Koos Werkloos

Sommige mensen vinden het fantastisch om werkloos te zijn. Lekker thuis. Televisiekijken. Zelf een manicure leren doen. Of zoiets. Vond ik ook tof. Eén hele week lang. En toen begon de verveling. De gi-gan-ti-sche verveling. 

 

Want daar ben je dan; twee studies rijker, zes jaar aan studiekosten armer en gereed om briljant te zijn. Dus kom maar op met die baan. Crisis? Doe ik niet aan. Mensen die al twee jaar lang zoeken? Nou, ik zoek harder. Die baan: die is voor mij. Of nou ja, dat dacht ik dan. 
 

De wereld ligt aan je voeten

Hij kwam echter maar niet; die baan. Sterker nog, ik vermoedde dat hij keihard voor me bleef wegrennen. Toch een kleine - bitterharde - teleurstelling. Wat nou: ?de wereld ligt aan je voeten?? Het enige wat aan mijn voeten lag, was m?n hond. En zelfs zij bood me geen baan aan. Gelukkig zat ik niet helemaal zonder werk. Ik had een leuke bijbaan als online medewerker en schreef daarnaast voor diverse websites. Bovendien kreeg ik het waardeloze idee om de oude schommelstoel van mijn ouders opnieuw te verven. Ooit was deze namelijk wit en sierlijk, maar op m?n achtste bedacht ik dat zilver en een raar fuzzy stofje meer mijn stijl was. Probeer dat er maar eens af te krijgen. Dus zo bevond ik me ook nog een paar dagen op de garagevloer met een onwillige schommelstoel en twintig schuurpapiertjes. Schurend totdat m?n handen tintelden en er geen gevoel meer in beide benen zat. Tot op de dag van vandaag ben ik nog steeds niet toe aan het schilderen. Pokkeding.

 

Maar het houdt je bezig, van de straat (bestaat inmiddels de term ?hangwerklozen? al?) en ik had gelezen dat je vooral de dingen moest blijven doen die je leuk vindt. Dat houdt je namelijk gemotiveerd na tien afwijzingen.  Dus aangezien ik ?schuren? niet onder deze categorie vond vallen, heb ik de rest van mijn tijd gevuld met chocola, lievelingsserie(s) en diverse shopmiddagjes. Help je toch nog de economie, ook al weigert hij jou te helpen. 
 

Werkervaring

Motiverend was ook de algemene opmerking bij iedere vacature: 'Kandidaat moet minimaal vijf jaar relevante werkervaring hebben'. Dat geeft je als starter echt het gevoel dat je welkom bent. Of niet. Want welke starter heeft immers vijf jaar werkervaring? Komen we juist niet met z?n allen op de markt om die ervaring te krijgen? Soort van ironisch. Of gewoonweg klote.

 

Alhoewel ik nog maar een paar maanden op zoek was naar een baan, begon toch dat nare gevoel te komen dat twee jaar werkloosheid inderdaad meer realiteit dan een bizarre nachtmerrie was. De opmerking van je zus: ?Het ligt niet aan jou. Het ligt aan de markt?, is dan heel lief, maar voelt tegelijkertijd als de afwijzing die je op je vijftiende al hebt moeten doorstaan bij menig vriendje. Niet cool.

 

Koos Werkloos Club
En dan toch moet je jezelf elke keer weer openstellen voor nieuwe opties, vacatures en het verzinnen van een originele sollicitatiebrief. Terwijl je ondertussen plannen met een vriendin smeedt om de Koos Werkloos Club - kortweg: de KWC - op te richten. Want je moet toch wat met al die uren. Totdat ik opeens werd uitgenodigd door een enorm leuk bedrijf. En daarna nog een keer. En nu eindelijk mag roepen dat ik niet meer Koos Werkloos ben, maar Jern: PR-werknemer van de toekomst! I got the job!
 

 

Dus voor iedereen die ook - onofficieel - bij de Koos Werkloos Club hoort: ik snap geheel hoe je je voelt. Echt. En ik weet hoe enorm demotiverend deze waardeloze markt momenteel is, maar prop soms gewoon extreme hoeveelheden chocola, of waar je dan ook van houdt, naar binnen en geef vooral niet op. Die baan is er ook voor jou, alleen moet je erachteraan blijven rennen. Heel hard. En zolang je er zelf ook in blijft geloven, weet ik zeker dat je mij binnen de kortste keren vertelt dat je ook ?Koos met een Baan? bent. 

 

Dus nu die pyjamabroek uitdoen en rammen. 

Lees ook de vorige columns van Jerney!



Jerney van Poorten - een 25-jarige in ontkenning - heeft een ?overdose? aan fantasie, een boel sarcasme en een afkeer voor mensen die altijd drie zoenen moeten geven.

Wekelijks schrijft ze op haar blog http://schrijftaal.blogspot.com over alles wat in haar ogen bijzonder interessant is. Zoals George Clooney of ruziën in bed. De columns zijn niet politiek correct, maar gelukkig ook nooit politiek: "Want dat is voor oude mannetjes met hangbillen."