Thirty-love: Weet je nog?

Ze ziet er goed uit; bruine krullen, heldere ogen, gulle lach. Het is toch al een jaar of vier geleden dat we elkaar zagen en we hadden toen geen idee dat er zo lang tussen zou zitten. Ze heeft een rok aan, dat was vier jaar geleden ondenkbaar.

 

Na de eerste bevalling stuurde ze een geboortekaartje. Baby?s waren niet mijn ding en aangezien ik nog niet zo ervaren was met zwangerschappen, kraamvisite?s en babycadeaus, wist ik me er geen raad mee. Ik liet het kaartje even liggen. Even werd een week en toen een maand. Inmiddels moest er uit schuldgevoel een supercadeau komen wat na een jaar nog steeds niet gevonden was. Ik schaamde me zo diep dat er vier jaar voorbijgingen zonder contact.

 

Ze mailde me op Facebook: ?Hi Frederique, hoe is het met je? Zullen we weer eens afspreken??
 

 

Ze is naar Utrecht gekomen en we wandelen samen richting Oudegracht. Bij Mammoni gaan we lunchen. ?Weet je nog dat we naar Brugge waren samen, toen jij net je eerste autootje had?? vraagt ze, als we aan tafel zitten. Ik glimlach, ik weet het nog. Rianne had net haar rijbewijs en ik wilde dat ze het laatste uur naar Brugge zou rijden; ze moest immers oefenen. Rianne durfde alles, was een jongensachtige wildebras en sprong van hoge duikplanken alsof het niks was. Maar in die auto durfde ze amper te schakelen. ?Wat als ik hem stuk maak?? vroeg ze, vol ontzag voor mijn twintigstehands Fiat Panda. ?Hij is al stuk?, zei ik en ze reed gillend, zuchtend en steunend Brugge binnen. Met een tiental weet-je-nog?s halen we nog meer herinneringen op aan vakanties, feestjes en etentjes. 

?Weet je nog dat je geen kinderen wilde?? vraag ik. Ze glimlacht, ze weet het nog. ?En nu heb je er drie, zag ik op Facebook.? Ze knikt en vertelt mooie verhalen over haar zoon en twee dochters. 

?Weet je nog dat ik met Peter was?? vraagt ze. 

Ik schrik. ?Wat? Zijn jullie uit elkaar? Dat meen je niet??

Ze lacht. ?Grapje. Wij zijn hartstikke gelukkig samen.?

Ik geef haar een por.

?Ik zei toch niet dat het uit is?? zegt ze plagerig. ?Ik vroeg alleen of je nog wist dat ik met Peter was??
 

 

?Weet je nog dat ik single was?? vraag ik dan.

?Oh wat heerlijk, Frederique?, zegt ze, ?is er een man in je leven? Wie is de gelukkige? Wat ontzettend fijn, alleen is ook maar alleen, hè? Hoe heet hij? Wat doet hij? Willen jullie nu ook kindjes??

?Dat was ook een grap?, zeg ik.

Ze kijkt me verbouwereerd aan.

?Ik ben nog steeds single?, zeg ik.

?Oh?, zegt ze, ?wat ontzettend eh... eh... eh... leuk. En spannend.?

?Ja?, knik ik en besluit nooit meer grappen te maken, ?retespannend inderdaad.?

Lees ook de vorige Thirty-love columns!



Thirty-love is de blog van Frederique Hoogerdoel, single, dertig-plus, advocate, woonachtig in Utrecht, verknocht aan haar beste vriendin Carien, ook single, stewardess en wonend in Amsterdam. Samen zoeken ze hun weg in de verwarrende wereld van het dertigers-daten. Daarbij worden ze gesteund en geplaagd door hun gesettelde vriendinnen met kinderen, die ze er soms ongewild op wijzen dat de wereld onherroepelijk veranderd is sinds ze twintig waren.

De blog geeft lezers de kans om mee te leven met Frederique, hoofdpersoon van Thirty-love, de roman in wording. Meer Frederique? Kijk op thirty-love.nl en facebook.com/thirtylove. Frederique is gecreëerd door schrijfster Ilse Nelemans.