Leven na de break-up
Je hebt ongelooflijk veel verdriet en begrijpt er helemaal niks van, maar je moet verder. Dat is niet altijd even makkelijk. Je wordt immers uit het niets op je plek gezet, wanneer je vriend van de één op de andere dag besluit de relatie te beëindigen. Pijnlijk is het, hartstikke pijnlijk. Maar - hoewel het waarschijnlijk wel zo voelt - niet het einde van de wereld! Bedenk vooral dat je alle reden hebt om je flink k-l-o-t-e te voelen en dat het niet gek is dat je intens verdrietig bent. Maar dat gevoel ebt na een tijdje weg. Want hoezo laat hij jou, de vrouw van zijn dromen, die altijd voor hem klaar stond, zomaar schieten?! Dat ligt niet aan jou, hij is diegene die niet goed wijs is!
Er kunnen meerdere redenen voor een break up zijn. De ene reden is misschien minder leuk dan de andere, maar rot is het altijd. Misschien dat het soms juist moeilijker is als er een reden à la: ?Ik weet het niet meer?, ?Ik heb denk ik toch een soort van bindingsangst? of ?Ik wil nu geen relatie? speelt. Zonder haat en zonder ruzie, waarbij de liefde voor elkaar niet zozeer over is, maar bij één van jullie wel de liefde voor een relatie.
Focus je op andere dingen
Helaas loopt het leven, hoe zweverig dit ook klinkt, soms niet als gewenst en je wordt dan even flink met beide benen op de grond gezet. Hardhandig, alsof je keiharde klappen ontvangt. Maar vang ze op, je zult versteld staan hoe sterk je bent. Hij maakt deze keuze en het is nu aan jou de keus hoe je daarmee omgaat. Pak de grip terug. Bedenk hoe leuk je leven is, met andere, lieve mensen om je heen en probeer je focus daar op te leggen. Geniet daarvan, doe veel leuke dingen (en als dat een dieet van chocolade, bakken Ben & Jerry?s en chips betekent: go for it!) en laat het verdriet niet de overhand nemen. Probeer te relativeren en een knop om te zetten. Dit ís niet het einde van de wereld.
Als jullie meant to be zijn, zoals je altijd hebt gedacht, dan komen jullie elkaar over een tijdje weer opnieuw tegen. En zo niet, dan worden jij (en hij ook) beiden gelukkig met (ook al moet je er absoluut nog niet aan denken) iemand anders. Ga dingen doen waarvan je altijd gedroomd hebt, maar waar je nooit de tijd voor nam. Bijvoorbeeld reizen! Niet om te vluchten, maar zo'n project voor jezelf is iets waar je (jaja, daar is ?ie weer) je focus op kunt leggen. Iets waarbij je gedachten verzet worden en waar je enthousiast van wordt. Daarbij helpt veel praten ook absoluut. Soms worden daar tranen bij gelaten, maar hoe vaker je je gevoel uit, hoe makkelijker het verwerken wordt. Je hoeft niet altijd mooi weer te spelen om sterk over te komen.
Wat ook meehelpt (althans bij mij want ja, dit is puur uit recente ervaring geschreven), en dat is misschien nog wel de grootste drijfveer: dit gevoel gaat weg, deze periode gaat over. Bedenk voor jezelf hoe je eruit wil komen. Sterker toch? Met de borstjes vooruit, eventueel de lipjes getuit en sowieso een boek vol leermomenten onder je arm.
Heb jij nog een goede tip tegen luduvudu?
