Grumpy old people

Ik word heel gelukkig van oude mensjes die samen aan de wandel zijn, opa’s met een leuke hond en oma’s die een gezellig praatje maken. Maar momenteel ben ik al die oudjes even helemaal zat. Wat een chagrijnig klootjesvolk.

 

Nee, is niet aardig. En ja, ik heb enorm veel waardering voor oudere mensen. Alleen lijkt het de laatste tijd alsof deze grumpy old people totale schijt hebben aan mij. Want ze kunnen met hun vingertje blijven wijzen en zeggen: “Die jeugd van tegenwoordig... tututu, vroeger hadden we respect voor de ander.” Maar misschien moeten sommige ouderen eerst naar zichzelf kijken, voordat ze naar anderen wijzen.
 

 

Voorrang bij de kassa
Zoals bijvoorbeeld de oudere dame, die vond dat zij recht op voorrang had bij de kassa. Was ze eerder? Nee. Had ze meer boodschappen? Godverdomme, ja. Keek ze me aan alsof ik een kleine snotaap was die oudere dames voor moet laten gaan, simpelweg omdat zij dat willen? Ja.

 

Ben ik – potverdorie – 27 jaar oud? JA.

 

Bejaarde buurman
Maar ik liet het gaan. Je kunt je dag moeilijk laten verpesten door één oud mensje dat niet meer in staat is om vriendelijk te zijn naar haar omgeving. Toen ging echter de overbejaarde buurman aanbellen. Of ik mijn weggeveegde bladeren uit de goot wilde halen, want ze kwamen met de wind zijn tuin in. Kan gebeuren. Eerlijke vergissing van me. Dus terwijl ik de bezem – een beetje chagrijnig – tevoorschijn haalde, dacht ik dat het gesprek over was. Vergissing, want vervolgens gaat deze man me uithoren over een andere woning. Waar ik overduidelijk niet woonde. De huisbaas. Wat overduidelijk niet mijn zaken waren. En geluidsoverlast van jongeren. Waar ik met mijn voorliefde voor nummers van Coldplay absoluut niets mee te maken had.
 

 

Bemoeienis
Terwijl ik later met de hond langs een grasveld liep, stopte er een auto naast me. Oudere dame. Of ik mijn hond in het grasveld liet poepen? “Nee, mevrouw. Zoals u ziet is ze aan het plassen. Ik laat haar hier niet poepen.” Liet deze vrouw me daarna met rust, omdat ze me sowieso al vals had beschuldigd? Welnee. Ze ging nog even door over haar kleinkinderen die daar spelen en dat mensen met honden hier geen rekening mee houden. Had ik niet al gezegd dat ik mijn hond hier niet liet poepen? Ja. Luisterde deze oude dame alsnog niet naar me en besloot ze me de les te lezen? Ja.

 

Momenteel ben ik al deze oudere bemoeienis dus even helemaal zat. Misschien ben ik een ‘brutale snotaap’, maar: get a life. En laat mij met rust. Dan sta ik ook niet in de weg voor de kassa, zorg ik dat m’n bladeren uit andere tuinen blijven en laat ik de hond niet alle auto’s onderpoepen van bemoeizuchtige buurtouderen die valse beschuldigingen rondstrooien.

 

Opa en oma: jullie vind ik nog wel te gek hoor.