The Script vertelt verhalen

De heren van The Script zijn nog maar net aangekomen in Nederland. Ze treden 's avonds op in de Paradiso in Amsterdam en ze hebben er zin in. We zitten met zijn vieren aan een tafel in een hotelbar en Glen begint direct te kletsen: "Ik ben al eens in Amsterdam geweest, met de viering van het millenium. Het was geweldig." Danny vult aan: "Ik was ongelooflijk jaloers, want ik zou er ook heen gaan. Ik had het gewoon moeten doen."

Zanger Danny O'Donoghue en gitarist Mark Sheehan hebben elkaar ontmoet in hun tienerjaren in Dublin. Ze delen een obsessie met muziek. Hun talent wordt al gauw herkend en ze worden uitgenodigd om naar de Verenigde Staten te komen om samen te werken met een aantal grootheden op het gebied van muziekproductie. Ze starten als een backroom team; ze maakten demo's voor andere artiesten. Maar wanneer ze drummer Glen Power, ook uit Dublin afkomstig ontmoeten, besluiten ze samen een band te starten. Een naam was al gauw bedacht. Glen: "Toen we net begonnen, ontdekten we dat de songs die we schreven, eigenlijk kleine verhalen waren. En als we elkaar belden, vroegen we elkaar: 'What's the script, what's the story?', een soort van hoe gaat het. Dus eigenlijk wees alles naar deze naam."

Een band met drie mannen komt minder vaak voor. Meestal zijn er meerdere muzikanten bij betrokken. Danny: "Drie leek gewoon een perfect aantal, de meeste bands bestaan uit vier mensen. Maar we hadden zo'n goede sound dat we niet een vierde nodig hadden." Mark vult aan: "Daarnaast kunnen we ook heel goed met elkaar overweg. We wonen praktisch samen als we onderweg zijn, dus dat moet ook wel. Het is tien procent spelen en negentig procent reizen."

De mannen van The Script zijn dus naar eigen zeggen verhalenvertellers. Ik vraag hen naar het verhaal van Breakeven, één van de nummers op hun album. Mark: "Als een hart breekt, dan breekt het nooit in gelijke helften. Dus als een relatie wordt verbroken, is er altijd één die met een minder deel achterblijft. Eén is er altijd het slechtste aan toe. Daar kwam het idee vandaan. Het gaat over een man die zich afvraagt wat zijn ex aan het doen is. Dat is ook onze kracht, we zingen over iets dat herkenbaar is." Danny: "We zingen over dagelijkse, rauwe emoties. Je moet jezelf zien in het nummer." Glen: "Een gebroken hart is zo universeel, dat men zich wel herkent in het nummer." Maar als ze zelf een gebroken hart hebben, waar luisteren ze dan naar? Danny begint direct te zingen: "All by myself..." Danny en Glen zijn allebei vrijgezel en Mark is getrouwd. Mark: "Zij moeten het doen voor mij, ik ben al saai. Maar ik wist dat ik De Ware had gevonden, dus ik wilde trouwen. Ze kan heel goed omgaan met de fans, ze is er zelf ook één."

The Script timmert hard aan de weg om een wereldwijd succes te worden. Ze zijn hiervoor veel onderweg. Danny: "Ons sociale leven bestaat op dit moment alleen uit de band. We zijn heel close geworden en het is erg belangrijk dat we met elkaar overweg kunnen. Dat geldt ook voor onze crew. Je ziet alleen ons, maar de band bestaat eigenlijk uit veel meer mensen. We zien ze ook als familie. Maar het is niet erg, want je weet waar je bepaalde concessies voor doet." Mark vult aan: "Natuurlijk wil je je vrienden en familie thuis graag zien, maar echte vrienden blijven toch wel. Ook al zie je ze niet zo vaak. Het goede eraan is dat ze zien hoe hard we werken en ze steunen ons altijd."