Thirty-love: Uithuilen of stuk maken?

Het is nu twee maanden uit. Twee maanden waarin Hannah zoveel heeft gehuild dat ik me afvraag of ze niet uitdroogt. Ik snap dat het erin hakt: je grote liefde verliezen zonder aankondiging of verklaring. Ik snap niet dat ze geen kwaad woord over hem wil horen.

 

?Wat een hufter?, zei Carien bij de eerste mededeling.

?Hij doet het heus niet expres, hoor?, verdedigde Hannah haar ex met tranen in haar ogen.

?Jij vindt hem toch ook een eikel?? drong Carien aan.

?Houd eens op, hij kan er ook niks aan doen dat hij het niet meer ziet zitten.? 

Er was geen beginnen aan. De loyaalste vrouw van dit halfrond bleef haar vent steunen, ook al had hij haar net faliekant in de steek gelaten. Ondertussen werd haar neus schraal van de voordeelverpakkingen tissues. Na twee weken ziek thuis, ging ze wel weer werken, maar veel kan het niet voorstellen; hoe kun je iets betekenen voor je klanten als je er zelf nogal hulpbehoevend uitziet met rode ogen en een loopneus? 
 

 

Twee maanden later hebben we strategisch overleg: Carien, een fles wijn en ik zitten bij elkaar. 

?We moeten haar helpen?, zeg ik.

?Volgens mij wil ze niet geholpen worden, hoor?, antwoordt Carien gefrustreerd.

?Ze heeft ons nodig?, zeg ik streng. 

?Ze wil alleen maar huilen.?

?Dat is de eerste fase van rouw?, leg ik uit terwijl de fles wijn op tafel leeg begint te raken.

?Wat is de tweede fase?? wil Carien weten

?Boosheid.?

?Wat een verademing?, zucht Carien. ?Hoe krijgen we haar daar??

Ze kijkt even moeilijk, maar roept ineens: ?Ze moet dat huis uit en wel zo snel mogelijk.?
 

 

Een week later staan we met Hannah in een leuke benedenwoning met een kleine tuin. Er is een tweede slaapkamer, een badkamer met bad en ze kan er meteen in. Op weg naar haar oude huis knijpt Carien hoopvol in mijn hand, maar achterin begint Hannah alweer te sniffen. 

Weer een week later staan al Hannah?s spullen in een gehuurde bus. Carien zit achter het stuur, ik ernaast. Als de motor start en Hannah instapt, zegt ze ineens: ?Wat een enorme klootzak eigenlijk!? Carien trapt vol op de rem en kijkt verrukt op. ?Gore, vieze hondenlul?, klinkt het in de bus, ?ik ga terug naar binnen; er moet iets kapot, iets waardevols.? Aarzelend kijk ik Carien aan; dit lijkt me niet de bedoeling. Maar Hannah is al onderweg, aangemoedigd door Cariens: ?go, go, go, girl!? Een kwartier later gaan we haar zoeken. Ze is toch niet weer aan het huilen? Het tafereel binnen is bizar. In de breedbeeld-tv zit een grote barst. Een schilderij hangt in twee delen aan draadjes aan de muur. Het servies ligt in duigen over de keukenvloer. Op de witte schouw staat in grote zwarte letters ?veel plezier in je eentje, lul.? 

?Gaat het, lieverd?? vraag ik voorzichtig. Bewegingsloos staat Hannah temidden van dit alles.

?Ja, hoor?, zegt ze opgewekt, ?zullen we gaan??

Carien slaat uitgelaten een arm om Hannah heen op weg naar buiten. ?Wat is de derde fase eigenlijk?? vraagt ze aan mij.

?Berusting?? gok ik. 

?Mooi?, zegt Carien, ?maar eerst vieren we fase 2. Ik doneer één glas champagne voor elke keer dat het woord ?lul? valt. En voor de tekst op de schouw heb je alvast de eerste fles verdiend.?

Lees ook de vorige Thirty-love columns!



Thirty-love is de blog van Frederique Hoogerdoel, single, dertig-plus, advocate, woonachtig in Utrecht, verknocht aan haar beste vriendin Carien, ook single, stewardess en wonend in Amsterdam. Samen zoeken ze hun weg in de verwarrende wereld van het dertigers-daten. Daarbij worden ze gesteund en geplaagd door hun gesettelde vriendinnen met kinderen, die ze er soms ongewild op wijzen dat de wereld onherroepelijk veranderd is sinds ze twintig waren.

De blog geeft lezers de kans om mee te leven met Frederique, hoofdpersoon van Thirty-love, de roman in wording. Meer Frederique? Kijk op thirty-love.nl en facebook.com/thirtylove. Frederique is gecreëerd door schrijfster Ilse Nelemans.