Achtergrond: Over later.

* Als ik deze stapel heb weggewerkt dan heb ik rust…
* Als ik in rustiger vaarwater kom pak ik het sporten weer op…
* Als de kinderen groot zijn dan kom ik weer aan mijn oude hobby’s toe…
* Als ik straks die functie heb, heb ik het gemaakt…
* Als ik…

Bij bovenstaande zinnen ga ik fantaseren. Ik zie een reiziger die door dorre streken ploetert, moeizaam en zwoegend op weg naar zijn geluk. Hij weet dat er aan het einde van de horizon geluk op hem zit te wachten. Soms ziet hij zelfs een glimp hiervan in de verte. Dagen verstrijken, maanden en jaren is hij onderweg. Dan opeens, na al die tijd, is hij er. Hij staat midden in zijn geluk, maar toch is het niet zoals hij verwacht had. Iets klopt er niet. Peinzend gaat hij op een steen zitten en kijkt om naar de weg die hij heeft afgelegd. Hij schrikt, want het zijn vele jaren geweest. Hij bekijkt zijn armen en handen en ziet dat ze oud en breekbaar zijn geworden. Hij realiseert zich wat er niet klopt. Hij kijkt opnieuw naar de weg die hij heeft afgelegd en ziet de vele jaren van tijd die hij verloren heeft om zijn geluk te bereiken. En nu is hij een oude man die slechts kortstondig van dit geluk kan genieten. Maar zelfs het genieten heeft een bittere bijsmaak, want het offer voor dit geluk was erg hoog.

Het is goed om dromen te hebben en er naar te streven om deze te verwezenlijken, maar wees wel een reiziger waarvan de blik zich niet vastklampt aan de horizon.

Rust, tevredenheid, vrije tijd en geluk. Waarom dit uitstellen tot een moment dat nog ooit gaat komen? Waarom kan het in het hier en nu niet aanwezig zijn?

De wereld is voortdurend in beweging; na de ene stapel werkt komt de andere en onverwachte zaken kunnen zomaar gebeuren. Veel mensen willen oud worden, maar of ze ook oud worden (en ook gezond en gelukkig oud worden) kan niet van te voren worden ingeschat.

Vandaar dat ik het belangrijk vind dat je je realiseert dat veel zaken die je wilt, binnen handbereik liggen. Het obstakel ligt vaak verscholen in het antwoord op de volgende vragen:

Wat houdt je tegen om nu tot rust te komen?
Wat maakt dat je nu niet tevreden bent of niet kunt genieten?
Hoezo heb je geen tijd voor jezelf?

Ik gun je dat je geniet van je weg. Dat je de schoonheden langs je weg kunt waarderen en verwondering kunt ervaren bij datgene wat je ziet. Dat je je ervaringen kunt delen met de mensen die je op je weg tegenkomt en dat je zodoende spelenderwijs op je bestemming aankomt.

Artikel eerder gepubliceerd op www.hetkanwel.net