Turkse carrièrevrouwen: ?Als je hard genoeg werkt, dan kom je er wel?

Hebben Turkse vrouwen op papier al jaren dezelfde rechten als mannen, in de praktijk ligt dit helaas vaak anders. Ze.nl sprak een aantal Turkse carrièrevrouwen over hun ervaringen als vrouw in Turkije.

 

Over Turkije bestaan veel vooroordelen. Alle vrouwen dragen hoofddoekjes, mogen niet werken en je zal ze nooit in een kort rokje zien. Wel dus. Tijdens mijn reis naar Turkije in december 2011 zag ik een andere kant van Turkije. Niets geen gesluierde vrouwen, maar meiden met hun haren los en met hippe kleding aan. In Ankara bruiste het iedere avond en samen met een groep Turkse studenten dronk ik bier in volgepakte cafeetjes. In Istanbul liepen hordes goedgeklede vrouwen iedere ochtend op hoge hakken naar hun werk, met in de ene hand een mobieltje en de andere een coffee to go. 

 

Veel Turkse meiden hebben grote ambities. Na een studie aan de universiteit willen zijn dokter worden, wetenschapper of psycholoog. Toch worden zij tijdens hun carrière nog geregeld tegengewerkt door oude tradities en gewoontes. Want al lijkt het leven in Turkije op het eerste gezicht niet veel te verschillen van West-Europa, onder de oppervlakte liggen er nog steeds problemen op de loer.

 

Benieuwd naar de ervaringen van Turkse vrouwen sprak ik met Hande Firat (37), sinds vijf jaar hoofd nieuws van CNN Türk. Hande studeerde journalistiek aan de Universiteit van Ankara. Tijdens het tweede jaar van haar studie begon ze met werken voor Kanal D, een landelijke televisiezender. ?Daarna werkte ik bij de televisiezenders NTV en BRT. Ik begon bij CNN als redacteur. Daarna ben ik doorgegroeid tot hoofd nieuws.?

 

Ook Hande heeft tijdens haar carrière tegenslagen te verduren gehad. ?Ik hou van mijn werk en van wat ik doe. Toch is het lastig. Als vrouw moet je harder werken om je doel te bereiken. Soms ben ik bijna 24 uur lang op kantoor. Ik heb twee telefoons en wordt constant gebeld. Ik ben altijd bezig.? 

 

Haar drukke baan combineert Hande met de zorg voor haar kind. ?Dat is lastig. Maar als je je werk professioneel doet, dan lukt het. Vrouwen kunnen dit net zo goed als mannen. Je moet je wel meer bewijzen.?

 

Lale Kemal, hoofdredactrice van Taraf een plaatselijke krant in Ankara, is niet tevreden over het aantal Turkse carrièrevrouwen: ?Er zijn te weinig vrouwen te vinden op topposities. Vrouwen worden wel gehoord - in veel kranten en tijdschriften hebben veel vrouwen columns - maar dat is iets anders.?

 

Eén van de redenen voor het lage aantal vrouwen op topposities is volgens haar dat vrouwen niet krachtig genoeg eisen stellen aan de maatschappij. ?Vrouwen moeten vechten voor hun rechten. Ik denk dat gelijkheid tussen mannen en vrouwen altijd een lastig onderwerp zal blijven. Zelf heb ik niet veel hinder ondervonden van het feit dat ik vrouw ben. Als je hard genoeg werkt, dan kom je er wel.?

 

Makkelijk praten, zul je denken wanneer je de stad uit trekt, richting het platteland. In het Oosten en Zuidoosten van Turkije worden vrouwen nog steeds gedwongen huwelijken aan te gaan en is er sprake van eerwraak. Maar het grootste probleem waar vrouwen mee geconfronteerd worden, ook in de grote steden, is huiselijk geweld. Tijdens een enquête, in 2009 gehouden door de Turkse overheid, gaf maar liefst 42% van de ondervraagde vrouwen aan fysiek of seksueel misbruikt te zijn door haar man of partner. 

 

Ook op het gebied van onderwijs is er op het platteland nog veel verbetering nodig. Zo kan één op de vijf Turkse vrouwen niet lezen of schrijven en gaan veel meisjes niet naar school. Met campagnes probeert de Turkse overheid de vrouwen op het platteland te helpen, maar er is nog een lange weg te gaan. 

Gelukkig zijn er vrouwen als Hande en Lelal die als voorbeeldfiguur voor de generatie jonge Turkse vrouwen kunnen fungeren. Zij laten zien dat het ook anders kan!

 

Dit artikel is geschreven door Melissa Sluyter