Powervrouwen in een mannenberoep

Marrit Yntema (34) is een echte ?brandweervrouw? ? ze werkt als commandant bij de brandweer in Elst.

"Over het algemeen zijn er inderdaad weinig vrouwen bij de brandweer, bij ons werken nog drie andere dames. Je moet als dame altijd extra je best doen om erbij te horen. Er wordt extra op je gelet en op hoe je je werk doet. Veel mannen testen ons: of we net zoveel weten van technische dingen en over het ?echte? brandweerwerk. Zodra je je dan hebt bewezen ben je one of the guys. Ik heb nu ook wel het idee dat je als vrouw alles gedaan krijgt van de mannen, dat ze ? letterlijk ? voor je door het vuur gaan."

"Ik hou erg van de manier waarop mannen recht door zee zijn. Over het algemeen weet je goed wat je aan ze hebt. Natuurlijk worden er wel opmerkingen gemaakt, en grapjes over het ?vrouw-zijn?, maar daar moet je tegen kunnen. Ik heb geleerd om ad rem te zijn, en daarmee kom je een heel eind. Ik schrik niet snel van een grove of schuine grap, maar ik geef mijn grenzen dan ook goed aan. Volgens mij is het als vrouw in een mannenwereld heel belangrijk om jezelf zeker te voelen. Ik heb nog nooit het gevoel gehad dat ik niet serieus genomen werd."

"Als commandant brandweer ben ik verantwoordelijk voor het vrijwillige brandweerkorps van de gemeente Overbetuwe. Dit betekent dat ik leiding geef aan het hele korps en daarvoor ook verantwoording afleg aan de burgemeester. Ons korps bestaat uit 5 garages en in totaal 90 vrijwilligers. Daarnaast is er nog een aantal medewerkers op kantoor. Ik ga over veel zaken als personele zaken, begrotingen en adviezen over veiligheid. Concreet betekent dit dat ik veel op kantoor zit, maar ik ben daarnaast ook nog Officier van Dienst. Dit betekent dat ik verantwoordelijk ben voor het functioneren van de brandweer en voor de veiligheid van het personeel en materieel bij een uitruk."

"Ik denk dat iedere vrouw dit werk kan doen, maar het is belangrijk dat je fysiek in goede conditie bent. Daarnaast moet je zelfverzekerd zijn, jezelf goed kunnen redden en je mannetje staan. Eigenlijk ervaar ik geen nadelen aan dit werk, het is een schitterend mooi vak. Ik mag werken met gedreven en enthousiaste mensen, zowel professionals als vrijwilligers. De mensen bij de brandweer zijn doeners en dat merk je. We hebben het echte teamgevoel, dus als er iets mis is, kan ik altijd rekenen op mijn collega?s."

"Het uniform is niet heel vrouwelijk, maar dat went ook wel. Als ik middenin de nacht eruit moet voor een brand, dan heb ik natuurlijk geen tijd om me op te tutten. Sterker nog, daar denk je niet eens aan! Op dat moment draag je natuurlijk een ?echt? brandweerpak, met helm en alles, en ik heb mezelf weleens gezien na een brand. Erg charmant was dat niet! Ik vind het wel lekker makkelijk: ik hoef nooit na te denken over wat ik aantrek naar mijn werk. In de zomer draag ik de uniformrok weleens naar kantoor, met hakken. Dan voel ik me toch even net iets vrouwelijker."

Nienke Jansen (21) maakt carrière bij de Koninklijke Marechaussee. Ze werkt hier nu drie jaar.

?
"Als ik naar mijn werk ga, weet ik niet wat me te wachten staat. Mijn baan is enorm afwisselend. De Marechaussee heeft veel verschillende taken. Hieronder valt het organiseren van uitzendingen en andere plaatsingen in het buitenland, maar ook het beveiligen van het koninklijk huis, politietaken voor het Nederlandse leger en de Nederlandse luchthavens, bijstand aan de politie, persoonscontrole aan de grens en het beveiligen van waardetransport. Ontzettend gevarieerd dus! De militaire opleiding was heel erg zwaar ? ik vraag me nog steeds af hoe ik mezelf daar doorheen geslagen heb. Toch was dit achteraf wel de leukste tijd uit de opleiding."

"Het heeft zijn voor- en nadelen om als één van de weinige vrouwen in zo?n mannenwereld werkzaam te zijn. Ik vind het heerlijk om met mannen te werken; ze zijn makkelijk, lekker nuchter en hebben vooral veel humor. Je moet als vrouw natuurlijk wel tegen de vulgaire grapjes kunnen? Af en toe mis ik vrouwen wel, over al dat mannelijk schoon moet natuurlijk wel geroddeld worden! Ook waarderen mannen mijn ?vrouwelijk gezeur? natuurlijk niet echt. Het grootste nadeel vind ik zelf de onregelmatige diensten. Ik werk zowel ochtenddiensten als ?s avonds en ?s nachts. Hierdoor heb ik geen vast ritme."

"Het werk vereist veel doorzettingsvermogen, vooral de eerste maanden van de opleiding waren zwaar. Je hoeft niet sterk of groot te zijn, je moet vooral een knop om kunnen zetten. Als je dat kunt, kun je elke oefening aan, hoe zwaar ook. Er wordt wel van je verwacht dat je stevig in je schoenen staat, hoe je moet reageren op bepaalde situaties. Dit leer je tijdens de opleiding. Vier maanden lang word je daar compleet afgebeuld."

"Ik denk dus dat iedere vrouw dit werk zou kunnen doen, maar ik ben wel van mening dat we gezag uit moeten stralen. Ik bedoel dan niet dat vrouwen dit niet kunnen, maar ik denk dat vrouwen fysiek niet sterk genoeg zijn om te kunnen handelen in bedreigende situaties. Ik denk daarom dat de Marechaussee wel een mannenorganisatie zal blijven. Natuurlijk heeft dit ook te maken met de militaire werkzaamheden ? welke vrouw wil nou met -13 graden haar blikvoer klaarmaken onder een zeiltje in het bos? Op zulke momenten vroeg ik me ook af waarom ik ook alweer gesolliciteerd had."

"Zodra ik uit mijn uniform ben, ben ik een echt meisje-meisje. Pumps, jurkjes, rokjes? Als mensen in de kroeg vragen wat ik doe, snappen ze vaak niet dat ik militair ben. Maar het is natuurlijk niet zo dat je je, als vrouw in zo?n organisatie, ook automatisch stoer kleedt in je vrije tijd. Ik vind het heerlijk om vrouw te zijn en me ook zo te gedragen buiten mijn werk."

Is zo'n mannenberoep ook voor jou weggelegd of zou jij niet kunnen wat deze dames doen?