Leven zonder hypotheek en energierekeningen

Vrije tijd 16 jaar geleden door Redactie Ze.nl

In Ik woonde in een grot vertelt Marguerite van Geldermalsen (een Nieuw-Zeelandse met Nederlandse roots) openhartig over haar bijzondere leven in Jordanië. Daar leert ze tijdens een reis in 1978 Mohammad Abdallah in Petra kennen. Ze wordt verliefd op de souvenirverkoper, trouwt en neemt zelfs intrek in één van de eeuwenoude grotten van Petra. Bijzonder wonen, zo in een tweeduizend jaar oud 'huis', dat uit de rode rotswand gehakt is.

Marguerite gaat aan de slag als lokale verpleegkundige, maar verder leidt ze het leven van een bedoeïnenvrouw. Dat betekent dat ze water haalt met een ezel, kookt boven open vuur, zelf brood bakt, ontbijt bij de opkomende zon en danst tijdens huwelijksfeesten. Daarnaast krijgt ze samen met haar man drie kinderen. Voor ons is het misschien ondenkbaar om in deze omstandigheden te leven, maar soms droom je toch ook van een leven zonder hypotheek en energierekeningen. Daar had Marguerite tenslotte geen last van.

Uitgebreid beschrijft Marguerite haar leven bij de bedoeïnen, maar ik begrijp wel wat andere lezers missen. Natuurlijk is het mooi om te lezen over een andere cultuur. Zo krijg je toch een beeld van een gebied waar de meesten van ons nooit zullen komen. Maar aan de andere kant mis ik ook het gevoel. Hoe heeft Marguerite het nu zelf ervaren, want ik denk dat die overgang misschien nog wel interessanter is dan het leven daar. Natuurlijk pas je je aan aan de situatie, maar hoe voelt dat? Daar had de schrijfster wel dieper op in mogen gaan.

De foto's die in het boek zijn opgenomen, zorgen dan weer voor wat extra's. Alleen erg jammer dat deze zo klein en in zwart-wit zijn opgenomen. Dit is begrijpelijk, want een pocket typeert zich natuurlijk door het kleinere formaat. Daarom is het originele boek voor mensen die echt geïnteresseerd zijn in de cultuur daar zeker een aanrader. Daarnaast vind ik het wel prachtig dat Marguerite haar verhaal op papier heeft gezet. Op deze manier komt de streek niet alleen negatief in het nieuws én daarnaast is het een prachtig monument voor haar, na ruim twintig jaar huwelijk, overleden man.