Op je 30ste nog thuiswonen: go or no go?

 
Het bestaat. Voornamelijk mannen, maar ook zeker vrouwen die maar geen afscheid kunnen nemen van hun ouderlijk huis. De studie was dichtbij genoeg om thuis te kunnen wonen en daarna, tja, is het er gewoon niet meer van gekomen. En zo blijf je jaar in, jaar uit tegen hetzelfde plafond aankijken. In dezelfde kamer als waar je geboren bent.
 

Er is niks mis met thuiswonen zou je zeggen. Je draagt je financiële steentje bij, je hebt je ouders fijn om je heen en jij hoeft je geen zorgen te maken om belangrijke zaken zoals de hypotheek. Dat is ook vaak één van de redenen die thuisblijvers geven om niet het huis uit te gaan: ik wil sparen. Waarvoor? Totdat er genoeg op de rekening staat om op eigen benen te staan.
 
Maar wanneer is het nou eigenlijk de tijd om je vleugels uit te slaan? Wie bepaalt dat? Nou, totdat mamslief je nog niet het huis uitschopt, omdat jij je dagen stinkend verslijt in bed, is er geen enkel probleem. Over het algemeen vinden het ouders vaak fijn als hun kroost nog ?even? bij ze blijft. Dat is ook het geval bij Amber (28). ?Ik heb er weleens aan gedacht, het huis uitgaan, maar waar moest ik naartoe? Mijn studie was praktisch om de hoek en ik had er het geld niet voor. Ja, ik kon het lenen bij de overheid, maar dan had ik nu met een dikke schuld gezeten. In plaats daarvan staat er inmiddels een lekker bedrag op mijn spaarrekening. Daarvan heb ik nu mijn uitzet al kunnen betalen en ben ik op zoek naar een leuke koopwoning samen met mijn vriend. En nee, die vind het geen probleem. In het begin vond hij het wel een beetje gek, maar gelukkig zijn hij en mijn moeder de beste vrienden.?
 

Waar je vaak hoort dat ouders last hebben van het lege nestsyndroom, kunnen kinderen daar ook last van hebben. Het is moeilijk, afscheid nemen van thuis. Zomaar op je eigen benen staan als jong volwassene, je zaakjes alleen regelen. En het makkelijkst is het daarom om gewoon bij paps en mams te blijven. Hier ontstaat ook vaak het grootste vooroordeel over thuiswonende mannen of vrouwen. Zo zouden ze bijvoorbeeld lui zijn en afhankelijk. En zouden ze geen vaste relatie durven aangaan. 
 
Een waarom ook niet? Jij maakt je uurtjes op je werk of gaat lekker een middagje shoppen. En als je ?s avonds thuiskomt staat er een warme maaltijd voor je klaar.
 
De nadelen
Toch kleven er ook veel nadelen aan het thuis zijn. De partner van Amber had er geen moeite mee, maar wat als je dates nog net niet gillend wegrennen zodra je vertelt dat je nog thuiswoont? En wat als collega?s je stiekem achter je rug om uitlachen, omdat je moeder je broodtrommeltje heeft klaargemaakt? Klinkt als een scène uit een slechte film, maar het gebeurt wel.
 
Of de horror: je komt na een avondje in de kroeg thuis met een knappe kerel, staat je moeder ?s ochtends ineens in de slaapkamer. Tot ziens privacy! Los daarvan is het ook geen pretje als je je continu moet verantwoorden waar je bent en met wie. ?Nee mam, ik eet niet thuis vanavond. En nee ik weet nog niet hoe laat ik thuis kom.? Je moet toch wel even een belletje plegen als je spontaan besluit de hort op te gaan. Daarbij: erg zelfstandig en wereldwijs word je ook niet als je nog altijd vertroeteld wordt door je ouders...
 

Dat vindt ook Marleen (21). ?Eén van de grote redenen waarom ik op kamers ging, was dat ik op eigen benen wilde leren staan. Ik was nog maar net achttien toen ik in Amsterdam ging wonen. Mensen denken vaak dat ik het slecht thuis had en reageren nog steeds verbaasd als ik zeg dat ik uit huis woon. Belachelijk, want ik popel ieder weekend weer om naar huis te gaan. Heerlijk, maar ik geniet ook van mijn vrijheid. Ik kan doen en laten wat ik  wil en leer daardoor ook wat mijn verantwoordelijkheid is. Ik merk dat ik een stuk volwassenner ben geworden en zou de ervaring en herinneringen voor geen goud meer willen missen!?
 
 Zou jij het een afknapper vinden als jouw vriend nog thuiswoont?