Een paar dagen naar je ouders: zo fijn is het

Vrije tijd door Fleur
Je moeder aan de lijn. Of ze je in 2013 nog ziet en of je dan een naambord meeneemt. Jaja, je weet het zelf ook best: het is weer eens tijd om bij je ouders langs te gaan. Want hoe fijn kan dat eigenlijk wel niet zijn? Zo fijn!

Dan heb je weer tentamens, dan komt er weer wat tussen, dan zie je weer tegen de drie uur durende treinreis met zes keer overstappen op: er zijn altijd redenen om tóch niet even bij je ouders op bezoek te gaan. Dit terwijl het wel altijd heel gezellig is als je er bent en je je na afloop iedere keer weer voorhoudt vaker langs te gaan. Voor iedereen die zich hierin herkent: waarom het ook al weer zo lekker is om af en toe een paar dagen naar je ouders te vluchten.


Rust

Natuurlijk lig je sinds je op jezelf woont niet iedere nacht om twee uur pas in bed. Dat gebeurt alleen op donderdag tot en met zondag. Maar alsnog, je merkt dat je wel wat slaap kunt gebruiken. En hoewel je door je vader vakkundig in elkaar gezette Trömso-hoogslaper best goed ligt, verlang je toch naar een bedstee met een matras waar je lekker diep in wegzakt. Een bed met dekbedden die dik en zacht zijn en waar al-tijd kraakschone lakens omheen zitten. Wel, wij hebben nieuws: zo?n bed heb je! Het is die ene waarin je vroeger je tanden onder je kussen stopte, wachtend op de tandenfee. Waarop je je huiswerk maakte, en huilde, urenlang, als je verkering je gedumpt had. En niet alleen ligt dat bed lekker, ook kun je erin slapen zonder dat ?s nachts je matras gekeerd wordt door een huisgenoot die iets te lang aan de tap is blijven hangen. Het enige wat je hoeft te doen voor de beste nachtrust ooit, is je ouders even bellen om te zeggen dat je komt logeren. Wij schatten de kans dat je na een dutje in je oude ledikant nóg een nachtje blijft, best groot in.

Reinheid
Ja, er zijn schoonmaakregels in het huis dat je met 21 anderen deelt. En de laatste keer dat iedereen zich aan die regels heeft gehouden is, even kijken? in 1992 geweest. Oké, oké, zo erg is het niet, maar een keer aan het avondeten beginnen zonder dat je eerst nog een halve broccoli van een pan moet bikken, zou wel fijn zijn. Daarnaast is het heus niet zo dat de douchebak in jullie huis van allerlei spannende vochtbacteriën uit elkaar dondert, maar een beetje naar de geur van chloor snak je toch wel. Nou, dan zitten er maar twee dingen op: of je gaat als een dolle elf met emmer en sop aan de gang thuis, of je stelt dat nog even uit en vlucht naar het ouderlijk huis. Waar een bank staat zonder 144 Heineken-flesdoppen tussen de kussens. Waar je kunt douchen zonder angst voor een schimmelhiel. Dus wat betreft kiezen tussen zelf schoonmaken of eerst even ?inspiratie opdoen? bij je ouders: wij weten het wel.


Fijne spullen

Je komt wel rond. Af en toe. Als je het niet te gek maakt. Dus probeer je niet-noodzakelijke dingen in de Digros te laten staan. Het punt is dat dingen die niet nodig zijn, soms wel gewoon heel fijn zijn om te hebben. Die knapperige kaasstengels waar je bij je ouders pakken van verslond, bijvoorbeeld. Of die XXL-fles wasmiddel waar je 93 wasbeurten uit haalt. Of dat pak waxinelichtjes met frisse bergluchtgeur, want met 229 regendagen in dit land is het zo gezellig, kaarsen branden. Maar ja, je moet dus een beetje op je centen letten. Dat weten ouders vaak ook. En dus willen ze nog weleens wat dingen meegeven als je op het punt staat vanuit Baarderburen weer een treinreis naar je 12 vierkante meter in Utrecht/Leiden/Amsterdam te maken. In je weekendtas vind je bijvoorbeeld opeens een extra blik soep, die zeep die je altijd zo lekker vindt, pasta voor zes weken en die knapperige kaasstengels. Fijn is dat! Niet zozeer om de spullen zelf, maar omdat het lief is, een beetje van thuis mee in je tas krijgen.

Thuisgevoel
De spaghetti van je vader. De bloemkool met kaassaus van je moeder. De geur van het wasmiddel dat je ouders al 21 jaar gebruiken aan je dekbed. Je meisjeskamer, de eettafel waar nog altijd urenlang aan gegeten, gelachen en gekletst wordt en de oude Saab van je vader voor je deur. Je kunt een nog zo fijn, eigen leven op hebben gebouwd, maar herinneringen blijven, en soms is het gewoonweg heerlijk sommige weer even her te beleven en op te halen met de mensen van wie je het meest houdt. Het mooie? De herinnering stap je zó weer in zodra je de voordeur van je ouderlijk huis opendoet.

Vlucht jij (nog) weleens voor een paar dagen naar je ouders?