De Nieuwe Vrouw: Ik en mijn ego

Tessa volgt haar ego

‘Tessa volgt haar ego i.p.v. haar hart.’ Zo reageerde een mannelijke bezoeker (met de naam Kees) van de website Wanttoknow.nl op mijn eerste NV. Voor mij een reden om tussendoor even een NV te wijden aan het ego. Deze reactie raakt me namelijk en dus zegt het iets over mij maar ook over veel lezers, die het ego associëren met iets negatiefs. Zeker in spirituele kringen is het ego veroordeeld tot iets wat we in onszelf moeten elimineren. Begrijpelijk in een wereld die wordt geregeerd door het ego. En zie wat het ons heeft gebracht. Toch verdient het ego het niet om met de grond gelijk gemaakt te worden. Het is immers ook een ‘geschenk’ van de Schepper. Echter omdat we vanuit ons hoofd zijn gaan leven, heeft ons ego de regie in handen genomen terwijl het oorspronkelijk is bedoeld als dienaar van de ziel.

"The intuitive mind is a sacred gift and the rational mind is a faithful servant. We have created a society that honors the servant and has forgotten the gift."

Ik, een mooie vrouw

Het mooie is: ik snap Kees wel. Met veel toeters en bellen kondig ik mijn nieuwe rubriek aan en plaats er ook nog eens twee foto’s van mezelf bij. Daarmee lijk ik niet onder stoelen of banken te willen steken dat ik een mooie vrouw ben en dat de wereld mag weten waar ik voor sta. Dat klopt. Maar wat ik er ook mee wil laten zien is dat je geen tik van de molen hoeft te hebben gehad om je met deze materie bezig te houden. Jarenlang bleef bewustwording toch een beetje in een stoffige hoek hangen. Zeker als je daarbij ook nog eens geïnteresseerd was in ‘conspiracy’ en buitenaards leven. (Mijn passie waar ik jullie nog veel meer over zal vertellen, naast allerlei andere zaken natuurlijk). En je moest eens weten hoe moeilijk ik het heb gevonden om mijn kop boven het maaiveld te steken en te zeggen:

"Hallo ik ben Tessa, ik ben journalist en ik schrijf over bewustwording, doofpotten en buitenaards leven."

Wild paard

Toch heb ik het gedaan. (Ook al twijfelde ik of het mogelijk was met die keuze mijn brood te kunnen verdienen.) Vooral omdat ik de materie zo belangrijk vind en ik voel me verantwoordelijk als journaliste om dat wat ik ontdek te delen met andere mensen. Ik kan het ook in volledige anonimiteit doen, met pseudoniemen enzo. Maar als je het dan weer hebt over het volgen van je gevoel, heb ik het gevoel dat het veel krachtiger is als ik sta voor mijn eigen waarheid. En dus met de billen bloot ga. Is het ego dus ‘goed’ of ‘slecht’? Dat ligt er – mijns inziens – maar net aan hoe je ermee omgaat. En of je bereid bent steeds opnieuw kritisch en oplettend naar jezelf te blijven. Zijn ego en ziel met elkaar in balans?

De persoonlijkheid zelve

Wat is het ego eigenlijk? Freud noemde het zo mooi ‘de persoonlijkheid zelve’. Stel dat je net als ik uitgaat van het paradigma dat alles één is, is onze persoonlijkheid dus een individualisatie van het geheel. Met als doel om jezelf te ervaren. Dus in essentie is afgescheidenheid een illusie waarmee we hier op Aarde te dealen hebben. Als je dat bent vergeten (en jij dus denkt dat je alleen je lichaam bent) is de kans groot dat je ego de macht grijpt. Je hoeft maar om je heen te kijken wat er in de wereld gebeurt als onze mannelijke kant in charge is en onze vrouwelijke kant wordt weggedrukt. Nu snap ik waarom onze femine side door de heersende macht als bedreigend wordt ervaren. Zo bedreigend zelfs dat de hele vrouwelijke energie uit de Bijbel (en de rest van onze geschiedenis) is weggeschreven.

Grootsheid ervaren

Wat gebeurt er namelijk als onze mannelijke en vrouwelijke kant, ego en ziel, ons linker- en rechterhersenhelft gesynchroniseerd worden? Dan ontstaat er heelheid en kunnen we onze eigen grootsheid ervaren. Dat leek onze Schepper wel een mooi geschenk. De mens als spiegel van de kosmos: medeschepper met het grote geheel. Wonderen worden normaal, het is immers jouw geboorterecht het leven te creëren waarvoor jij hier bent gekomen. Alleen onze angst (ook ego!!) houdt ons klein. Zorgt voor een onmetelijke kloof tussen ons hoofd en ons hart. Het zou best kunnen dat allerlei negatieve en beperkende overtuigingen Kees klein houden. Of hem een beperkt perspectief aanreiken. Ons gedrag en dat wat we ervaren in het leven wordt bepaald door hoe we denken. Daarmee zenden we namelijk een bepaalde frequentie uit, wat dezelfde frequentie aantrekt. Je ervaart en creëert dus wat jij gelooft.

Angst voor onze kracht

Ik heb daar wel even mee gestoeid: met het ervaren van mijn grootsheid. Ik voel heel duidelijk dat mijn passie tevens mijn talent is. Dat als ik in mijzelf blijf geloven, ik alles kan bereiken wat ik wil. En ik voel ook dat oersterke verlangen (een eigenschap van het ego) wat mijn drijfveer is om vol te houden, in mezelf te blijven geloven. Met vallen en opstaan. Ik stoeide ook met de overtuiging: ‘Ja maar als ik ervoor kies mijn eigen grootsheid te ervaren, handel ik dan niet vanuit mijn ego?’ Toen viel ‘toevallig’ mijn oog op de prachtige woorden van Marianne Williamson: ‘Onze diepste angst is niet dat we ontoereikend zijn, onze diepste angst is dat we onmetelijke kracht bezitten. Het is ons licht, niet onze duisternis, die ons angst aanjaagt. We vragen ons af: ‘Wie ben ik wie ben ik om briljant, fantastisch, talentvol, geweldig te zijn? Maar wie ben jij om dat niet te zijn? Je bent een kind van God.’

Ik zou dus willen zeggen: ‘Ik volg mijn ego, verbonden aan mijn hart.’

Liefs Tessa
www.tessakoop.nl