Kinderfilms die wij stiekem ook best leuk vinden

 
Want hoeveel we ook huilen bij romcoms en hoe volwassen we ook zo af en toe een Franse filmhuisfilm kijken, stiekem laten we ons nog steeds maar wat graag vermaken door voorbijschietende animatieplaatjes. Vooral omdat we weten dat ze – vaak – een happy end hebben.
 

Nou, misschien wel, anders wordt het zo’n leeg artikel, maar Shrek ging dwars in tegen alle Disneybeloftes (lees: hunk van een prins en een nog mooiere prinses). Happy end? Jazeker, maar het sprookje tussen Fiona en Shrek verloopt allesbehalve vlekkeloos. Al komt het alleen maar doordat Shrek echt een onbeschofte zak kan zijn af en toe, maar wel een waar een piepklein hartje in schuilt. En dankzij de hoge Donkey-dosis lig je de helft van de tijd dubbel van het lachen.
Waarom kijken? Omdat in deze film niet de geijkte Disneypaden worden bewandeld, maar wel elk Disneysprookje (van De Drie Biggetjes tot Pinokkio) op ludieke wijze aan bod komt – en dat kun je alleen als volwassene snappen.
Moraal van het animatieverhaal? Liefde draait niet alleen om uiterlijk. / Wat voor monster je ook bent, er is altijd iemand die van je houdt.
 

Een vader die na de dood van zijn vrouw zijn zoon kwijtraakt en de halve wereld rondreist om hem te vinden met behulp van een psychopaat. Klinkt als een goede thriller? Nou, om het toch nog aantrekkelijk te maken voor kinderen is dit verhaal verpakt in een van de leukste animatiefilms aller tijden: Finding Nemo. Met behulp van de blauwe, vergeetachtige vis Dory probeert een vader zijn zoon te zoeken en hij komt van alles op zijn reis tegen, zoals trampoline-kwallen en vegetarische haaien.
Waarom kijken? Je wordt meegesleept in een slinger van emoties. Van verdriet omdat Nemo verdwijnt naar huilen van het lachen om Dory tot met samengeknepen billen voor de televisie zitten bij het einde van het verhaal. Spanning tot en met.
Moraal van het animatieverhaal? 'Just keep swimming.' – Dory
 

Hebben robots gevoel? En kunnen ze verliefd worden? Je komt er allemaal achter in de film Wall-E. Een schattig, verroest robotje leeft al jaren op aarde, terwijl de complete mensheid in een luchtschip boven hem leeft. Zijn doel? Van al het puin compacte doosjes maken. En dan krijgt hij ineens hulp uit onverwachte hoek. Een meisjesrobot genaamd Eve staat plots voor zijn neus.
Waarom kijken? Omdat een liefdesverhaal tussen twee robots net zo romantisch kan zijn als Ryan Gosling die zijn filmvriendinnetje kust. En het is nog 1000 x schattiger, omdat Eve en Wall-E niet meer dan een paar klanken produceren.
Moraal van het animatieverhaal? Liefde kent geen tijd. En geen ruimte. / Hoeveel jullie wereld ook van elkaar verschilt, liefde kent geen grenzen.
 

Schurken zijn over het algemeen niet erg lief in kinderfilms. We noemen een evil koningin uit Sneeuwwitje of een draak van een zeeheks uit De Kleine Zeemeermin. Maar de schurk uit het verhaal van Despicable Me heeft een wel heel erg hoog aaibaarheidsgehalte. Zeker als hij voor zijn plan de maan te stelen een stel weesjes adopteert. Dan gaat alles natuurlijk anders dan je had gepland. Vooral als een stel minions – knalgele mannetjes – niet altijd begrijpen wat hun missie is.
Waarom kijken? Wij schreeuwen bij het zien van deze film massaal ‘Its so fluffy!’ en zijn verliefd op Agnes, het eigenwijze meisje met de zwarte paardenstaart. Alleen al om haar móét je de film zien.
Moraal van het animatieverhaal? Wat anderen nodig hebben, is soms belangrijker dan wat je zelf wilt. / In ieder slecht persoon schuilt iets goeds.
 

Een kinderfilm met in de hoofdrol een bejaarde gek die weigert naar het bejaardentehuis te gaan en daarom van zijn huis een luchtschip maakt door middel van zo’n duizend ballonnen. Het is het recept voor een hartverwarmend verhaal. Nog één laatste wereldreis wil hij maken. Maar zoals bij elk avontuur gaat het mis. En dat begint al bij het begin, als scout Russell – een schattig jongetje met de liefste appelwangetjes – nog op zijn veranda blijkt te staan.
Waarom kijken? Niet alleen de complete film, maar ook de scène waarin het liefdesleven van de oude ballonnenverkoper in een rap tempo wordt afgespeeld, zorgt voor een dikke brok in je keel.
Moraal van het animatieverhaal? Het leven is één groot avontuur.
 

Monsters zijn niet eng. Ze zijn schattig als ze grommen en als je weet waarom ze het doen, heb je alle begrip voor ze. Alleen zoals kinderen wel vaker doen, gooit er nu ook een klein meisje roet in het eten. Want de taak van de monsters is om kleine kinderen te laten schrikken. En ze schrikt niet, integendeel…
Waarom kijken? Mocht je nog bang zijn voor monsters onder je bed – geef maar toe – dan ben je na het zien van deze film genezen. En je hebt gelijk behoefte om elke kast aan een grondige monsterinspectie te wagen in de hoop er ein-de-lijk eentje te kunnen ontmoeten.
Moraal van het verhaal? Je hoeft niet bang te zijn, zolang je een vriend hebt die er voor je is. 

Welke kinderfilm kijk jij nog - steeds - erg graag?