Eva: 'Ik werd geschept door een auto'

Eva reed op 11 september 2011 op haar scootertje naar huis. ?Ik had net boodschappen gedaan en stapte met een volle tas met boodschappen op m?n scooter om naar huis te rijden. Ik reed op een lange voorrangsweg toen daar opeens een Volkswagen met een hoge snelheid uit een zijstraatje - met tweedubbele haaientanden op de weg - kwam. Hij reed op mijn wegdeel af en zag mij duidelijk over het hoofd. Als ik toen keihard op de rem zou gaan staan, zou ik in de zijkant van z'n auto belanden. Het enige wat ik dus kon doen was zo veel mogelijk proberen uit te wijken en hopen dat hij mij net niet zou raken.?

Helaas gebeurde dat wel. De man in de auto schepte Eva en ze maakte een harde smak op het asfalt? ?Ik viel vol op de linkerkant van mijn lichaam. Ik had een helm op, maar die was in de val omhoog geschoten, dus ik gilde het al snel uit van de pijn. Overal lag bloed en ik had het gevoel alsof mijn hele lichaam kapot was.  Binnen een korte tijd stonden er veel mensen om mij heen. Eén daarvan was een student Geneeskunde, hij vroeg en zei allerlei dingen zodat ik niet buiten westen zou raken. Na een aantal minuten hoorde ik de sirenes van de ambulance en van de politie."

Eva werd op een plank gerold zodat haar nek en rug recht bleven en daarna werd ze de ambulance ingeschoven. ?Daar werd gelijk op een aantal kleine wonden lijm gedaan, zodat het bloeden zou stoppen. Ook werd ik nagekeken en werd mij verteld dat ik naar het ziekenhuis moest. Net voordat de deur van de ambulance werd dichtgegooid zag ik de man die mij had aangereden voor het eerst. Het enige wat hij kon zeggen was: ?Sorry, maar het komt vast wel goed met je!? Wat was ik boos! Boos om die opmerking én dat hij pas de auto uitkwam om te kijken hoe het met mij ging toen dat van de politie moest."

Verwondingen
Eenmaal in het ziekenhuis bleek dat Eva zware verwondingen had. ?Ik had een zware hersenschudding en mijn ribben, enkel, knie, heup, pols, arm én schouder waren zwaar gekneusd. Ook had ik door de klap vocht in m?n elleboog, heup en knie gekregen. Ik zag er niet uit en was overal bont en blauw.?

Toen Eva dacht dat het niet erger kon worden, werd het dat dus wel. "Gelukkig ging het met mijn lichaam al snel beter, alleen mijn hoofd begon steeds meer pijn te doen. Ook kreeg ik al snel last van nachtmerries en werd ik steeds banger. Een ongeluk zat dus blijkbaar in zo?n klein hoekje, dus waarom zou mijn vriend of familie ook niet aangereden kunnen worden?? Na een tijdje was de angst bij Eva zo erg geworden dat ze ook niet meer met de auto, trein, tram of fiets durfde. ?Ik bleef veel thuis en ging alleen naar mijn opleiding wanneer het echt moest. Gelukkig is de universiteit op loopafstand, dus liep ik daar heen. Lopend kon er in mijn gedachte het minste gebeuren.?

Na een aantal maanden besefte Eva dat het zo niet langer ging. ?Het leek wel alsof ik gek was geworden. Ik ging naar de huisarts en kreeg medicijnen die de ergste angsten weg zouden nemen. Het was erg dubbel: aan de ene kant wilde ik het graag nemen, maar aan de andere kant wilde ik zelf niet meer angstig zijn. Ik wilde niet dat alleen een medicijn dat zou onderdrukken en wanneer ik daarmee zou stoppen ik weer angstig zou worden. Na een aantal keer de huisarts bezocht te hebben kwam zij met dé oplossing: EMDR-therapie.?

Therapie
?Bij deze therapie beleef je samen met de psycholoog de ingrijpende gebeurtenis opnieuw. Je krijgt een koptelefoon op met klikgeluiden afwisselend links en rechts, en geloof het of niet: daardoor gaat een gebeurtenis, in mijn geval het ongeluk, verder van je afstaan. Ik vond het natuurlijk erg spannend, want meestal geloof ik niet in zulke dingen, maar ik wilde hoe dan ook van mijn angsten af komen!?

"Ik ga nu al twee maanden lang op elke maandag een uur naar therapie en merk dat ik mij elke week beter voel. Toch ben ik er nog niet helemaal, maar ik blijf knokken! Lichamelijk is het, op veel hoofdpijn na, gelukkig goed gekomen. En van de man die mij heeft aangereden? Daar heb ik nooit meer wat van gehoord. Het is zelfs zo erg uit de hand gelopen dat hij de papieren van het ongeluk niet bij zijn verzekering heeft ingeleverd, ze zijn nog steeds op ?zoek? naar hem??