Duik in familiegeschiedenis

De uitgever kopt op de achterflap 'Een ontroerend waargebeurd verhaal over liefde, jaloezie en armoede'. Dat in combinatie met de vraag of er een vloek op de familie van Tamara Lindenhof (1925) rustte, maakt dit boek bij voorbaat een boek dat ik gelezen moet hebben. Ik houd wel van een beetje spanning en het feit dat de schrijfster dit boek onder een pseudoniem heeft geschreven, maakt mij extra nieuwsgierig.

Als jonge vrouw kreeg de Zeeuwse schrijfster vaak de vraag of ze niet kon lachen. "Kijk toch niet altijd zo lelijk, als je lacht ben je veel mooier." "Ik denk dat het kwam doordat ik me nooit helemaal goed voelde", geeft zij als verklaring in haar boek Nacht over ons huis. In dit boek wordt het eerste deel van haar familiegeschiedenis beschreven met als rode draad: armoede, jaloezie, laster, verbittering en een grenzeloze bewondering voor haar ouders. Jaren heeft ze gewerkt aan het relaas, maar helaas heeft de schrijfster nooit het eerste exemplaar van dit boek in ontvangst kunnen nemen. Zij is eind januari op 83-jarige leeftijd overleden.

Deze autobiografie start met een verhaal over haar grootouders van vaderskant. In 1879 zijn zij naar Noord-Amerika vertrokken om twee jaar later weer terug te keren omdat grootmoeder heimwee kreeg. Misschien had het begin iets pakkender beschreven kunnen worden, maar ik lees toch verder. Het gebeurt tenslotte niet zo vaak dat een vrouw van die leeftijd een boek schrijft én dat een uitgever ervoor kiest om het uit te brengen. Dan moet het toch een bijzonder verhaal zijn. En dat is het zeker. Liefhebbers van autobiografieën, maar ook de dames die geïnteresseerd zijn in het leven aan het begin van de vorige eeuw, zullen genieten van dit boek.

Of er nog een vervolg komt, weet alleen de uitgever. De schrijfster heeft in ieder geval genoeg materiaal nagelaten om ook haar leven na 1940 te beschrijven.

Nacht over ons huis
Tamara Lindenhof

267 bladzijden
Uitgeverij Forum
ISBN: 9789022549100