Geheimen van een webcamgirl: Rare telefoontjes

Ik werk momenteel vijf dagen in de seksclub en vanaf volgende week zes dagen, plus mijn eigen escortservice. Een aantal dingen heb ik op een laag pitje gezet: ik moet nu gewoon even keuzes maken over wat ik écht leuk vind. 
 

Ondanks dat ik momenteel geen tijd heb voor het telefoonseksgedeelte, vind ik het wel erg leuk om te telefoneren. Dus ik vroeg aan de eigenaar van de escortclub of ze het goed vond als ik tussendoor de telefoon aannam. Ik had al eens een middagje voor haar ingevallen, dus ze wist hoe ik het deed. Gelukkig was het prima, inmiddels neem ik de telefoon een goede anderhalve week aan. 
 

Ik ben heel wat gewend voor de betaalde gesprekken maar ik had ergens niet verwacht dat het voor een ‘gratis’ lijn ook behoorlijk… hoe zal ik het noemen? Ik had gewoon verwacht dat het zakelijker zou zijn, omdat het simpelweg een bedrijf is waar je naar belt in plaats van een belbabe. Maar in de afgelopen tijd heb ik toch wat bizarre telefoontjes meegemaakt… 
 

Case 1: 'Ik trek er wel even aan'

Ik was net op het werk en de eigenaar vroeg of ik - mits ik geen klanten had - de telefoon wilde regelen die dag. Net nadat ze het gezegd had ging hij al af en ik noemde vriendelijk de naam van de club en mijn naam. Ik hoorde een mannenstem: “Wie zijn er vandaag aanwezig?”, en ik noemde alle namen op. “Zijn er blonde dames?” 

En ik zei de namen van de blonde dames. 

“Hebben ze dikke tieten?” 

Dus ik vertelde de cupmaten erachteraan. 

“Weet je wat, anders kom je toch gezellig hierheen? Kijk je vrijblijvend of het je type is.” 

“Dat is goed. En als het niet mijn type is, mag ik dan het pand gewoon verlaten?” 

Ik moest lachen en we hebben allemaal humor en melden dit ook gewoon aan de klant, dus ik zei: “Nee dat mag niet, je wordt meegenomen en dan binden we je vast aan de verwarming.” Mijn collega’s moesten ook lachen. 

“Dat klinkt ook wel spannend. Wie van jullie doet er aan SM?” 

“Wie er aan SM doet?” De vraag herhalen was een teken voor mijn collega’s om bijvoorbeeld de hand op te steken wie aan iets doet. Een aantal staken de hand omhoog dus ik vertelde nogmaals de namen. 

“Wat kost het?” 

Ik noemde vervolgens alle prijzen op en daarna begon ik ook over de extraatjes die mogelijk waren, maar dan tegen een meerprijs en bespreekbaar op de kamer met de dame naar keuze. 

“Te duur, laat maar zitten ik trek er wel even aan”, en hij hing op. Dus.
 

Case 2: Ruwe handjes Henk

Ik hield de telefoon naast mij op de bank en ondertussen lakte ik mijn nagels. Voor een korte duur. 

“Dag, met Henk.” Henk, Jan, Wim en Kees zijn echt van die standaardnamen. We hebben volgens mij wel 52 Henken. 

“Hallo Henk”, zei ik en ik zag mijn collega al met haar ogen rollen. 

“Dat is ruwe handjes Henk”, zei ze, en ik begon te glimlachen want ik wist opeens wie ze bedoelde! ‘Ruwe handjes Henk’ heeft - je raadt het al - hele ruwe handen en vindt het prettig om de borsten te strelen. Voelt niet zo prettig aan. Blijkbaar belt ‘ruwe handjes Henk’ elke dag met een hele lijzige stem wie er werken en wat de prijzen zijn.
“Afkappen die handel”, riep dezelfde college wie haar ogen rolde.
“Henk, je belt elke dag met dezelfde vraag. Dat weet je inmiddels wel, ik ga het niet nog eens herhalen”, en hij verbrak de verbinding. 

“Die vent is werkelijk waar niet goed hoor, elke dag belt hij met dezelfde vraag en komt hier al zo lang. Volgens mij kickt ‘ie er op en doet hij het dan met zichzelf tijdens het bellen”, liet m’n collega weten. 
 

Ik was pas twee telefoontjes verder en er ging al een hele nieuwe wereld voor me open, op een bepaalde manier. Het is telkens weer een nieuwe ervaring als je de telefoon opneemt. Intussen herken ik ook de stemmen en namen. Leuk vind ik het wel, toch een taak erbij wat ik leuk vind buiten mijn andere werkzaamheden om. 
 

Een hele fijne week nog, dan pak ik de telefoon weer even op!