Word jij een burgertrut?

Vrije tijd 16 jaar geleden door Redactie Ze.nl

Niet-werkende moeders hebben het zwaar. Heel zwaar. Niet vanwege die jengelende kinderen, klagende man of het eeuwige huishouden. Nee, ze hebben het zo zwaar, omdat ze hun manier van leven steeds moeten verdedigen tegenover moeders die wel willen werken. Bovendien wordt ook de politieke druk steeds groter, want pasgeleden sprak de vakbeweging er schande van dat hoogopgeleide vrouwen thuisblijven. Een actuele discussie dus, die Fleur Jurgens nu van de andere kant wil belichten. En dat doet ze met een vurig pleidooi in Leve de burgertrut. Fleur Jurgens is journalist en filosoof, en ze gooide vorig jaar hoge ogen met haar boek Het Marokkanendrama.

Persoonlijk kan ik mij niet voorstellen dat sommige vrouwen blij worden van het predicaat 'burgertrut', maar dat ligt misschien aan mij. De term zou vooral bedoeld zijn om het slechte imago van het moederschap op te krikken. Fleur Jurgens zegt daarover: "Ik wil laten zien hoe belangrijk het voor kinderen is om in een stabiel gezin op te groeien, met een moeder die veel tijd voor ze heeft en ze leert sociaal te zijn." Ja, ho eens even! Er bestaan ook stabiele gezinnen waarvan de moeder wel werkt en beide ouders alles op een prettige manier hebben verdeeld. En er zijn genoeg moeders die de hele dag thuiszitten, zonder dat ze hun kinderen de juiste 'bagage' meegeven.

Cijfers, onderzoeken en talloze redenen voert de schrijfster aan. Ja, haar betoog zit goed in elkaar. En het mag nooit zo zijn dat kinderen de dupe worden van onze carrières, dat ben ik absoluut met haar eens. Toch voel ik tijdens het lezen de woede langzaam opborrelen. Hallo, waar blijft de man in dit verhaal? Die wil toch zeker ook betrokken zijn bij de opvoeding? En wat moet je een burgertrut doen als haar man z'n biezen pakt? En worden veel vrouwen er niet gewoon veel gelukkiger van als ze nog wat buitenshuis beleven? Resoluut gooi ik het boek in de hoek. Klaar ermee! En ik was pas halverwege...

Mocht ik straks kinderen hebben, dan blijf ik werken, maar wel parttime. Dan zal ik een betere moeder zijn, want van fulltime thuiszitten zou ik knettergek worden. Mijn man geldt als mijn gelijke en dus gaan we samen de boel verdelen. En ik hoop vurig dat ik nooit, maar dan ook nooit een burgertrut word. Aan de andere kant zal ik ook nooit meer aan een hoogopgeleide burgertrut vragen waarom ze ervoor heeft gekozen om fulltime thuis te zitten. Dat snap ik blijkbaar toch niet.