Interview: Eline van den Broek, jong politiek talent (I).

Ik ben politicoloog en journalist en de afgelopen jaren heb ik gewerkt voor diverse denktanks in Europa: Brussel, Berlijn, London, Praag, Parijs en Milaan. Verder heb ik diverse publicaties op mijn naam staan op het gebied van gezondheidszorg en het geneesmiddelenbeleid in de EU- lidstaten. Daarnaast publiceerde ik opiniestukken in diverse kranten.

Ook adviseerde ik Europarlementarier Toine Manders (VVD) op het gebied van grensoverschrijdende gezondheidsdiensten. Vorig jaar werkte ik, in het kader van een postacademische opleiding journalistiek, op de buitenlandredactie en de financiële redactie van De Telegraaf. De afgelopen maanden werkte ik voor de Amerikaanse denktanks Heritage Foundation en American Enterprise Institute.

Ik ben een getrouwde vrouw met twee passies: politiek en atletiek. Die gaan helaas meestal niet zo goed samen. Vijf weken geleden begonnen we met de Libertas campagne in Nederland en heb ik mijn hardloopschoenen tijdelijk in de kast gestopt.

Je had waarschijnlijk een goede carrière kunnen hebben in het bedrijfsleven in plaats van je druk te maken over issues, waar toch niemand gelijk iets aan kan doen. Wat drijft jou?

Ik ben een optimist, vrolijk en soms misschien een beetje naïef. Ik denk echt dat ik, samen met anderen, het verschil kan maken. Mijn ouders zeiden dat toen ik nog kind was, ik altijd al dat zo'n extreem gevoel voor rechtvaardigheid had. Ik denk dat het gevoel voor rechtvaardigheid, hoe subjectief ook, mijn belangrijkste drijfveer is. Ik kan er niet tegen dat mensen zo voor de gek worden gehouden. Ik kan er niet tegen dat mensen zich wijs laten maken dat ze te dom zijn om de politiek te begrijpen. Of dat ze maar gewoon braaf moeten gaan stemmen en dat de overheid dan wel voor ze zal zorgen. Dat paternalisme (overdreven zorgzaamheid vanuit de overheid) is verschrikkelijk.

Daarnaast maak ik me zorgen over de toekomst van mijn generatie. De verzorgingsstaat, die jaren geleden is bedacht door de vorige generatie is moreel en economisch onhoudbaar. Hoeveel belasting moeten wij betalen om het zorgstelsel van mevrouw Kant in stand te houden? Het is geen kwestie meer van willen, maar van kunnen.

Een mooi ideaal: Een nieuw Europese partij, vertegenwoordigd door alle landen, maar ook heel complex. Vaak gaan dit soort nieuwe initiatieven ook mis, voordat ze goed aan het werk kunnen, vanwege de grote hoeveelheid aan mensen en ego's ?
Bij Libertas gaat dit wel goed?

Dat weet je nooit. Maar wat ik wel weet is dat ik van tevoren heb bestudeerd met wie ik in het Europees Parlement ga samenwerken. We hebben onderlinge afspraken en ik zal me daaraan houden. In ieder geval kan ik niet anders dan erop vertrouwen dat mijn Libertas collega's dat ook zullen doen. Wij hebben allemaal één ding in ieder geval gemeen: het Europees Parlement, dat MOET anders!

Wat denk jij zelf te kunnen gaan bereiken als vertegenwoordiger in Brussel van Libertas. Mocht je worden gekozen, hoe ga jij het verschil maken daar in het grote onoverzichtelijke Brussel?

Ik heb een aantal concrete beloftes gedaan aan de kiezer, die ik ga nakomen. Ik ben nog jong, dus dat zou niet handig zijn als ik nu al mijn beloftes nu al niet nakom. Die beloftes zijn, onder andere:

• Ik ga mijn uiterste best doen in het EP om de dienstenrichtlijn opnieuw op de agenda te zetten. Die richtlijn is heel belangrijk, want die zou ervoor zorgen dat mensen ook over de grenzen kunnen werken in de Europese Unie. Dus een werkloze automonteur in Nederland zou dan makkelijker kunnen worden uitgezonden naar België. Dat is heel belangrijk, zeker in een tijd van economische crisis.
• Ik doe afstand van exorbitante vergoedingen, zoals de reisvergoeding naar Straatsburg. Ik vind het onverantwoord dat er in Brussel zoveel geld wordt verkwist, zeker nu mensen het financieel soms lastig hebben. Ik hoop dat mijn Libertas collega's mijn voorbeeld zullen volgen.
• Om inzichtelijk te maken voor de kiezer wat er in Brussel gebeurd, zal ik de kiezer van informatie voorzien. Informatie over wie de wetten maakt, informatie over wie de wetten beïnvloed (namen van lobbyisten), informatie over wat ik zelf uitspook in het Europees Parlement. Kortom: ik zal van me laten horen in de komende vijf jaar, niet alleen om herkozen te worden, maar simpelweg omdat ik vind dat ik verantwoording moet afleggen aan de mensen die op mij stemmen.

Morgen komt deel 2 van dit interview online, in het kader van de Europese verkiezingen.