Een belangrijke boodschap van de Kogi-indianen
In de dertiger jaren werden velen van ons ontroerd door Lost Horizon van James Hilton, met zijn Shangri-La, een stad diep in de Himalaja, bestuurd door een wijze lama, waar vrede en harmonie heersten. De Sierra Nevada de Santa Marta is geen fictie. Haar twee bergtoppen, bijna 6000 meter hoog, schijnen uit de zee in Colombia op te rijzen en zijn het woongebied van de Kogi. Zij hebben duizenden jaren lang trouw en in harmonie met de Grote Moeder geleefd en volgden een oude wijsheid die verzekert dat alle dingen in het goddelijke geworteld zijn. Alle dingen, zo geloven zij, bestaan in de geest van de Schepper voordat ze tenslotte naar buiten komen. De geest doordringt ieder ding. Die verbindende draad van geest van de Schepper voordat ze tenslotte openbaar worden. De geest doordringt ieder ding. Die verbindende draad van geest, aluna genaamd, staat centraal in de Kogi-filosofie.
Een verlichte leraar, Mama Valencia, verklaart:
Alles wat we doen is niet alleen een gebeurtenis in de stoffelijke wereld, maar ook in de geesteswereld. We leven in een wereld die in de geest is gevormd. Iedere boom, iedere steen, iedere rivier heeft een geestvorm, onzichtbaar voor de Jongere Broeder. Dit is de wereld van aluna, de wereld van gedachte en geest. Aluna omvat intelligentie, ziel en vruchtbaarheid: het is de grondstof van het leven, de essentie van de werkelijkheid. De stoffelijke wereld steunt op en krijgt haar vorm, leven en voortbrengend vermogen van aluna en het werk van de Mama voltrekt zich in aluna.
Omdat de Kogi-oudsten of Mama's zieners zijn en een mysterieschool hebben doorlopen, bezitten ze het natuurlijke vermogen door te dringen tot hogere bestaansgebieden en verborgen oorzaken. Ze begrijpen de essentiële waarheid van het gezegde 'zo boven, zo beneden.' Als de Jongere Broeder in zijn ijdelheid, gedreven door hebzucht en eerzucht, denkt dat hij 'de dingen regelt', worden de planeet en ons bestaan daarop in gevaar gebracht. De werking van de wet van de Grote Moeder wordt verstoord.
De wijze van leven van de Kogi -tevreden zijn met die van vroeger- is een weloverwogen keuze van hun kant, geworteld in een diep plichtsgevoel om de wil van de Grote Moeder uit te voeren en het welzijn van deze planeet te verzekeren. Andere volkeren van de Nieuwe Wereld werden niet zozeer overwonnen door de indringers, dan wel verleid te geloven dat ze minderwaardig waren ten opzichte van het ras dat 'vooruitgang' gelijkstelde met de eigen levensvervulling in beperkte zin. Velen werden christenen in de overtuiging dat ze beschaafder zouden worden geacht. De Kogi hebben het Spaanse woord civilizados (beschaafd) overgenomen, maar wanneer het wordt toegepast op de Jongere Broeder drukt het minachting uit voor het westerse begrip van dat woord. Het woord 'civilization' is een uitvinding van de zeventiende eeuw maar werd door Dr. Samuel Johnson niet opgenomen in zijn Dictionary, op grond van het feit dat het slechts een duplicaat was van 'civility' (welgemanierdheid). Sindsdien wordt 'beschaving' gebruikt voor bijna alles wat de mens van het dier onderscheidt. Bijna iedere cultuur beschouwt haar levenswijze als de hoogste prestatie van alle tijden.
Hoewel veel van de Kogi-filosofie onbekend is, moet dat ons er niet van weerhouden 'nieuwe deuren' te openen en onze horizon te verbreden. Het eindproduct is een sterk geloof in broederschap en eerbied voor de aarde. Maar hoe zal de verstandelijke 'mens van de wereld' hierop reageren? Mogelijk hebben miljoenen TV-kijkers From the Heart of the World gezien; heel wat minder mensen zullen het boek lezen. De film gunt een blik in het zuivere hart en denken van dit volk, maar om Alan Ereira's avontuur volledig mee te beleven moet men het boek lezen. Iedere alinea verdient aandacht en wekt weerklank. Van Ereira's betrokkenheid met de Kogi, hun oudsten of Mama's, krijgt men naar mijn mening een goed beeld. De boodschap die ze brengen duidt erop (zoals algemeen blijkt uit vele bronnen), dat er in de wereld een ontwaken van geestelijk bewustzijn plaatsvindt en dat als reactie daarop 'de goden uit hun verborgenheid komen' en opnieuw hun stem laten horen.
Is er ooit een tijd geweest waarin de mensheid niet werd aangemoedigd hogerop te komen haar innerlijke mogelijkheden tot ontplooiing te brengen en op een hoger moreel, mentaal en geestelijk peil te komen dan ze ooit heeft gekend? Het bewijs ligt voor de hand: het ligt in het bestaan van grote zielen die, zoals de geschiedenis heeft opgetekend, lichtbakens waren en, omdat ze eens gewone mensen waren als wijzelf, konden ze de massa inspireren en zich daarmee vereenzelvigen. Hoeveel groter is het aantal dat geen bewijs van hun bestaan heeft nagelaten? De Kogi zeggen ons herhaaldelijk dat het Hoogste in ons woont. Op bescheiden wijze zien ze zichzelf als 'een eenvoudig volk' dat ernaar streeft op steeds volmaaktere wijze in harmonie met de Grote Moeder te werken. Weinig buitenstaanders zouden voldoende bevattings- en uithoudingsvermogen bezitten om onderricht van de Mama's te ontvangen.
Het volledige artikel is te lezen op: www.happynews.nl
