De Kardashians en hun weg naar wereldheerschappij

Toen ik drie jaar geleden als showbizzmeisje bij TVGids.nl begon, moesten mijn collega’s wel even wennen. Die eindeloze diarree nieuwsberichten over de Kardashians: was dat niet een tikkie overdreven? 
 

Je kunt het je amper nog voorstellen, maar destijds waren de Kardashians niet zo alom bekend als nu. Had ik net Kim, Khloe en Kourtney geïntroduceerd, kwam ik opeens met Kylie, Kendall en Kris op de proppen. Zoals Patsy en Edina van Absolutely Fabulous zeiden: “Ze vermenigvuldigen zich als hoofdluis. Die dikke daar splijt zich straks in tweeën als een kakkerlak en dan heb je er nog een Kardashian bij.”
 

De complete Kardashian-clan, zonder de mannen.

Kim Kardashian: de nieuwe Marilyn Monroe

Ik haalde het ooit in een onbewaakt moment van hoogmoed in m’n hoofd te roepen dat Kim Kardashian toch een beetje de Marilyn Monroe van dit tijdperk is. Ik werd ter plekke volkomen gek verklaard. Twee jaar later roept Kanye West precies hetzelfde. Niet dat Kanye nu zo’n rationeel denkend wezen is, maar toch: er is iets aan de hand. Anna Wintour piekerde er voorheen niet over om iemand als Kim op de cover van Vogue te plaatsen. De hoofdredacteur ging toch overstag en nu dreigt Vogue met de Kimye-shoot zelfs de bestverkochte Vogue ooit te worden.
 

Tegenstanders hebben vooral moeite met de Kardashians omdat ze ogenschijnlijk niks kunnen. Kim transformeerde van Paris Hiltons BFF naar de verloofde van Kanye West in een paar jaar tijd. Dat bereikte ze mede dankzij een (doodsaaie) sekstape, een huwelijk van drie maanden en dat bizarre achterwerk. Geen extension op haar hoofd die erover piekert het toe te geven, maar da’s natuurlijk allemaal geen toeval. Kim kan niet zingen of acteren, maar heeft er wel voor gezorgd dat haar familie nooit meer geldzorgen heeft. Sterker nog: de meeste familieleden hebben aan Kims ziekelijke hang naar aandacht ook een leuke carrière overgehouden. Bovendien hoeven ze nooit ergens zelf voor te dokken, omdat merken in de rij staan voor sponsordeals. Je kunt niet ontkennen dat zoiets bewerkstelligen met als enig noemenswaardig talent selfies maken, toch wel bewonderenswaardig en een talent op zich is.

 

Zelfpromotie en selfies

Legio bloggers laten zien dat je tegenwoordig eigenlijk alleen handig moet zijn in ongegeneerde zelfpromotie om wereldfaam en lucratieve deals te bereiken. Sinds het Kardashian-tijdperk is een nieuw genre faam opgestaan. Niemand heeft nog een platenmaatschappij of castingbureau nodig als je knappe looks hebt en handig bent met social media. Niet meer big in Japan zoals in de eighties, maar big on Instagram. 
 

De tortelduifjes Kim en Kanye en de zusjes Kourtney en Kim

Traditionele A-listers vs reality-volk

Dat veroorzaakt een tweedeling in sterrenland. Aan de ene kant hebben we de traditionele A-listers die nog liever naakt de polka dansen in een moeilijke arthousefilm dan dat ze een Twitter-account openen. Daarnaast zijn er de Kardashians, Lauren Conrads en Snooki’s van deze wereld die dankzij hun immense fanbase op social media worden uitgenodigd op voorheen zo exclusieve partijtjes als de Oscars en Brit Awards. De A-listers bekijken deze nieuwkomers met argusogen. Niet zo gek, want steeds vaker moeten ze hun covershoots en interviews afstaan aan dit reality-volk.  

Het zijn niet alleen gevierde filmsterren die de ver-Kardashianisering met lede ogen toezien. Modellen moeten steeds harder vechten voor hun claim to fame. Kim heeft immers aangetoond dat je niet 1,80 meter of in het bezit van size zero hoeft te zijn om op Vogue te prijken. Ze is beste vriendjes met Givenchy-ontwerper Ricardo Tisci en zit tijdens modeshows schouder aan schouder met Tilda Swinton en George Clooney. Geen wonder dat Naomi Campbell reageerde met een alleszeggend ‘geen commentaar’ toen een journalist vroeg wat zij eigenlijk vindt van de Kimye-cover. 

'Research'
Gek genoeg had ik tot voor kort nog nooit echt naar Keeping up with the Kardashians gekeken. Tot een vriend een link stuurde naar alle afleveringen onder het mom van ‘research’. Het hek was van de dam. Een hele zondagmiddag heb ik apathisch het hele vorige seizoen uitgezeten. Ja, ze hebben allemaal zeurende piepstemmetjes, alle scènes zijn natuurlijk opgezet en je steekt er bijzonder weinig van op, maar toch vind ik het top-tv. Dikke kans dat ik de volgende seizoenen ook verslind. Natuurlijk enkel en alleen om de laatste cultureel antropologische ontwikkelingen in Hollywood bij te benen, maar dat snap je. 

Lees hier de vorige showbizzcolumns van Susan!