ZePapa: First Word War

De oorlog die is losgebarsten om het eerste woordje wordt omschreven als hard en schaamteloos. De media raden iedereen aan thuis te blijven, ramen en deuren te sluiten, de radio aan te zetten en te wachten op nieuwe instructies. 

 

Eigen theater

Vooralsnog houdt de kleine meid zich alleen nog maar bezig met het maken van klanken. Meerdere klanken achter elkaar worden prachtige serenades. Als een ware operaster gooit ze de fijnste noten moeiteloos het luchtruim in. Met een vibrato waar Pavarotti jaloers op zou 

zijn betovert ze haar fans. Het publiek bestaat meest van tijd uit haar ouders en een eventuele voorbijganger. Dat lage bezoekersaantal wijt ze vooral aan de variabele en vaak lastige openingstijden. Zo begint de dagelijkse voorstelling rond 7 uur ?s ochtends, een tijdstip waar de meeste mensen niet zitten te wachten op een vocaal hoogstandje. Ze weigert echter de openingstijden te verruimen. Je zou dus kunnen zeggen, dat ondanks haar geringe leeftijd, haar sterallures nu al een obstakel vormen. 

 

Concurrentiestrijd

Het blijft een schitterend schouwspel. Opa en oma die beiden boven de box hangen en om de beurt op indringende wijze hun kleindochter instrueren. ?Ooooooooooooooopa!?, klinkt het in haar linkeroor. ?Oooooooooooma!?, vervolgens in haar rechter. Twee volwassen mensen van rond de vijftig die zich van hun meeste infantiele kant laten zien. Niet wetende dat papa allang een eenzijdige afspraak met haar heeft gemaakt wat betreft haar eerste dialoog. Mama zal dat vast en zeker ook hebben gedaan, maar ik vertrouw blindelings op de welbekende vader-dochterband en onze overeenkomst. Weliswaar een ongetekende, maar ze zal haar bloedeigen vader, de man die met alle liefde zijn prinsesje in alle omstandigheden heeft bijgestaan, bij de eerste gemaakte afspraak toch niet gelijk verloochenen? Toch?

 

?Ooooooooooooopa?, gaat het ondertussen verder. ?Oooooooooooma." Doorzettingsvermogen hebben ze wel, die grootouders. 

 

Maar dan?

Plotseling zien we dat haar mondje langzaam een 'O' begint te vormen. Ze haalt diep adem. 'Het zal toch niet?', hoor ik mezelf denken. Vier verbaasde mensen staan inmiddels vol verwachting om de box. ?Oooooooo?.?, begint ze. Het zweet breekt me uit. Een zelfvoldane lach siert de mond van opa. Dit kan toch niet waar zijn. Opa en oma, ook onderling in een hevige strijd verwikkeld, trekken de letters 'P' en 'M' bijna uit haar mond. Op dat moment verdwijnt de 'O' langzaam in het luchtledige. Haar mondje treedt weer in de normale stand. Genietend van haar welverdiende aandacht kijkt ze hen aan. Ze gaapt, strekt zich uit en steekt voldaan haar duim in haar mond.
 

Schrikken en aan de slag

Pfffff? Dat scheelde niet veel. Dit is wel het moment om de concurrentie tijdelijk uit te schakelen. ?We moeten gaan, ze is moe!?, zeg ik en we vertrekken snel richting huis.

 

Eenmaal thuisgekomen en als mama een welverdiende douche neemt, laat ik de laatste uren de revue passeren. Conclusie: werk aan de winkel en geen tijd te verliezen!

 

Ik neem de kleine diva op schoot en zet mezelf op repeat. Ze kijkt me aan met een mooie glimlach en ik zet in: ?Paaaaaaaaaaaaaaaapa!"
________________________________________________________________________________________