Fixkes blijven nuchter
Als je eerste single zolang op nummer één staat, verwacht het publiek ook veel van het debuutalbum. In België is deze cd al uit en de recensenten zijn enthousiast. Het wordt dus tijd om de grens over te gaan en vanuit Stabroek is dat maar een paar passen. Zit Nederland eigenlijk wel op de dialectpoppers te wachten? We vragen het aan Fixkes-zanger én tekstschrijver Sam Valkenborgh.
"Volgens mij zit er nooit iemand op iets te wachten. Het zou wel leuk zijn als het in Nederland ook een succes wordt. Een Nederlandse journalist dacht dat we in onze eerste single Kvraagetaan bewust al een paar verwijzingen naar Nederland hadden toegevoegd, zoals naar Ron's Honeymoonquiz. Maar dat is niet zo. Onze generatie moest gewoon naar Nederland 2 kijken, omdat er verder echt niets te zien was. We zullen wel zien wat het album in Nederland doet. Voor ons was het in ieder geval een kleine moeite om het in Nederland te lanceren. We staan namelijk onder contract bij een Nederlands label."
Vrienden
Fixkes zijn in november 2005 begonnen. "Toen heb ik mensen gekozen, waarmee ik achteraf ook nog een pint mee kon pakken. Dat is een goede keuze geweest. We hebben het leuk met elkaar en we blijven na een optreden vaak nog even plakken. Het is ook heel fijn dat je in die drukke, hectische periodes gewoon met vrienden op kunt trekken, want dat zijn we echt van elkaar."
Toen de band begon, was de eerste vereiste volgens Valkenborgh dat ze de muziek zelf goed zouden vinden. "De rest zouden we wel zien. Aan de reacties die ik in eerste instantie op Kvraagetaan kreeg, merkte ik wel dat het iets zou kunnen worden. Al hadden we dit succes ook niet verwacht." Toch blijven de heren er erg nuchter onder. "Je wordt het gewoon. Misschien scheelt het ook dat vier van de zes bandleden inmiddels de dertig gepasseerd zijn. We zijn oud en wijs genoeg om te weten dat het maar muziek is. Ik moet ook gewoon mijn appartement kuisen."
Oprecht
Valkenborgh heeft bijna alle teksten op het album zelf geschreven én dat allemaal in het Stabroekse dialect. Waarom? "Ik weet zelf eigenlijk niet zo goed waarom ik daarmee begonnen wel. Ineens was het daar. Daarvoor heb ik ook wel teksten in het Engels geschreven hoor. Als puber doe je dat, omdat dat volwassener voelt. Je kunt dan toch niet in het dialect zingen. Toen ik daar toch mee begon, merkte ik wel dat het veel beter ging. Mijn woordenschat is veel groter en je kunt veel meer nuances maken. Het nadeel vind ik dat je jezelf meer blootgeeft. Als ik schrijf, probeer ik het kind in mij weer naar boven te halen. Inspiratie haal ik uit de dingen die om me heen gebeuren."
Al heeft Valkenborgh geen idee hoe al die geweldige songs nu echt ontstaan. Aan één eis moeten alle nummers voldoen. Ze moeten oprecht zijn. "Ik moet voor de spiegel kunnen staan. Wil mezelf niet anders voordoen dan ik ben. Als je net gedumpt bent, kun je niet hopen dat de ander gelukkig wordt. Ik wil het niet mooier voordoen dan alles is."
Inmiddels is de tweede single van het album in België uitgebracht en hebben de heren het razend druk. Valkenborgh heeft er zelfs zijn baan voor opgezegd, zodat hij zich kan toeleggen op de muziek. Fixkes spelen dit najaar vooral in Vlaanderen, maar ze zullen op donderdag 20 december ook van zich laten horen in de Mezz in Breda. "We zullen zien of de radiozenders in Nederland onze nummers oppikken en misschien zullen we dan nog vaker over de grens spelen. We zullen het zien..."