Column: Ecomode for dummies.

Ecomode blijkt booming. Waarom wist ik dit niet?! Omdat; en dit bedoel ik als een compliment; je vaak niet direct ziet dat je met een ecomerk van doen hebt. Niks hobbezakken in sperziebonengroen of stopverfbeige - de ecobrands van nu grossieren in hippe modelletjes met dessins in heldere kleuren.

Als je je erin verdiept, blijken de duurzame merken vaak zelfs opvallend leuke collecties te voeren. Neem het Zweedse merk DUNS. Zij maken kinderkleding met worteltjes, paddestoelen en lieveheersbeestjes erop. Of een hele groentetuin. Leuk voor stadskinderen die denken dat melk uit de fabriek komt en aardappelen als frieten aan de bomen groeien.

Mijn eerste vooroordelen zijn ontkracht. Maar hoe zit het met de materialen? Staat ecomode garant voor jeuk en rode vlekken?! Je raadt het al: neeheehee. Pieken is voorgoed verleden tijd. Organische kleding wordt vaak gemaakt van huidvriendelijk bio-katoen of zijdezachte bamboevezels. Duurzaam is dus zo gek nog niet, concludeer ik. En dan heb ik het nog niet eens over goede werkomstandigheden en faire vergoedingen.

Ook heel duurzaam is het rouleren van (kinder)kleding. Niet alleen leuk maar ook erg goedkoop. Laatst kreeg ik van mijn schoonzusje een stapel Petit Bateau kleertjes. Maandenlang gedragen, maar nog zo goed als nieuw. Na een week zag de stapel er wel een stuk...eh...kleurrijker uit. Hoe komt het toch dat bij mijn dochter de Olvarit-smurrie altijd ónder het slabbetje terecht komt?! Maar goed, ik dwaal af. Of wacht...

Bij deze roep ik de ecomode-industrie op om kinderkleding met vrolijke vlekken op de markt te brengen. Het liefst witte vestjes met oranje (lees: wortel) vlekken en zwartgespikkelde (lees: gestikte bananenprut) wrap dresses. En nu we toch bezig zijn; een effen tuinbroekje in sperziebonengroen lijkt me ook wel wat. Maar dan wel een bamboezacht hip modelletje! Dubbel duurzaam; ben ik dan nu ecodummy áf?

Dit artikel staat ook op: Fashion Blog