Interview: Schrijfster Esther Waij.
Sinds ik jong was wilde ik acteren, dat was echt mijn liefde. Ik ging naar de toneelschool en tegelijkertijd ook al professioneel spelen. Daardoor las ik veel toneelstukken en scenario's. Zelf schrijven was aanvankelijk geen doel of roeping: ik werd gevraagd een voorstelling te maken en vond dat een uitdaging. Ik merkte meteen dat ik het leuk en interessant vond om uit niets iets te scheppen, al je fantasie kwijt te kunnen. Volgde workshops scenarioschrijven en schreef daarna o.a. voor Baantjer, IC, de jongerenserie Costa! en de jeugdserie Zoop. Geweldig leuk om te doen. En toen mijn eerste boek Inez & Zo over de waanzinnig verwende Inez, die na haar scheiding alles wat ze heeft kwijtraakt en zich alleen moet zien te redden. Dat verhaal wilde ik via een roman vertellen. Een grote stap. Ik heb er alles voor opzij gezet. Het blijkt een totaal andere manier van leven, want ineens zit je de hele dag in je eentje. Maar dat past ook goed bij me.
Je hebt naar mijn mening echt een hele duidelijke stijl. Lekker vlot en ook gewaagd, want je gaat verder dan alleen het verhaal van het hoofdpersonage. Zo komen we ook tekeningen tegen. Hoe ben je tot dat idee gekomen?
Dank je, die stijl was precies hoe ik het in mijn tweede roman Man op je lip wilde! Inez is een licht hysterische, neurotische vrouw die veel nadenkt en ook door haar tegenstrijdige gedachten nog meer in de problemen komt. Dat hysterische, afwisselende, chaotische wilde ik ook visualiseren door tekeningetjes, heuse smartlappen, notenschrift, afvinklijstjes en dergelijke. Ik vond het ook prettig voor het ritme van het boek. Op bepaalde momenten geeft het rust. Als Inez bijvoorbeeld eenzaam is, staan de letters onder elkaar. Die leegte; gevoel, stijl en beeld horen bij elkaar.
Waar haal je sowieso je inspiratie vandaan voor die doldwaze avonturen van Inez? Een voorbeeld is bijvoorbeeld het feit dat de Fietsenman, een van Inez' veroveringen haar een diamant geeft die gemaakt is van de as van zijn vrouw.
Ik haal mijn inspiratie overal vandaan. Tv, een wandeling, bij de bakker. Door te kijken, te luisteren. Eén zin of zelfs een blik tussen mensen kan al genoeg zijn om te triggeren. Dan gaat de fantasie aan de haal. Ik hou daarbij van merkwaardige acties. In mijn eigen leven zitten natuurlijk ook zaken waaruit ik put. Die vergroot of verklein ik, gooi ik om en daar speel ik mee.
Herken jij jezelf dan ook in Inez, omdat je ook uit zaken uit je eigen leven put?
Het nadenken tot je er bij neervalt, ik krijg mijn hoofd moeilijk stil. Ook dingen een kans geven die eigenlijk geen kans verdienen omdat je op je klompen al aanvoelt dat het niet gaat werken, maar toch ook vinden dat je het minimaal moet proberen. Het zoeken naar liefde zal iedereen wel herkennen. Het daarbij languit gaan, zijn allemaal punten die ik herken. Maar ik krijg absoluut geen kick van shoppen. Al die mensen, die indrukken en keuzes. Laat mij niet in een drukke winkelstraat los, dan loop ik gillend en heel snel weg. Nou ja, zoals Inez bij H&M tijdens de Cavalli-actie. Gekkenhuis. Kleine oorlogen woeden daar. Uitverkoop doet niet het beste in mensen naar boven komen.
Is het schrijven van een tweede boek, anders dan het eerste?
Man op je lip was iets moeilijker. Het verhaal staat op zichzelf, maar heeft hetzelfde hoofdpersonage en volgt ook in tijdslijn op Inez & Zo. En ik wilde dat je beide boeken los van elkaar kunt lezen. Door middel van flashbacks, herinneringen van Inez en tekeningetjes maak ik waar nodig duidelijk wat er in het verleden is gebeurd. Leuk is dat Inez nu op bepaalde dingen anders reageert dan in het eerste boek. Waar ze toen buitengewoon heftig was over iets, kijkt ze daar in Man op je lip vanuit een wat andere emotie op terug. Ze is dan al een stapje verder. Of, ook wel grappig, Inez vergeet tijdens haar blik op het verleden bewust of onbewust iets. Je mist Inez & Zo dus niet als je het niet gelezen hebt, als je dat wel hebt, geeft het een extraatje. Omdat je ziet dat mensen het verleden naar hun hand zetten, of er juist van leren.
Wat kunnen we de aankomende tijd nog meer van je verwachten?
Ik heb heel wat materiaal dat ik uiteindelijk niet in Man op je lip vond passen, dus een derde deel met de avonturen van Inez zit er eigenlijk in. Dan is de trilogie met Inez rond. Maar ik heb ook nog zoveel andere ideeën, voor onder andere een meer epische roman, dat ik ga kijken wat het eerst aan de beurt is. Met een boek ben je toch zo'n anderhalf, twee jaar fulltime bezig, dus het is wel van belang dat je weet waar je je tijd in wilt steken. Daarbij staan er wat acteerrollen op de lijst, heb ik nog ideeën voor tv-programma's, en een internetplan waarbij ik zou moeten zoeken naar de juiste mensen op de juiste plek, wat zeer intensief is. Het is ook een kwestie van kijken of en wat er mooi kan en past. Waar ik anders eigenlijk altijd precies weet wat ik wil doen, maak ik nu even een pas op de plaats om te kijken wat ik in de toekomst verder wil doen. Ik wil doen wat me gelukkig maakt. Juist ook omdat ik zoveel verschillende ideeën heb. Ik zit dus midden in een bezinningsfase. Doe aan yoga, mediteer, en studeer hoe zelf en anderen te kunnen ontstressen. Hoe daarna verder, wanneer en met wát, maakt mijzelf ook nieuwsgierig.
