vrolijke gezichten ziet?"