Dealen met de break-up
Ik probeer de break-up zo snel mogelijk voorbij te laten gaan, net als het verwijderen van een pleister van je huid. Snel en pijnloos. Om daarna weer vrolijk verder te gaan met mijn leven, in de wetenschap dat je hebt geleerd van je ervaringen. Zodat je het de volgende keer beter kan doen.
Of niet.
Er was bijvoorbeeld die keer dat ik het uitmaakte met mijn vriend, een paar dagen voor Kerst. In verband met de al gekochte kerstcadeaus (inclusief cadeaus van de schoonfamilie) niet echt handig. Of die keer dat een scharrel mijn ?voors en tegens?-lijstje tegenkwam, waarin hij er niet al te goed vanaf kwam. Overigens lang niet zo erg als die keer dat ik gedumpt werd door een jongen met het logo van zijn favoriete voetbalclub gigantisch groot op zijn rug getatoeëerd - hoewel een jongen met het logo van zijn favoriete voetbalclub op zijn rug op zich al een verhaal apart is.
Break-up of..?
Dit soort verhalen redt het misschien tot aan de bar en biedt jou en je vriendinnen een vermakelijke avond vol met tranen van het lachen, ze eindigen zelden met de vraag ?Blijven we vrienden?? en een daarop bevestigend antwoord. Toen ik en mijn ex-vriend een paar jaar geleden besloten uit elkaar te gaan, voelde ik dan ook enigszins een gevoel van trots. Trots op het feit dat dingen na de break-up daadwerkelijk veranderden tussen ons. Het was een goede break-up: er werd niet met spullen gesmeten, er waren tranen maar geen verwijten en we konden praten in plaats van schreeuwen. Alleen bleek er na een maand toch weinig veranderd te zijn.
We sms?ten nog steeds als vanouds en eindigden die sms?jes met een flink aantal x?jes, we kwamen elkaar nog steeds ?toevallig? tegen in de kroeg en lachten samen nog steeds om de flauwe grappen van de barman uit onze stamkroeg. Na een tijdje zaten we weer met z?n tweetjes op de bank, bestelden pizza, keken talentenjachten en kraakten alle kandidaten af, precies zoals we voor de break-up altijd deden. We hadden nog steeds seks, vonden elkaar nog steeds leuk en gedroegen ons als het perfecte koppel. Behalve dan dat het nog steeds ?uit? was. Als we beroemd waren en de paparazzi op onze hielen hadden, stonden we vast en zeker op de covers van alle roddelbladen.
.. toch een relatie?
Na een tijdje ging het zelfs mijn vriendinnen opvallen. ?Weet je zeker dat jullie uit elkaar zijn?? ?Ben je echt over hem heen?? ?Was het wel echt een break-up??
Ergens hadden ze een punt. Ik deed niet aan een rebound, had me niet klem gezopen in de kroeg met vriendinnen en gedroeg me ? buiten die paar dates die ik sinds de ?break-up? gehad had ? niet bepaald als independent, single woman. En toen realiseerde ik me dat ik me nog steeds in dezelfde relatie begaf. Als ik me na een mislukte date down voelde, hoefde ik niet in een depressie te raken en me verdrietig te voelen over het vreselijke single bestaan. Ik hoefde mijn ex maar te bellen, en ik voelde me beter.
Had ik het niet over leren van ervaringen uit het verleden? Juist. Kortom, moraal van dit verhaal:
- Vrienden en vriendinnen kunnen net zo goed knuffelen als exen.
- Het formatteren van een laptop is niet zo moeilijk als het lijkt.
- Ik ben inmiddels klaar voor iemand anders met wie ik kandidaten van talentenjachten kan afkraken. Alleen dit keer let ik wel op eventuele tatoeages.
