Mama to be: De corrigerende tik

Laatst zag ik het gebeuren bij de apotheek. Een schattig meisje van een jaar of twee trok uitgelaten de volgnummertjes uit het apparaat. Papa waarschuwde haar lachend, het meisje schaterde het uit en trok nog een paar nummertjes. 
 

En ineens had haar vader er genoeg van. Hij greep de bonnetjes uit haar handje en gaf haar een flinke klap tegen haar hoofd. Het meisje liet zich huilend op de grond vallen. ?Ja, huil er maar om!? beet hij haar toe. 

 

Een tik op de vingers

?Ik geef mijn dochter weleens een tik op haar vingers?, hoorde ik laatst iemand zeggen.
?O, dat doe ik ook?, viel iemand haar bij. ?Als ik ze echt vaak gewaarschuwd heb, geef ik ze weleens een tik op hun billen.?

?Ik hoop dat ik dat nooit doe?, zei ik hardop.

De moeders in kwestie keken elkaar meewarig aan. ?Als ik haar al een paar keer heb gezegd dat ze geen zand uit de bloempotten moet halen en ze blijft het doen? Dan krijgt ze een tik op haar vingers.? De andere moeder knikte begripvol. ?Ik vind dat niet goed?, zei ik. ?Zo leer je een kind dat je mag slaan.? 

?Ik spreek jou later nog wel?, rondde de ene moeder het gesprek af. 
 

 

Mag jouw kind jou ook slaan?

Dat een kind grenzen mist komt doordat de ouders niet consequent zijn, niet genoeg praten en niet het goede voorbeeld geven. Ik snap best dat je het als ouder een keer gehad hebt. Als je tien keer op pedagogische wijze hebt uitgelegd dat het zand van een plant ín een pot hoort en dat je kleine schatje vervolgens nog met zijn kleine handjes in het zwarte goud graaft? dan ben je er hartstikke klaar mee. Ik geloof alleen niet in slaan. Wanneer wil je dan ophouden met het lijfelijk straffen van je kind? Als het kind zestien is en jou terugslaat? Denk je respect af te dwingen met het geven van klappen? En mag het kind jou ook meppen als jij niet luistert? Of is het uitdelen van tikken alleen voor papa en mama bedoeld? En wanneer sla je dan? Als je drie keer gewaarschuwd hebt, of werkt een onverwachte tik nog net iets beter? 
 

Nummertjes trekken

Waar ik vooral van schrok bij het apotheekincident, is het gemak waarmee de vader zijn kind sloeg. Het maakte hem niet uit dat hij zich in de publieke ruimte bevond. Afkeurende en geschrokken blikken boeiden hem niet. Het schrijnende vind ik dat die klap niet nodig was geweest als hij even op zijn hurken was gaan zitten en het meisje uitgelegd had waarom ze de nummertjes niet uit het apparaat mocht trekken. Maar hij lachte er eerst om en toen hij er genoeg van had, kreeg ze een lel om haar oren.
 

 

Corrigerende tik strafbaar

Dagelijks overtreden honderden ouders de wet. ?Als je nu niet luistert, zwaait er straks wat!? Dat kan een hand zijn, een riem of de voet van je vader. De corrigerende tik is strafbaar. U spreekt mij natuurlijk later nog wel. Ik weet dat mijn kleine wondertje het bloed onder mijn nagels vandaan gaat halen. Dat ik af en toe hartstikke klaar ben met dat lieve schatje. Daar hoef ik u later niet voor te spreken. Ik zeg alleen op dit moment dat ik niet geloof in slaan. Dat ik denk dat er andere manieren zijn om je kind iets duidelijk te maken. En daar hoort een corrigerende tik niet bij.  

Lees ook de vorige Mama to be-columns van Aefke!



Aefke is onze Mama to be-columniste. Ze is net getrouwd en zwanger van haar eerste kind. Aefke hoopt een consequente moeder te worden, maar van haar hoeft haar kind later niet zijn of haar bord leeg te eten. Ze hoopt dat haar kind later net zo dol is op ?boekjes? zoals ze dat zelf is.  

Aefke is meer dan alleen zwanger. Ze heeft net weer een boek uitgebracht, de kantoorthriller 'Tijdens Kantooruren?. Verder is ze gek op Nieuw-Zeeland, sushi, haar kat Casper en natuurlijk de aanstaande vader van haar kind. Aefke schrijft op stoereschrijfster.nl.