De ring
Ze is de zon zelf, hoe donkergrijs het wolkendek ook is, hoe hard het ook regent. En stormen doet het in haar leven nu haar nieren weigeren te doen waarvoor ze zijn bedoeld. En alsof dat nog niet genoeg is, dit weekend lag ze in bed en kon niet opstaan vanwege de pijn in haar hart. Zij huilde van angst, haar man wilde 112 bellen, haar zesjarige dochter klampte zich aan haar vast: ‘mama, je mag niet dood gaan want dan breekt mijn hartje.’ Dus zaten wij zojuist aan koffie en water om het leven door te nemen. En opeens stelde zij die ene vraag: ‘Wat is erger: een moeder die haar kind verliest, of een kind die haar moeder verliest?’ Een onmogelijke keuze, stamelde ik onhandig…
Met Jacqueline bespreek ik wat je normaal voor jezelf houdt, laat ik de puber in mezelf los, ga ik als vanzelfsprekend naar Sex and the City 2 (zij is Samantha) en hol ik naar het Amsterdamse bos. Want vorige week gaf de ook al zo onweerstaanbare fotografe Petra van Vliet daar een Twittershoot. Petra vertelde aan de veertig deelnemers die van overal in het land naar haar toe waren gekomen, waarom we vaak zo onherkenbaar op foto’s staan. Dat is omdat we onszelf niet herkennen. Ten eerste omdat we onszelf ineens in spiegelbeeld zien, dus altijd omgekeerd dan hoe we onszelf kennen. Maar vooral omdat we iemand anders proberen te zijn dan onze mooiste zelf. Jacqueline en ik keken elkaar tijdens die woorden met open mond aan: wat een eye-opener!
Nu is Jacqueline gewoon heel mooi. Ze wordt door onze woest aantrekkelijke personal trainer Matthieu Pocahontas genoemd. Waarschijnlijk omdat hij er heimelijk van droomt met haar in een kano weg te varen. En wie zou dan niet willen? Want ik ken vrijwel niemand die zo helemaal zichzelf is als zij. Ze ziet er zomaar twintig jaar jonger uit dan ze is (en haar gun je dat) en is gepassioneerd eerlijk over zichzelf. Als ik haar een paar dagen niet heb gezien, word ik toch wat onrustig (wat is ze in vredesnaam aan het doen?)
Ze lag dan ook schaamteloos lekker in het gras, zeker vijftien minuten lang, terwijl wij om haar heen dartelden om haar mooiste zelf vast te leggen. De levensvreugde straalde van haar af. Ze jammerde alleen toen het afgelopen was. ‘Het is wel kort hè?’ vond ze vijfhonderd foto’s verder.
‘Ik denk dat het erger is als een moeder jong sterft’, zei ze opeens. ‘Want als moeder ben je het baken, de veilige haven, de troost voor je kind in een harde wereld. Een kind wordt in de hemel wel opgevangen door engelen, in een bad van liefde. Maar wat is een kind hier op aarde zonder moederliefde?‘
De zorgeloze vreugde tijdens de Twittershoot was ineens zover weg. En toch ook niet. Want tijdens die fotosessie was vastgelegd, dat deze bloedeerlijke vrouw zichzelf en anderen recht durft aan te kijken. Soms ernstig, dan weer met een stralende lach. Helemaal zoals ze is.
De ring is bedoeld om door te geven . Maar ik hoop dat Jacqueline de ring heel lang houdt. Want als er iemand is die het verdient om met wapperende haren in een kano rond te varen, dan is het deze Pocahontas.
Ook de mooiste versie van jezelf op een foto willen zien? Surf snel naar www.spiley.com
Meer weten over Jacqueline? www.mayamama.nl
En hongerig naar de passies van deze vrouwen? Je leest het in Vrouwenpower. www.vrouwenpower.eu Nu met 2,95 korting