ZeMama: Borstvoedingsmaffia
Mijn zoon krijgt flesvoeding. Het komt geregeld voor dat ik me daarvoor moet verantwoorden. “Krijgt hij de fles?! Waarom geen borstvoeding?” Omdat ik mijn kind dan vergiftig. Daarom.
De beste voeding
Ik had mijn zoon graag de borst willen geven. Maar omdat ik medicatie gebruik die dan ook in zijn voeding terechtkomt, gaat dat niet. Natuurlijk had ik daar niet meteen vrede mee. Ik baalde ervan dat ik hem niet kan geven wat zo vanzelfsprekend lijkt. Toch vind ik het inmiddels prima. Hij drinkt en groeit goed, hij lacht, speelt en straalt. Hij laat zich troosten als hij verdriet heeft. Ik ben blij met onze tevreden baby.
Waar ik minder vrolijk van word, zijn de vragen die me ter verantwoording roepen. Waarom ik geen borstvoeding geef. En hoe erg het is dat ik mijn bloedeigen zoon de beste voeding niet bied die hij nodig heeft. In Nederland is er een woord voor. De borstvoedingsmaffia.
Een kind aan je tiet
Toets het woord ‘borstvoeding’ maar eens in op Google en de termen als ‘beste voeding’ en ‘101 redenen om borstvoeding te geven’ springen als piranha’s op je toetsenbord. Volgens de maffia is borstvoeding de normaalste zaak van de wereld. Als dat zo zou zijn, zou iedere vrouw zonder problemen op die vorm van babyspijzen overgaan. Maar om mij heen hoor ik vrouwen met tepelkloven, baby’s die de borst weigeren, kinderen met gruwelijke allergieën die krijsend van de pijn in hun wiegje liggen, borstontstekingen, te weinig voeding of veel teveel. Er zijn zelfs vrouwen die durven te zeggen dat ze er gewoon geen zin in hebben, zo’n kind aan hun tiet. Een vriendin die besloot om te stoppen met borstvoeding, kreeg een brok in haar keel toen ze kunstvoeding kocht. ‘Borstvoeding is de beste voeding voor baby’s’, sprak de verpakking haar grimmig toe.
Lege schappen
Het is mooi als het allemaal lukt. Dat je je baby aan de borst legt en dat hij zoetjes van de melk drinkt. Het is fijn dat er 101 voordelen zijn en dat je bijzonder intieme momenten met je kind meemaakt. Ik heb echter mijn redenen om voor flesvoeding te kiezen en dat bevalt zowel Tijl als mij erg goed. Andere moeders zullen wel weer hun persoonlijke redenen hebben voor de fles en hoe mooi zou het zijn om daar geen oordeel aan te hangen. Waar Tijl en ik alleen geen rekening mee hadden gehouden, was dat er naast de borstvoedingsmaffia een andere criminele groep actief bleek te zijn. Op flesvoedingsgebied deze keer. De schappen melkpoeder bleken leeggeroofd door Chinezen die de pakken voor woekerprijzen doorverkopen aan moeders van hongerige baby’s in hun eigen land. Ik zocht er informatie over op sociale media omdat ik het naadje van de kous wilde weten. De eerste opmerking die ik kreeg: “Dat krijg je ervan als je geen borstvoeding geeft.”
Ik wilde iets heel naars zeggen, maar hield me in. Ik ben moeder.
Lees ook de vorige ZeMama-columns van Aefke!
Aefke is onze ZeMama- columniste. Ze is getrouwd en sinds maart 2013 moeder van Tijl. Aefke hoopt een consequente moeder te worden, maar van haar hoeft Tijl later niet zijn bord leeg te eten. Ze hoopt wel dat Tijl later net zo dol is op ‘boekjes’ zoals ze dat zelf is.
Aefke is meer dan alleen moeder. Ze heeft in september 2012 een boek uitgebracht, de kantoorthriller 'Tijdens Kantooruren’. Verder is ze gek op Nieuw-Zeeland, sociale media, sushi, haar kat Casper en natuurlijk de vader van haar kind. Aefke schrijft op stoereschrijfster.nl.