Interview: Inge Ilpenburg.

De film Limo gaat over de vier vriendinnen Anouk, Meike, Fleur en Monique (zanggroep Kus). Eén van hen erft een huisje in Spanje. Daar aangekomen blijkt het een landhuis te zijn, met een geheime gang die uitkomt in een slaperig dorpje, waar de tijd tweehonderd jaar heeft stilgestaan. Alle kinderen zijn verdwenen en de overgebleven dorpelingen vallen steeds in slaap. De meiden proberen het mysterie op te lossen samen met een vergeetachtige professor (Jan Decleir) en zijn knappe leerling (Manuel Broekman).

Inge speelt kruidenierster Ina Ribbel, toch wel een bad guy. Inge: "Slechteriken zijn leuker om te spelen, maar ook gemakkelijker. Het is veel moeilijker om van een lieve vrouw iemand te maken die meer is dan alleen maar lief en aardig, om haar meer diepte te geven. Daarom was de rol van Sophie Noordermeer in Westenwind ook een uitdaging. Mijn favoriete scene in de film Limo is de eerste ontmoeting met de meiden van Kus. Zij komen mijn kruidenierswinkel in. Het was de eerste keer dat ik met hen en regisseur Guy Goossens werkte."

"De crew was super om mee te werken," complimenteert Inge. "De set in Zuid-Spanje was echt prachtig. Toen ik voor het eerst de set opliep, had ik echt zoiets van 'wauw!'" Ook de samenwerking was heel prettig en over de meiden van Kus niets dan lof. "Nederlandse acteurs worden steeds beter. Was het vroeger nog zo dat acteurs heel erg lieten 'zien' dat ze aan het acteren waren; tegenwoordig laten ze zich veel meer 'lezen' door de camera. De Engelsen zijn hier briljant in. De Amerikanen trouwens ook."

Voor haar rol als Ina Ribble droeg ze een lange zwarte jurk, heel erg onflatteus. "Als actrice moet je niet ijdel zijn", weet Inge te vertellen. "Bij acteren gaat het er niet om wat jou het beste staat. Voor mijn rol had ik strak achterover gekamd haar, niet mijn beste look moet ik zeggen. En flirten op het set is er ook niet bij in een vormeloze jutezak. Maar als het werkt voor de rol die je speelt, dan hoort dat er gewoon bij. Ik wordt ingehuurd voor mijn kwaliteiten, niet voor mijn looks. Want laten we wel wezen: er zijn een heleboel jongere vrouwen die veel aantrekkelijker zijn dan ik."

Momenteel heeft ze het rustig, want behalve de première van Limo heeft ze niet zoveel meer op stapel staan. Ze straalt misschien ook daardoor een soort rust uit. "Na het floppen van Supermodel - de musical en het einde van een aantal andere projecten, had ik opeens veel vrije tijd over. Dat is dan een periode van bezinning, om uit te zoeken wat ik wil doen en wat ik leuk vind. Ik vind mezelf niet zielig, maar de roddelbladen blijkbaar wel. Mensen benaderden zelfs mijn huishoudster in de supermarkt. 'Wat zielig voor Martine (Hafkamp, red.), hè,' zeiden ze dan. Dan hield ze altijd stellig vol dat ze geen Martine kende. 'Mevrouw Ipenburg, die ken ik wel' zei ze dan. Daar schrok ik wel van. Ik ben helemaal niet zielig!"

Tijdens het interview is duidelijk te merken dat Inge al heel wat jaren in het vak meedraait. Ze antwoordt direct en precies, heeft een duidelijke mening. Naast acteren geeft ze ook workshops over hoe je jezelf het beste kan presenteren. "De Nederlandse vrouw heeft nog te veel de mentaliteit 'Sorry dat ik besta' als ze iets wil. Dat moeten we eens van ons afschudden, en gewoon gáán voor hetgeen we willen. Er zijn verschillende manieren om dat te verkrijgen." Op vraag of ze hier een voorbeeld van kan geven, antwoordt ze; "Het is de manier waarop je het zegt, en dat ligt helemaal waar je op dat moment aan denkt. Als je baas je vraagt naar zijn feestje te komen, en je zegt 'Wat leuk'', reageer je heel anders als je denkt 'Hè, bah, daar heb ik helemaal geen zin in' dan wanneer je denkt 'O, dan zie ik zijn leuke broer weer!' "

"Het workshop geven ben ik ingerold. Ik ben van nature nieuwsgierig, wil altijd weten waarom iets wel of niet werkt." Daarom werkt ze ook één-op-één met acteurs voor de camera. Zelf staat ze dan achter de camera. "Toen ik nog Martine Hafkamp speelde in Goede Tijden, Slechte Tijden, kwam ik erachter dat scènes waarvan ik dacht dat ze goed werkten, niet zo goed overkwamen op beeld. Daar ben ik me toen in gaan verdiepen." Hierdoor heeft ze een goed beeld over wat voor haarzelf goed werkt en wat niet. Die zelfverzekerdheid straalt ze uit.

Inge heeft een tip voor de Nederlandse vrouw; "Focus op de ander, en niet op jezelf. Als je onzeker bent, omdat je denkt dat je een grote neus hebt, denkt je gesprekspartner heus niet constant 'Wat heeft ze een grote neus'. Zet het van je af en luister naar wat de ander te zeggen heeft."