Verslaafd aan relaties: van de één naar de ander

 
Verliefd zijn op het verliefd zijn. Het klinkt heel onschuldig, maar is het eigenlijk niet. Je ziet het om je heen gebeuren: vriendinnen die het ene na het andere vriendje verslijten. Of misschien ben je zelf wel iemand die per jaar vijf relaties erdoorheen jaagt. Want wat als je alleen thuis zit op de zaterdagavond? En al je vriendinnen lang en breed al aan de man zijn?

 

Om die angst te onderdrukken, gaan veel vrouwen wanhopig op zoek naar een man. Volgens Drs. R.E. Klein, psychologe bij Max Ernst GGZ zijn er verschillende redenen waarom vrouwen zich te snel vast klampen aan de eerste de beste die ze tegenkomen. "Het kan zijn dat een vrouw denkt het alleen niet te kunnen redden. Soms neemt dit dermate grote vormen aan dat het een vrouw niet meer uitmaakt met wie zij een relatie heeft, áls ze maar een relatie heeft. Of vrouwen denken dat het onmogelijk is om gelukkig te zijn in je eentje. Zij denken dan dat het levensgeluk afhangt van het samenzijn. En puur het besef dat zij altijd bij iemand terecht kunnen, is dan al voldoende."
 
Iemand die echt niet zonder vriendje kan, is Eva (25). ?Iedere keer als een relatie stukloopt, komt mijn grootste angst naar boven: alleen zijn. Dat is dan ook vaak de reden dat ik de relatie koste wat kost probeer te redden. Zelfs als ik weet dat het einde verhaal is.? Volgens Eva valt dat te wijten aan haar rumoerige kindertijd. ?Het is misschien geen excuus, maar ik denk dat het door mijn moeder komt dat ik geen relaties kan volhouden. Toen ik een jaar of tien was verliet ze mijn vader. En in de jaren die daarop volgden, heb ik wel honderdduizenden vriendjes voorbij zien komen. De één nog irritanter dan de ander. Toen ik ouder werd, was ik daarom ook het liefst dagen van huis. Ik sliep bij vrienden of haalde een nachtje door tijdens het stappen. En daar kwam ik in contact met mensen die geïnteresseerd in mij waren.? En vooral de mannelijke aandacht ontging Eva niet. ?Ik voelde me geliefd als er met me geflirt werd en ik ging er gretig op in. Maar dat verveelde gauw en ik wilde iets vasts. Dus begon ik op jonge leeftijd al relaties aan te knopen met iedereen die maar op mijn pad kwam. Had ik mooi een excuus om niet thuis te hoeven zitten. Nu ben ik 25 en ik merk dat ik deze levensstijl niet lang meer volhoud. Relaties duren bij mij altijd lang en volgen snel na elkaar. Ik heb drie vriendjes gehad waarmee ik ongeveer drie jaar verkering had. Maar ik neem, als ik eerlijk ben, nooit echt de tijd om iemand te leren kennen. Ik wil gewoon zo snel mogelijk weer een partner. Niemand wil toch alleen achterblijven??
 

 

Soms speelt de liefde zelf niet eens een rol. Dan is het gewoon wachten tot er een leuker iemand voor je neus staat waarmee je verder wilt. Daar kan Lisanne (27) over meepraten. ?Iedereen uit mijn omgeving vraagt het aan me, wanneer ik me ein-de-lijk ga settelen met iemand. Maar ik krijg daar echt de kriebels van. Daarvoor geniet ik nog te veel van mijn vrijheid. Ik moet er niet aan denken dat ik langer dan een paar maanden bij iemand blijf. Niet dat ik het niet kan hoor. Ik heb wel eens een man ontmoet waarmee het zo goed klikte dat ik het drie jaar volhield. Maar het ging uit, ik ging de stad in en had zo weer een ander gevonden.? En als ze iemand ontmoet, gaat het Lisanne niet alleen om de seks. ?Het is voor mij wel iets meer dan gewoon een wilde nacht tussen de lakens. Alleen, na een paar weken ben ik gewoon op iemand uitgekeken. En zoek ik ondertussen stiekem in het rond totdat ik wat beters heb gevonden. Het is niet echt eerlijk van me, dat geef ik toe, maar ik breek pas een relatie af wanneer ik zeker weet dat een ander voor mij wil gaan. En zo niet: dan zing ik het nog wel even uit, maar dus niet alleen.?

"Om van je levensstijl van man naar man af te raken, is het belangrijk om voor jezelf jouw oorzaak te achterhalen", zegt Klein. "Waarom ga je van relatie naar relatie? Is dat omdat je anders angstig raakt of vind je het gewoon fijn om (nog) niet zo serieus te zijn? Toegeven voor jezelf dat je om een bepaalde reden maar van relatie naar relatie gaat, is de eerste stap. Daarma kijk je naar welke manieren er zijn om met die angst om te gaan. Haal bijvoorbeeld je gevoel van eigenwaarde uit andere dingen, zoals het opbouwen van een goede conditie, het leveren van goed prestaties op je werk of het zijn van een goede vriendin voor je vriendinnen. Ook kun je gaan ontdekken wie je eigenlijk bent. Wat vind jij eigenlijk leuk? En klopt de gedachte dat je alleen onmogelijk gelukkig kunt zijn?"

En als je het zelf niet lukt, is het advies om naar een hulpverlener te stappen. Samen kun je dan stapsgewijs het probleem aanpakken.

Durf jij alleen te zijn? Praat hierover mee op ons forum!

Lees ook onze vorige achtergrondverhalen!