Review: The Hunger Games

In het land Panem worden elk jaar tijdens The Hunger Games twaalf jongens en twaalf meisjes geselecteerd die in een arena met elkaar moeten vechten, totdat er slechts één winnaar overblijft. Dit jaar is Katniss aan de beurt?

 

Het verhaal

The Hunger Games neemt ons mee naar het toekomstige Noord-Amerika, dat nu de naam Panem heeft. Het land is opgedeeld in twaalf districten: van arm naar zeer welvarend. We maken kennis met de 16-jarige Katniss Everdeen, die samen met haar moeder en zusje in het twaalfde en armste district woont. Sinds de dood van haar vader zorgt ze voor het gezin door samen met haar beste vriend Gale illegaal te jagen in de bossen en haar prooien te verkopen. Katniss leidt een hard en armoedig leven, maar de onvoorwaardelijke liefde voor haar kleine zusje Prim houdt haar op de been.

 

Dan is het de dag van de boete: het begin van The Hunger Games. Een spel dat door het regerende Capitool is verzonnen om de bevolking van de twaalf districten te straffen voor een burgeroorlog uit het verleden. Elk jaar worden 24 kinderen, een jongen en een meisje uit elk district, geselecteerd om in een gemanipuleerde arena met elkaar te vechten totdat er slechts één (levend) persoon overblijft. Alles wordt live op televisie uitgezonden en de bevolking van Panem moet verplicht kijken; velen van hen zien het zelfs als pure vermaak. Maar voor Katniss is het minder grappig als haar geliefde zusje wordt geselecteerd en zonder twijfel neemt ze haar plek in.

 

Katniss vertrekt samen met Peeta (de geselecteerd jongen uit haar district) naar het Capitool en ze worden daar klaargestoomd voor de arena. Ze trainen, worden gestyled en ondergaan interviews, om zo het publiek en sponsoren voor zich te winnen. Katniss gaat zelfs zo ver dat ze romantische gevoelens veinst voor haar mede-tribuut Peeta, wat het publiek fantastisch vindt. Maar hoeveel kans maakt een arm meisje tegen de sterke tributen uit de hogere en rijkere districten die hun hele leven al zijn getraind voor dit moment? Eén ding is zeker: ze gaat er alles aan doen om weer terug te kunnen keren naar haar dierbare zusje. 

 

En?

The Hunger Games is een verfilming van De Hongerspelen: het eerste boek in de populaire boekenreeks van Suzanne Collins. Ik las het boek zo?n twee jaar geleden en was direct verkocht. Het bijzondere verhaal, het gedurfde thema, de spanning, angst en romantiek: ik heb het boek werkelijk verslonden! Ik kon dan ook niet wachten om de film te bekijken?

 

Een boekverfilming is altijd even spannend ? is de film net zo goed als het boek? - maar The Hunger Games heeft me zeker niet teleurgesteld. Het is een vlotte, spannende film die je meeneemt naar een heel andere wereld en je de realiteit even laat vergeten. 

 

Dat is onder andere te danken aan de manier van filmen: alsof je meekijkt over de schouder van Katniss. In het begin in moet je hier wel even aan wennen (beetje schokkerig), maar het zorgt ervoor dat je volledig in de film wordt gezogen. Ook het decor draagt hieraan bij: het arme district twaalf met de trieste inwoners, het rijke Capitool waar iedereen is opgedoft met knalroze haar en lange groene wimpers, de gemanipuleerde arena: alles is tot in detail uitgewerkt.

Een film valt of staat natuurlijk met de acteurs en The Hunger Games heeft dan ook een topcast! Allereerst Jennifer Lawrence, die de rol van Katniss uitmuntend vertolkt. Haar harde maar ook zachte kant, haar slimheid en skills met pijl en boog maken dat je echt respect voor haar hebt en zo hoopt dat ze de arena overleeft. Naast Jennifer is ook Woody Harrelson is zijn element als de ongelukkige, altijd dronken mentor Haymitch. Persoonlijk vond ik Stanley Tucci als spelpresentator ook fantastisch: zijn Prodent-smile en fake-houding zijn erg overtuigend. Natuurlijk had ik bij sommige karakters een ander type verwacht, zoals bij Peeta, maar dit is onvermijdelijk bij een boekverfilming. Net als dat er details zijn weggelaten en sommige zaken net iets anders gaan, maar dat was voor mij niet al te storend.

 

Het boek is erg spannend en behoorlijk gruwelijk op sommige momenten en ook in de film komt dit goed naar voren. Ik zat regelmatig op het puntje van mijn stoel of juist weggedoken achter mijn sjaal. De gruwelijke details van het boek zijn wel minder heftig in de film (op enkele scènes na): dit had van mij niet gehoeven. Maar de film bevat meer dan alleen spanning, ook romantiek speelt een belangrijke rol in de film. Katniss heeft een bijzondere band met haar beste vriend Gale (niet verkeerd om naar te kijken trouwens) en ontwikkelt in de arena ook warme gevoelens voor Peeta. Wie zal uiteindelijk haar hart winnen?

 

Al met al is The Hunger Games een echte aanrader voor iedereen die houdt van spannende fantasyfilms als Twilight en Harry Potter. Even de wereld om je heen vergeten en volledig opgaan in een spannend verhaal: ik vind het heerlijk! En het allerleukste is nog dat er na deze film nog twee delen volgen, we zijn dus nog lang niet klaar met The Hunger Games? 

 

The Hunger Games is vanaf 21 maart te zien in de Nederlandse bioscopen.

Fotocredit: Murray Close