Frans Molenaar over de Frans Molenaar Prijs

Het Amstelhotel, een miezerige zondagmiddag in maart. De gegoede burgerij, waaronder een flinke stoet BN?ers (variërend van Liesbeth List, Willibrord Frequin, Ans Markus, Neelie Kroes tot Cas Jansen en Hans Klok), geniet van een flûte champagne en een portie bitterballen. De 250 genodigden hebben zojuist de 83e catwalkshow van Frans Molenaar gezien.
Temidden van het borrelgedruis worden ook onverstoorbaar zaken gedaan. 'Zeg, ik heb twee beige jasjes gezien?', begint een blauwgrijze dame tegen de verkoopsters uit Molenaars winkel die nadrukkelijk aanwezig zijn in de overvolle lounge. Bestellingen worden opgenomen. De winkel aan de Jan Luykenstraat opent dinsdag pas weer.

Nieuw talent

Over de verkoopcijfers van zijn draagbare couture hoeft Molenaar zich geen zorgen te maken. Al ruim veertig jaar brengt hij twee collecties per jaar op de markt, die hij onder meer verkoopt in zijn eigen winkel in Amsterdam-Zuid. Met de Frans Molenaar Prijs beoogt de 66-jarige Nederlandse couturier jonge ontwerpers aan te moedigen om zich ook als zelfstandig couturier te ontwikkelen. Daarmee maakt Molenaar een deel van het podium vrij voor nieuw talent dat liever couture dan prêt-à-porter of confectie ontwerpt. Couturiers zijn in Nederland dun gezaaid: sinds de dood van Frank Govers en Max Heijmans behoort Molenaar, samen met Edgar Vos en Mart Visser, tot een uitstervend ras.

'Het is absoluut de bedoeling om meer jonge mensen te stimuleren om voor zichzelf te beginnen in couture', vertelt Molenaar over de naar hem genoemde en door hem persoonlijk gesponsorde prijs. 'Ik bedoel met couture uiteraard niet de couture van Chanel in Parijs, waar een mantelpakje 40.000 euro kost. Maar zoals bijvoorbeeld Percy Irausquin het heeft aangepakt, zo zie ik het graag.' De van oorsprong Arubaanse Irausquin, die in 2001 de Frans Molenaar Prijs won, is een van de meest toonaangevende modeontwerpers in Nederland geworden: de vrouwelijke avondjurken die hij onder zijn eigen label op de markt brengt, vinden bij BN'ers gretig aftrek.

10.000 euro voor couturecollectie

De Frans Molenaar Prijs levert de winnaar 10.000 euro aan prijzengeld op. Dat bedrag mag, zoals José Teunissen uitlegt in de inleiding van het boek Tien jaar Frans Molenaar Prijs: jonge ontwerpers en couture, 'in overleg met Frans Molenaar ingezet worden voor een nieuwe collectie, een naaimachine of andere zaken die de modecarrière op gang helpen'. Bovendien krijgt de winnaar de kans om een jaar later een nieuwe collectie aan het publiek te presenteren bij de volgende uitreiking van de prijs. En prangende vragen over ontwerpen, publiciteit en couture aan Molenaar voor te leggen.

Niet alle jonge ontwerpers slagen er in om na het winnen van de Frans Molenaar Prijs een glansrijke carrière als couturier op te bouwen. Over Frido van der Weij, die in 2004 de prijs won, horen we bijvoorbeeld niet veel meer. Het winnen van de prijs biedt geen garantie voor succes in de couture, erkent Frans Molenaar. 'De prijs is bedoeld als een extra steuntje in de rug. Zowel het geldbedrag als de publiciteit helpen daartoe. Maar talent, doorzettingsvermogen, passie en een beetje geluk zijn minstens zo belangrijk. Dus ik heb niet de illusie dat het winnen van de Frans Molenaar Prijs allesbepalend is voor het verloop van iemands carrière'.

Verdwijnen naar het buitenland

Sommige talenten verdwijnen naar het buitenland. Diederik Verbakel werkt al sinds hij in 2000 de prijs won in het buitenland. Momenteel is hij ontwerper bij het Italiaanse jeansmerk Diesel. Marcha Hüskes was in 1999 de gelukkige. Ze heeft sinds 2003 een showroom in Parijs maar haar kleding is niet in Nederland te koop.
Frans Molenaar ziet de successen van voormalige winnaars in het buitenland niet als een manco. 'Het is vooral fijn om jonge mensen te stimuleren. Ook al boeken ze meer succes in het buitenland, het zijn toch mensen van Nederlandse bodem, waar we als zodanig trots op kunnen zijn'.

Instituut

Bij de uitreiking van de eerste editie van de prijs verwachtte Molenaar dat zijn support zo?n vijf jaar nodig zou zijn. Het opdrogen van de couture-cultuur in Nederland zou dan wel een halt toegeroepen zijn en hijzelf zou de gewenste gezonde concurrentie hebben gevonden. Maar dit jaar vindt alweer de twaalfde prijsuitreiking plaats. Daarmee is de prijs een van de langst bestaande modeprijzen in Nederland en min of meer een instituut geworden.
'In Nederland zijn er helemaal niet veel modeprijzen', benadrukt Molenaar. 'Toen ik hier mee begon, waren er nog de Smirnoff Award en Robijn Fashion Award, maar die bestaan inmiddels allebei niet meer. De BLVD had een modeprijs, maar die is failliet... En nu heeft Lancôme een modeprijs in het leven geroepen, maar meer ken ik er niet'.

100e collectie

Goed nieuws dus dat Frans Molenaar nog wil doorwerken tot hij 75 wordt. Dan toont hij zijn 100e collectie. En reikt hij misschien ook nog steeds wel de Frans Molenaar Prijs uit.