The Unbreakable Backstreet Boys

In het Landmark Hotel in Londen heb ik een afspraakje met Brian Littrell en AJ McLean van The Backstreet Boys. Een beetje zenuwachtig ben ik wel, want zo vaak ontmoet je geen sterren van dergelijk formaat. Ik word door de persdame in een hotelsuite gezet en moet nog even geduld hebben voor de heren komen. Het is stil in de kamer, totdat de boys binnenkomen. Zingend, lachend en roepend naar elkaar, alsof ze niet al een hele dag opgesloten zitten in een duffe hotelkamer, terwijl ze interview na interview doorstaan. Brian doet zijn eigen versie van 'Hallelujah, hallelujah', Nick neemt nog maar eens een flesje water en AJ rent op en neer naar de badkamer. Maar eindelijk keert de rust weer en is de tijd aangebroken dat ik mijn vragen mag stellen aan Brian en AJ. Of, beter gezegd, zij stellen de eerste vraag aan mij: waar kom je vandaan? Wanneer ik vertel dat ik uit Amsterdam kom, worden de heren helemaal enthousiast.

Brian: Daar was ik enkele weken geleden nog! Ik had een optreden in Walibi World om mijn solo cd te promoten. Ik heb helaas niets van het park kunnen zien, want de fans gingen voor. Ik ben toen ook nog in Amsterdam geweest. I love Amsterdam!
AJ: Ja, ik vind Amsterdam ook helemaal te gek. Een vriend van mij heeft zijn vriendin daar kort geleden ten huwelijk gevraagd. Ik hoop er zelf gauw weer heen te gaan.

Gefeliciteerd met jullie nieuwe album en jullie single. Waarom hebben jullie gekozen voor Inconsolable als eerste single?

Brian: Ik denk dat dit de beste keus was, omdat je de sound direct herkent. Je hoort het en denkt: wat is dat ook alweer? Oja! Dat zijn de Backstreet Boys! Nick neemt het eerste deel van de zangpartijen voor zijn rekening en drukt daarmee direct een stempel op het nummer.
AJ: Daarnaast is het nummer perfect om te laten horen dat wij ook een groei hebben doorgemaakt. De brug tussen wat we al gedaan hebben de afgelopen vijftien jaar en waar we naartoe willen met onze muziek.

Ik heb vanmorgen pas de vertaling van het woord 'inconsolable' gehoord. Ik kende het woord niet. Maar zijn jullie Inconsolable? (ontroostbaar, red.)

Brian: Van tijd tot tijd wel. Ik kan niet voor iedereen spreken, maar ik denk dat we allemaal wel een periode hebben gehad in de afgelopen vijftien jaar waarin we ontroostbaar waren.
AJ: Ik kende het woord ook niet, wij hebben het ook eerst moeten opzoeken voor we het wisten, haha.

Brian: Heel kort hebben we erover gedacht om de naam te veranderen in alleen Backstreet, nadat Kevin weg was gegaan. We zijn een nieuwe groep, wel met de geschiedenis, maar visueel een nieuwe samenstelling. Maar we zijn The Backstreet Boys, het is ook een merknaam. Daarnaast, er zijn nog meer bands met boys in de naam; Beastie Boys, The Beach Boys, The Pet Shop Boys...Why fix something if it ain't broke?

Jullie zijn echt volwassen geworden in deze band, wat heeft dat voor effect (gehad) op jullie leven?

Brian: Nick en AJ waren allebei heel jong toen ze bij de band kwamen. Wij allemaal, maar zij echt. En met name AJ heeft heel veel moeite gehad om de balans te vinden tussen de Backstreet Boy AJ en Alex. Dat is zijn echte naam, wist je dat?
AJ: Je moet heel erg oppassen dat het je niet volledig opslokt, dat zie je om je heen heel veel gebeuren. De artiesten die zich erdoor laten overdonderen, zijn degenen die je nu niet meer ziet.
Brian: Je moet echt de balans weten te vinden. Als ik over straat ga lopen met de gedachte: ik ben een superster, dan sta ik niet met beide benen op de grond. Ik vind de balans doordat ik mij realiseer dat ik verschillende rollen heb. Hier ben ik Brian, de Backstreet Boy, maar dat is niet real life voor mij. Ik ben bijvoorbeeld ook Brian, de vader en Brian, de echtgenoot. De dromen die ik als jongen had, een vrouw en kinderen, heb ik gerealiseerd. Je moet ook buiten The Backstreet Boys gelukkig zijn. Ik voel me erg gezegend met mijn leven.
AJ en Brian in koor: Als je dat niet doet, dan raak je cuckoo for cocoapuffs. (dan word je gek, red.)
Brian lacht en zegt tegen AJ: we dachten hetzelfde!

Als je al vijftien jaar in het vak zit, dan moet je wel een stuwende kracht áchter de band hebben. Wie is jullie 'wind beneath your wings? (stuwende kracht, red.)

AJ: Dat is voor mij absoluut mijn moeder. Grappig dat je dat zo zegt, vroeger heb ik het nummer Wind beneath your wings van Bette Midler voor mijn moeder gezongen.
(Terwijl AJ dit zegt, begint Brian het nummer even te zingen.)
Brian: Ja, familie is heel belangrijk. Vrienden en familie. En binnen de band hebben we aan elkaar ook heel veel gehad en nog steeds. Maar ook de fans, daar hebben we zoveel steun van gehad en ontvangen we nog steeds zoveel steun. Dat is geweldig!

Ja, jullie fans van toen zijn inmiddels ook opgegroeid. Zie je dat ook terug in publiek tijdens jullie optredens?

Brian en AJ: Ja absoluut!
Brian: Het is geweldig om te zien. Voor het hotel staan ook fans die vanaf het eerste uur ons volgen. Hele plakboeken hebben ze meegenomen met foto's van toen. En bij concerten zie je ook dat fans hun kinderen meenemen. Ik heb vorig jaar mijn kind meegenomen naar wat concerten, heel speciaal vond ik dat. En zij doen dat ook bij ons, geweldig!

AJ: We zijn op dit moment aan het overleggen waar we heen gaan, maar we willen zeker nog terug naar Europa, ook Nederland. Eerst gaan we naar Azië in februari, daarna volgen Australië en Europa. Er zijn nog zoveel landen waar we nog niet zijn geweest en waar we heel graag heen willen. Zuid Afrika, Kaapstad, moet prachtig zijn, maar daar zijn we één keer vier uurtjes geweest. Hongarije, Tel Aviv, Oekraïne, Moskou, Dubai...we hebben nog heel veel plannen.

Als laatste de vraag: wat is jullie favoriete nummer van het nieuwe album?

Brian: Unsuspected Sunday Afternoon is mijn favoriete nummer. Dit heeft een echt Beatles-sfeertje en geeft goed weer waar The Backstreet Boys in de toekomst naartoe gaan.
AJ: Voor mij is het Helpless when she smiles. Een nummer waar je direct onze eigen sound herkent. Maar elke song is een hit op zijn eigen manier. Ik ben ongelooflijk trots op wat we hebben neergezet met dit album.

En dan staat de persdame plotseling weer in de kamer. Mijn twintig minuten alleen met AJ en Brian zijn voorbij. Na nog een snelle foto met beide heren, moet ik echt gaan. Ik zwaai nog even naar ze en loop met een glimlach de kamer uit. Want dat ze zo aardig zouden zijn, had ik niet verwacht.

Win een Backstreet Boys foto op canvas!

Reserveer hem hier online!

Unbreakable
Backstreet Boys