Een knobbeltje in je borst: en dan?

Sport & gezondheid 10 jaar geleden door Fleur

Het is altijd even schrikken: een knobbeltje in je borst voelen. Maar wat doe je eigenlijk, als dat gebeurt? En: wat kan een knobbeltje precies betekenen? Moet je je meteen zorgen maken? Wij geven antwoord.

Eerder hadden we het al over hoe je zelf je borsten goed kunt onderzoeken. In dat artikel behandelden we ook kort hoe je een knobbeltje kunt herkennen en wat je dan kunt doen, maar wat gebeurt er eigenlijk precies als je iets in je borst hebt ontdekt?

Een knobbel?

Een vraag die veel vrouwen zichzelf stellen, is: wanneer weet je of dat wat je voelt, ook daadwerkelijk een knobbel is? Om te bepalen of je een afwijking voelt, is het belangrijk dat je je borsten goed leert kennen, zodat je weet hoe ze eruitzien en voelen als ze ‘normaal’ zijn. Je kunt vertrouwd raken met je borsten door zelfonderzoek te doen, maar twijfel je of je dit goed uitvoert, dan kun je ook altijd hulp vragen aan je huisarts.

Je borst bestaat uit onregelmatigheden, waardoor het soms moeilijk te bepalen is of je nu gewoon kliertjes met bindweefsel, of een knobbeltje voelt. Een knobbeltje voelt alleen anders dan normale onregelmatigheden. Vaak voel je bij een knobbeltje een verharding, verdikking of een strengetje in de borst. Het kan zijn dat het beweegt, maar het kan ook vastzitten. Soms is een knobbeltje rond, soms juist onregelmatig. Het doet daarnaast meestal geen zeer.

Naar de huisarts

Voel je een knobbel, dan betekent dit niet per se dat er iets ernstigs aan de hand is. Sterker nog: de meeste afwijkingen in de borst zijn goedaardig. Toch is het goed om even naar het knobbeltje te laten kijken, zeker als je nog andere afwijkingen opmerkt, zoals een sinaasappelhuid, wondjes op je borst die niet goed genezen, een ingetrokken tepel, bloed of bruin vochtverlies uit de tepel en opgezwollen klieren in je oksel of boven je sleutelbeen. Maak dus een afspraak bij de huisarts als je een knobbeltje voelt. Hij of zij zal je vragen sinds wanneer je het hebt en waar je het hebt gevoeld. Vervolgens zal de huisarts het knobbeltje zelf bevoelen.

Afhankelijk van wat de huisarts voelt, wordt gekeken wat er het best kan gebeuren. Soms kan de huisarts voorstellen je volgende menstruatie even af te wachten, omdat je borsten net voor en tijdens je menstruatie anders voelen dan normaal. Zit het knobbeltje erna nog, dan kan vervolgonderzoek nodig zijn om even in kaart te brengen wat er aan de hand is. Zelfs als dat moet, wil dat nog niet zeggen dat je met een kwaadaardige afwijking te maken hebt. Je kunt bijvoorbeeld ook te maken hebben met een cyste, een holte gevuld met vocht, of een fibroadenoom, een goedaardig gezwel. Mocht verder onderzoek nodig zijn, dan vindt dit plaats in een ziekenhuis, bijvoorbeeld op een mammapoli, een speciale borstpolikliniek.

Echografie
Als je naar het ziekenhuis gaat om het knobbeltje verder te laten onderzoeken, kan er een echo van je borst gemaakt worden. Vooral vrouwen onder de dertig jaar zullen eerder een echo dan een mammografie krijgen, omdat het borstklierweefsel zo beter te bekijken is. Bij een echo zul je wat koude gel op je borst krijgen en zal er met een echo-apparaat gekeken worden naar de afwijking. Een verslag van wat er wordt gevonden, gaat naar je huisarts, met wie je alles goed kunt nabespreken.

Mammografie
Is er na de echo vervolgonderzoek nodig, dan kan er nog een röntgenfoto van je borsten worden gemaakt, een mammografie. Hierbij worden je borsten platgedrukt tussen twee plexiglasplaten, zodat zowel de boven- als de onderkant gefotografeerd worden. Dit platdrukken is niet heel aangenaam, maar het duurt gelukkig maar een paar tellen. Een radioloog zal de foto’s vervolgens beoordelen. De uitslag krijg je dezelfde dag.

Punctie en biopt

Mocht na de echo en de mammografie nog niet duidelijk zijn om wat voor knobbeltje het precies gaat, of ontstaat het vermoeden dat er sprake is van een kwaadaardige aandoening, dan kan er een punctie of een biopsie worden gedaan. Bij een punctie zullen met een dunne, holle naald wat cellen uit de afwijking worden gehaald. Dit wordt zonder verdoving gedaan, omdat een punctie vrijwel geen pijn doet. De uitslag van de punctie is binnen enkele uren bekend.

Wordt er een biopt afgenomen, dan worden er met een dikkere naald wat reepjes weefsel van de afwijking genomen. Dit gebeurt onder plaatselijke verdoving. De uitslag van het biopt laat een paar dagen op zich wachten.

Geen afwijking of een goedaardige afwijking

Blijkt er niets ernstigs met je borsten aan de hand te zijn, en die kans is heel groot, dan is dat natuurlijk goed nieuws! Wel geldt altijd: als je nog vragen hebt over de uitslag of het onderzoek, schroom die dan niet te stellen aan de specialist of je huisarts. Ook als je na afloop behoefte hebt aan een goede nabespreking, kun je dit met een gerust hart aangeven. Ook al is de uitslag helemaal in orde, het gaat hier wel om jouw gezondheid.

Een kwaadaardige afwijking

Is de uitslag van het onderzoek niet goed, dan zal dat natuurlijk hard aankomen. Afhankelijk van het type kwaadaardige afwijking, zal een behandelplan worden opgesteld, die door een deskundige met je zal worden doorgenomen. Mocht je vragen hebben of ergens mee zitten, dan kun je dit altijd bespreken met je behandelaars. Steun daarnaast op je familie, partner en vrienden.