ZeMama: En? Slaapt hij al door?

Het is een van de meest gestelde vragen aan jonge ouders. ?En? Slaapt ?ie al door?? Het laatste waar je op zit te wachten, zijn  verhalen van anderen over hoe goed hun baby doorslaapt als je zelf gebroken bent door slaapgebrek.
 

In de eerste maanden met een gloednieuwe baby, draait alles om slaap. Hoe je baby slaapt, bepaalt immers ook hoe de ouders slapen. Als ik een periode weinig slaap, verander ik vrij snel in een wandelend, labiel wrak. Overdag snauw ik mijn geliefden af, maak ik sneller ruzie met collega?s of word ik depressief en barst om het minste uit in een hysterische huilbui. Soms gaat het een tijd ?goed? en lijk ik prima met weinig slaap af te kunnen. Maar uiteindelijk breek ik. Daarom spraken mijn man en ik af dat hij de nachtvoedingen zou doen. Dat was beter. Voor iedereen. 

 

 

Verraderlijke verwachtingen

?Verwachtingen zijn verraderlijke dingen?, zo sprak mijn man ooit. Daar kwamen we inderdaad vrij snel achter nadat we een afspraak hadden gemaakt over de nachtvoeding. We hadden allebei namelijk de prachtige gedachte dat hij ons kind ?s nachts zou voeden en dat ik de verzorging overdag op me zou nemen. Een typisch geval van: ?mooi bedacht achter het bureau?. Of ?ik spreek jou later nog wel?. In de praktijk bleek dat de vader van mijn zoon met geen stok wakker te krijgen was. Hij sliep door het gehuil van zijn bloedeigen, hongerige zoon heen. "Maak me dan wakker", reageerde hij de volgende dag geschrokken. Nee hoor. Als het zo moest, dan deed ik het zelf wel. 

Opgelucht haalde hij adem en draaide zich nog eens om onder het dekbed. 

 

Nachtelijke uurtjes

Hoewel ik overdag minder fit was, genoot ik volop van de nachtelijke uurtjes met mijn zoon. Het slaperige, warme lijfje. Zijn gulzige mond die de melk dronk, de enorme boer op het eind en tot slot de tevreden glimlach voordat hij voldaan tegen mijn borst in slaap viel. Toen ik zwanger was, had ik verwacht dat ik nachtenlang met een huilend kind door het huis zou dolen. Maar Tijl liet zich meestal tevreden afvoeren na de voeding. 

 

Kibbelende papa en mama

Eindelijk ruzieden de ouders van Tijl niet meer over de nachtvoeding en de verwachtingen daarover. Niet alleen de baby was tevreden, maar papa en mama ook. Mama deed de nachtvoeding en als het niet lukte was ze niet te eigenwijs om papa wakker te schudden. Papa zou wat meer moeite doen om zichzelf uit bed te schoppen. Maar vanochtend schrok ik om half zeven wakker. Naast mij het wiegje met een slapende Tijl. Aan de andere kant mijn man die heerlijk lag te pitten. In paniek duwde ik mijn man wakker: "Hij heeft de hele nacht geslapen!" 

 

Slaap kindje slaap

Waren we eindelijk gewend aan de nachtvoedingen, slaapt onze Tijl lekker door. Ergens las ik dat baby?s lichamelijk gezien vaak niet eens veel nachtvoedingen nodig hebben. Ze willen dan nog gewoon even bij hun ouders zijn. Maar onze zoon is gek op slapen. Misschien heeft zijn moeder op dit moment meer behoefte aan de nachtvoeding dan het kind zelf. 

Lees ook de vorige ZeMama-columns van Aefke!