Thirty-love: Tussen scharrel, date en verkering
“Dit is Frederique”, zegt Frank tegen de vriend die op ons af komt tijdens onze derde date. De vriend trekt zijn wenkbrauwen op, maar Frank negeert de onuitgesproken vraag. “Hoi, ik ben Dennis en ik hockey met Frank”, zegt hij. Moet ik nu zeggen dat ik Franks date ben?
“Frederique is advocate”, zegt Frank.
“Goh, leuk”, zegt hockey-Dennis. Hij kijkt wat onbeholpen naar zijn vriend.
“Ja”, zegt Frank. Ik word er een beetje ongemakkelijk van. Waarom legt hij niet uit wie ik ben?
“Is het hockeyseizoen alweer begonnen eigenlijk?”, vraag ik.
“Bijna”, zegt de hockey-man. Frank knikt. Wat kun je nog meer over hockey vragen? Geen idee.
“Nou, fijne avond nog”, zegt hockey-Dennis dan en loopt terug naar het tafeltje waar hij zat.
Het kost me een kwartier, minstens, om weer in de stemming te komen. In dat kwartier vertelt Frank vrolijk over zijn laatste hockeytoernooi. Hij lijkt nergens last van te hebben.
“Jammer dat ik alweer moet gaan”, zegt mijn date later die avond op het perron, ruim op tijd voor de laatste trein naar Den Bosch. We zoenen uitgebreid.
“Ja, weet je zeker dat je niet wilt blijven slapen?”, fluister ik in zijn oor.
Hij kreunt. “Ik moet Sjaak uitlaten, anders pist hij op het kleed. Maar kom je snel een keer bij mij?”
“Voor wat?”
“Nog zo’n leuke avond? En misschien wel nacht?”
“Wat is dit dan voor jou?”, vraag ik aarzelend. Als hij me niet aan zijn vriend wil voorstellen, wil hij blijkbaar vrijblijvend scharrelen, meer niet.
“Hoe bedoel je?”, vraagt Frank.
“Nou, gewoon, beteken ik iets voor je of is het alleen voor de tijdelijke gezelligheid?”
“We zijn elkaar aan het leren kennen, toch?”
Ik knik.
“Tot nu toe bevalt het me erg goed”, zegt hij en kust me.
“Maar hoe noem jij het dan?”
“Wat?”
“Wat wij doen. Ben ik een scharrel, een date, een kennis?”, vraag ik.
“Moet ik het benoemen dan?” Weer kust hij me.
“Anders kun je me toch niet voorstellen?”, zeg ik verontwaardigd.
“Voorstellen?”
“Ja, zoals...” begin ik. Dan kust hij me weer en stapt in de trein. Terwijl hij een plekje zoekt knipoogt hij naar me. Als de trein wegrijdt, drukt hij een kus op het raam.
De volgende dag klaag ik bij Carien.
“Hoe wil jij het dan noemen?”, vraagt ze. “En wanneer krijgt het een andere naam? Wanneer wordt het verkering? Of je vaste vriend? Of een relatie?”
“Hmmm.”
“Ik stelde laatst iemand voor als mijn scharrel, dat viel niet zo goed.”
“We hebben een nieuw woord nodig”, zeg ik. “Iets voor tussen scharrel, date en verkering in.”
“Hallo”, lacht Carien terwijl ze een donkere mannenstem opzet, “mag ik je voorstellen aan mijn scheetring Frederique?”
Ik steek lachend mijn tong uit. Bij nader inzien lijkt het me een prima strategie; dat niks benoemen.
Lees ook de vorige Thirty-love columns!
Thirty-love is de blog van Frederique Hoogerdoel, single, dertig-plus, advocate, woonachtig in Utrecht, verknocht aan haar beste vriendin Carien, ook single, stewardess en wonend in Amsterdam. Samen zoeken ze hun weg in de verwarrende wereld van het dertigers-daten. Daarbij worden ze gesteund en geplaagd door hun gesettelde vriendinnen met kinderen, die ze er soms ongewild op wijzen dat de wereld onherroepelijk veranderd is sinds ze twintig waren.De blog geeft lezers de kans om mee te leven met Frederique, hoofdpersoon van 30-love, de roman die in november 2013 uitkomt. Meer Frederique? Kijk op thirty-love.nl en facebook.com/thirtylove. Frederique is gecreëerd door schrijfster Ilse Nelemans.
