Ademloos: adembenemend mooi
Naar aanleiding van dat interview waren we zo nieuwsgierig naar het boek dat we het niet konden laten liggen. Zelf noemt ze het een heel persoonlijk, oprecht en intiem boek, maar het is veel meer. Het is onbeschrijfelijk om te vermelden wat er tijdens het lezen van deze autobiografische roman allemaal door je heen gaat. Je voelt het geluk, de liefde, het verdriet, de onmacht en al die andere gevoelens van zo dichtbij. En ondanks dat je weet dat Ron sterft, hoop je tegen beter weten in dat dit prachtpaar nog meer tijd met elkaar krijgt.
Het is echt bewonderingswaardig hoe de schrijfster alle emoties, die ze op dat moment in haar leven tegen kwam, heeft beschreven. Ze heeft oog voor detail en laat niets onbeschreven. Denk aan kundige dokters die er alles aan doen om het leven van Ron te redden, maar ook aan de verplegers die hem zo ontzettend bang maken. Maar waar ik nog het meest van schrok, was de verhouding met haar schoonouders. Ieder heeft een geliefde verloren, maar in plaats van elkaar te steunen, ontstaat er een strijd. Niemand mag in de buurt van de kist komen, want zijn ouders hebben het meeste verdriet. Ze eisen op een gegeven moment zelfs zijn as op. Dit kan toch niet?
Waar de meeste boeken dan stoppen, gaat dit verhaal verder. We lezen hoe Kim haar leven weer oppakt. Hoe ze verder gaat met een nieuw maatje aan haar zij, namelijk de hond Balou. Via een medium komt ze weer in contact met Ron en maakt zo haar hart weer vrij voor nieuwe liefde. Prachtig om te lezen dat ook zij het geluk weer heeft gevonden, want dat gun je haar na het lezen van Ademloos echt.
~
Ademloos
K. Moelands
~
Mistral Uitgevers
