Verrassende jazzjasjes
Het begint direct goed met 'T' Aint What 'Cha Do (It's The Way How 'Cha Do It), veel eerder al gezongen door onder andere Ella Fitzgerald. In de lijn der verwachting ligt de hele reeks jazzfavorieten, zoals I've Got You Under My Skin, Bad Bad Leroy Brown en Mr. Bojangles. Die hoor je inderdaad terug op dit album, redelijk klassiek vertolkt. Persoonlijke favoriet is EZ Duzzit, heerlijk nummer door de tempoveranderingen en de zware stem van de zanger, die hier goed tot z'n recht komt.
Verrassend en – eerlijk gezegd ook wel noodzakelijk voor het album – zijn de rock-. punk- en popnummers Wonderwall (Oasis), Pretty Fly (For A White Guy) (Offspring) en Let Me Entertain You (Robbie Williams) in een jazzjasje. Vooral de eerste is zeer geslaagd, omdat dit nummer er zich zeer wel voor leent. Aan het eind van het nummer dringt langzaam het besef tot je door dat dit géén klassieker in de lijn One For My Baby is, maar dat je het origineel heel anders kent. Dat is knap. Het nummer van Offspring is er veel minder geschikt voor. Je hoort er teveel het oorspronkelijke nummer doorheen, waardoor het een beetje een vreemde eend in de bijt is.
Het album is dus een beetje een mix van oud en nieuw. Als je de cd zo out of the blue hoort, moet je er wel even aan wennen. Aan de 'grappige' backing vocals bijvoorbeeld, die bij Let Me Entertain You ook echt gillen. Van mij mogen ze zich concentreren op hun instrumenten, die ze overigens zeer goed beheersen.
Jammer is dat er weinig informatie over deze band te vinden is. Op de website is eigenlijk geen achtergrondinformatie te lezen. En dat terwijl ze wel nieuwsgierig hebben gemaakt. Het is ook niet helemaal duidelijk waar ze te zien zullen zijn, of ze alleen te boeken zijn of ook concerten geven, dat moét namelijk een feestje zijn. Dit soort muziek hoor je namelijk toch eigenlijk echt live te horen.
Afbeelding verwijderd door redactie
Tiny Little Bigband
New Blu'Eyes
TLBB Records