Nederland is ontregeld en ik ook!
En zo had ik in plaats van de geplande werkdag opeens een hele dag vrij. En daar moest ik eerlijk gezegd even aan wennen. De uitspraak van John Lennon wordt maar weer eens bewaarheid; ‘Life is what happens to you while you are busy making other plans.’ Vanuit mijn raam keek ik naar de winkeliers die hun stoep schoonveegden en dacht ik aan alle dingen die ik eigenlijk had moeten/willen doen. Eerlijk gezegd werd ik er een beetje chagrijnig van. Om de ochtend toch nog nuttig te besteden besloot ik maar om op te gaan ruimen en boodschappen te gaan doen.
Toen het tijd was om mijn zoon van school te halen trok ik mijn lelijkste winterjas aan die warm en comfortabel is. Mijn voeten hulde ik in een paar warme maar afzichtelijke sneeuwlaarzen. En op mijn hoofd zette ik een muts uit het jaar kruik. Ik pakte de slee uit de garage en wandelde met ferme pas naar school omdat het steeds harder begon te sneeuwen.
Aangekomen op het schoolplein rende een klein mannetje mij vol enthousiasme tegemoet. “We doen een sneeuwballengevecht met de juffen en meesters. Ik vind sneeuw echt het leukste dat er is mamma!” Ja zo kon ik het ook bekijken. Uit het niets voelde ik een koude sneeuwbal in mijn gezicht uiteenspatten. Een wake up call! Ik kon het nu aanvaarden en genieten van het moment of ‘fijn’ tegen de stroom in blijven gaan. Uit ervaring weet ik dat het laatste makkelijker is maar het eerste zo veel leuker. Ik pakte een hoopje sneeuw en stortte me vol overgave in het gevecht. Het kind in mij werd wakker. En na een voltreffer in het gezicht van de meester keek mijn zoon mij vol trots aan. Ik was het nog niet verleerd.
Uiteindelijk is het een dag geworden van sneeuwpoppen maken, sleeën en een appeltaart bakken. En ik moet eerlijk zeggen, als je jezelf er eenmaal aan over hebt gegeven is het best fijn om even ontregeld te zijn.
