Merlot kun je beter drinken

In zijn eerdere boeken zoals Leven als Gort in Frankrijk en Overleven als Gort in Frankrijk is de auteur overduidelijk zélf de hoofdpersoon van het boek. Hij schetst een leven als... ja inderdaad, als een god in Frankrijk. Het zoete leven van wijn, baguettes, zon en rust. Prachtig. Maar nu komt het: Het Merlot Mysterie. De auteur staat met een glas rode wijn, die als bloed over zijn handen sijpelt, op de cover. Ook de titel en de sticker met ‘De eerste echte wijnroman, een boek om een moord voor te doen’ verwijzen naar een mogelijk literaire thriller. De backcover introduceert Harold Wechter, een Nederlandse reclameman die een wijnchâteau in Frankrijk heeft gekocht. Niets in de tekst duidt erop dat het een thriller is. Dit roept allerlei vragen op: waarom staat Gort zélf op de cover? Wechter lijkt een fictief personage. Wát is het nu voor een boek? Wat kun je verwachten? Verwarring alom dus!

Zwabbert

Het blijkt een flinterdun verhaal over Harold en Régis, een authentiek Franse wijnboer wiens zaken niet zo goed gaan. Harold steekt Régis een helpende hand toe. Hij gebruikt zijn onuitputtelijke creatieve geest om de boer weer op de kaart te krijgen. Bijvoorbeeld door het oprichten van een camping, maar ook door op zoek te gaan naar Régis’ mysterieuze wijngaard, waar de beste wijn uit de hele streek vandaan komt. Hierdoor ontstaat een mooie vriendschap tussen beide boeren. Lang blijft onduidelijk wie de hoofdpersoon is. Deze titel zwabbert van Harold naar Régis en terug, om uiteindelijk onovertuigend te eindigen bij Régis. Hierdoor krijgen beide personages geen ruimte om zich te ontwikkelen en leer je hen niet goed kennen.

Beelspraken

Gort probeert het boek wat diepgang te geven door aan de lopende band beeldspraken te gebruiken. Enkele beeldspraken kunnen een verhaal inderdaad verrijken, maar in dit geval is het irritant, omdat het eerder ver gezocht is, dan een goede toevoeging. Even wat willekeurige voorbeelden: ‘Nog geen twee dagen later stond hij voor de poort. De pet in de hand, zijn gezicht als een pasgeploegde akker’ en ‘Hij telde af en de hele familie boog zich als één man over de aanhanger en tilde de sinaasappelkleurige zak uit, die qua omvang en gewicht met gemak de slachtoffers van een vliegramp hadden kunnen bevatten.’ (...) ‘Met veel over en weer geschreeuwde bevelen werd uit de ijzerberg een ingewikkeld buizenframe geassembleerd, dat nog het meeste weg had van een uitvinding om energie te onttrekken aan de stratosfeer’ Huh?

Rode draad

De dialogen in het boek bestaan teveel uit spreektaal en voegen niets toe, wat het plot nog nietszeggender maakt. Het lijkt net of de auteur zich ten doel heeft gesteld zo humoristisch mogelijk uit de hoek te komen, met aparte vergelijkingen, excentrieke bijpersonen en bizarre situaties. Hierdoor raak je de rode draad – de zoektocht naar het geheimzinnige stuk wijngaard – voortdurend kwijt. Feit dat vooral Harold daarnaar op zoek gaat, draagt niets bij aan aan een stevig verhaal. Gort kan zich naar mijn mening beter houden bij korte sfeerimpressies van het prachtige Franse land, in plaats van zich te wagen aan een fictieve roman. Oh, en hij mag zich natuurlijk ook concentreren op zijn heerlijke wijnen.

Het Merlot mysterie
Ilja Gort
236 bladzijden
Ilja Gort
ISBN: 9789043911870
Tirion