Voetstuk

Prachtig, die hoge stiletto?s. Vrouwelijk, elegant en sexy. Hoe hoger, hoe beter.
In de etalage dan. Of bij iemand anders. Ik kan er namelijk voor/nog geen meter op lopen. Inmiddels heb ik me hierbij neergelegd. Nou ja, zo goed als. Het blijft nu meestal bij ?kijken, kijken, niet kopen?. In het verleden heb ik namelijk vaak genoeg gedacht ?Hakken aan en gaan!?. Helaas viel dit vies tegen en is menig vriendin hier weleens de dupe van geworden.

Torenhoog
?Zou je dat nou wel doen, zo hoog??. De vraag (uit eigenbelang) waar ik tegen beter weten in keer op keer vol overtuiging ?Ja!? op antwoordde. Halverwege de avond kwam ik er dan once again achter dat het inderdaad toch ?iets? te hoog gegrepen was. Waarop ik mijn maatje 38 maar één blik toe hoefde te werpen en ze wist precies hoe laat het was. Het werd me weer eens te heet onder mijn voeten. Time to switch shoes!

De hemelse hogere sferen eindigden standaard in helse pijnen. Met name als het tijd werd om de voetjes van de vloer te halen en na een avondje dansen en sjansen aan de terugreis te beginnen. ?The walk of shame & pain?. Status: down to earth. Met beide pantybenen op de grond en teleurgestelde, treurig hangende hakken in mijn handen. Voor torenhoge hakken heb je blijkbaar een torenhoge pijngrens nodig (wanted!). Vrouwen die hierover beschikken plaats ik op een voetstuk!

Middenweg
Hakken zijn voordelig voor je benen, mits je er goed op kunt lopen. Als dit niet het geval is kun je je lelijk verzwikken en/of flink onderuit gaan. En geloof mij maar, een been of voet in het gips onder dat leuke cocktailjurkje is allesbehalve prikkelend op de goede plaatsen.

Naast hele hoge hakken zijn er gelukkig ook iets minder hoge varianten verkrijgbaar. Formaat ?gulden middenweg? is mijn favoriet. Deze zijn naast lager ook breder, wat een hele hoop gezwier en gezwik scheelt. Daar loop zelfs ík zo mee weg.

Laffe hakken
Nog een stapje lager is het dan weer net niet. Laffe hakken. Hakken waarbij het lijkt alsof je door je hoeven gezakt bent. Nee, dan nog liever halverwege switchen naar flatjes dan als een halve zool rondbanjeren.

Naast laffe hakken ben ik ook geen groot fan van sleehakken. Sleephakken noem ik ze ook wel. Een blok aan je been die je de hele dag overal mee naartoe moet slepen. Lood in je schoenen. Het loopt wel beter dan een echte hak, dat moet ik bekennen. Maar ondanks het verhogende effect heeft het toch een verlagende elegantiegraad.

UGGlies
Het allerergste vind ik afgetrapte schoenen. Vooral wat betreft UGGs, ook wel ?UGGlies?. Sowieso zijn dit meer sloffen dan schoenen, maar dat even terzijde. Door de prijs denken sommige dames soms letterlijk dat ze naast hun schoenen moeten lopen. Geen gezicht, zo?n aflopende afgetrapte zool. In zo?n geval kun je écht beter je oude schoenen wegwerpen voor je nieuwe hebt. Dat ze o-zo-lekker zitten is geen excuus!

Crocs & Birkenstocks
Hetzelfde geldt voor Crocs en Birkenstocks. Ook daarvan zakt de moed me in de schoenen. Daar zet ik mijn hakken voor in het zand. Die komen er bij mij thuis niet in! Wat zijn die dingen afgrijselijk. Zeker die voor volwassenen in zogenaamd ?vrolijke? kleurtjes. Daar word ik gewoonweg dieptriest van.
Voor kinderen vind ik ze dan nog wel iets schattigs hebben. Noah heeft één paar Crocs en hij is er (helaas) gek op. ?Krokkies? noemt hij ze. Deze krakkemikkige krokkies staan bij oma, buiten een straal van 2 kilometer van ons huis. En daar blijven ze ook.

Lowlanders
Het lekkerst loop ik toch op mijn oude vertrouwde gympies. Nonchalance heeft (af en toe) ook zo zijn charme. Ik heb dan ook naast een hoop stelten een hele verzameling sneakers van onder andere Nike en Reebok en uiteraard een paar onmisbare oldskool All Stars.

Deze ?lowlanders? zijn tegenwoordig ook te koop met (slee-)hak. Ik zie hier het nut niet van in. Waarom zou je in deze van oorsprong comfortabele schoen de pijn willen voelen van een hak terwijl je niet het effect ervan bereikt? Echt classy is de sleesneaker namelijk niet. Hakgeplak heeft naar mijn mening geen meerwaarde. Ik hou het dan ook op het een óf het ander en laat deze trend (hopelijk razendsnel) aan mij voorbij gaan.

Stampvoeten
Om onmogelijke schoenen toch nog enigszins goed te laten zitten word je van alles in je schoenen geschoven. Zooltjes, plakkers en kussens in alle windrichtingen. Voor elk probleem is er een ?passende? oplossing. Nou ja, zo wordt het je aangesmeerd, -geplakt en -gemeten. Ik zou niet in de schoenen van een shoe sale lady willen staan. De hele dag in contact met vreemde voeten en als een voetveeg behandeld worden. Nee, daar sta ik niet om te trappelen. Geen foot fetish voor mij. Daarbij ook nog eens de kans dat iemand stampvoetend terugkomt omdat de producten totaal niet werken. Een bloedgevaarlijk vak!

Iemand ?op de hak nemen? en ?erin laten lopen? brengt risico?s met zich mee. Zowel voor loper als verkoper.

Ben jij bekend met ?the walk of shame & pain?? Ben jij ook weleens op kousevoetjes naar huis gestrompeld na een avondje sjansen en dansen on heels?



Mil@, onze 26-jarige columniste en jonge moeder van Noah, droomt ervan om schrijfster te worden. Ze woont samen met haar twee mannen in Hoorn, maar vlucht minimaal 28 uur per week naar de stad van haar hart: Amsterdam.
 
In haar columns worden de meest uiteenlopende mama-onderwerpen besproken. Van het kolven in een hippe club tot het met een krijsende peuter in de supermarkt staan. Graag neemt ze je mee in de wereld van zwangerschap, peuters, moeders, vaders, de bijbehorende taboekwesties en nog veel meer.