De leukste schoolpleinspelletjes van vroeger!

In het kader van: 'meisjes plagen, zoentjes vragen', ontstond bij mij vroeger op het schoolplein een ?volwassen? variant hierop. Een eigenaardig (lichtelijk gewelddadig) spelletje, alleen voor de ?ervaren? bovenbouwers: jongenspakkertje, meisjespakkertje. Het principe was heel simpel. Je koos een plek uit (bij ons was dat in de struiken rondom het schoolplein, daar kwamen de leraren niet) en daar moesten de ?gevangenen? naartoe worden gebracht. Eerst was het de beurt aan de meisjes. Je rende achter een slachtoffer aan, sleurde hem met al je kracht naar ?de gevangenis? en dat was dat. Daarna kwamen de jongens. Dit was het spannendste gedeelte. Want de jongen die jou vastpakte en meesleurde naar zijn hol (als echte Neanderthaler), had een oogje op je. Gelukkig ontstond op de middelbare school het veilige briefjes doorgeven: 'Wil je verkering met me ja/nee?'. Veel vrouwvriendelijker.

  

?E-las-tie-ken, erin, eruit, EROP!?
Voor alle meiden (en jongens die punten wilden scoren) was dit toch wel één van de grootste hypes. Samen met je beste vriendin gooide je een fluor gekleurd touw om je knieën, ging tegenover elkaar staan en het feest kon beginnen. Na eerst wat rustig heen en weer gehop, werd het je moeilijk gemaakt. Hoe hoger het elastiek, hoe moeilijker het was. En dan waren het verdorie ook nog eens de jongens die het hoogst konden springen.  En daarmee hun gelijk haalden ?dat ze altijd alles wonnen?...
 
Klap eens in je handjes
Dat kinderen gemeen tegen elkaar kunnen zijn, dat weten we allemaal. Maar moordlustig? De illusie dat kleine kindertjes niet tegen programma?s als CSI of horrorfilms kunnen, moet van de baan. Want tijdens de pauzes speelden zich rare taferelen af op het schoolplein. Het lijkt een onschuldig handjeklap-liedje, maar ondertussen??

 

En last, but zeker not least: het was pas écht feest als je op de skeelers naar school was geweest! De rolschaatsen 2.0, oftewel de skates, waren de grootste angst van menig vader of moeder. Want aan bescherming deed je natuurlijk niet. Wat je status in coolheid verhoogde waren softwieltjes. Zo kon je heel gladjes over de tegels rijden, bijna geluidloos. Als je dichtbij school woonde ging je op je skeelers naar school, anders nam je ze mee. En het allerleukste: na de pauze was het skates uit en? sloffen aan! Dieren, bont of met veren: het maakte niet, als het maar leek op een doodgeknuppeld diertje.

Wat voor spelletjes speelde jij vroeger?