Eigen schuld of niet: vrouwen verdienen minder dan mannen

 
We weten eigenlijk allemaal dat het nog gebeurt, maar geloven doen we het amper. Anno 2014 verdienen vrouwen nog steeds minder dan mannen voor hetzelfde werk. Maar ligt het aan de grote bazen? Of is het onze eigen schuld..?
 
Je eerste echte grote-mensen-baan, weet je nog hoe het voelde? Het tekenen van het contract, je eerste loonstrookje met daaropvolgend een grote shopsessie om het te vieren. Maar na de eerste weken van rozengeur en maneschijn, verschenen daar al wat donderwolkjes aan de banenhemel. Want had je het nou goed gehoord, verdient Joost van de administratie, die drie jaar jonger is, nou meer dan jij? En hoe zat dat met Daniël, die precies hetzelfde doet als jij?
 

Ook al stroomt het feminisme rijkelijk in ons bloed, van gelijkheid tussen de seksen komt in de (arbeids)praktijk vaak nog weinig terecht. Nog steeds zijn het vooral vrouwen die seksueel worden belaagd op kantoor, veelal geen hoge bestuurspositie hebben en die ook nog eens minder verdienen dan het andere geslacht - ook voor hetzelfde werk.
 
Hier op de redactie zijn we ons er soms niet helemaal van bewust. Tot we op dit filmpje stuitten en de waarheid akelig, maar hilarisch aan het licht komt. De dames van Toren C, de absurdistische komische tv-serie van de VPRO, dikken het misschien overdreven aan, maar ze slaan wel de spijker op z'n kop. Dat bracht ons bij de vraag: waarom doen wij vrouwen dat zo weinig, salarisverhoging vragen?

 
Vrouwelijke onzekerheid vs talentvolle mannen
Want als we onze lovers, vaders en opschepperige mannelijke vrienden mogen geloven, is het de normaalste zaak van de wereld. Je stapt gewoon op de man af – letterlijk – gooit je beste argumenten op tafel en eist net iets te veel verhoging, zodat je na wat onderhandelen uiteindelijk op precies het gewenste salaris uitkomt. Het lijkt haast wel een talent, of niet?
 
Noem het vrouwelijke onzekerheid, maar het is nogal een ding om je baas om opslag te vragen. Je voelt je al gauw hebberig en wil vooral niet tot last zijn. Of erger, de laan uitgestuurd worden, omdat de baas een goedkopere kracht heeft gevonden die niet 'zeurt'. Mondje dicht dus maar en aan de slag.
 
Of ligt het niet daar aan, maar komt het eigenlijk door de vooroordelen die nog steeds in het bedrijfsleven heersen? Waardoor mannen moeiteloos van promotie naar promotie hoppen en wij vrouwen maar achterblijven omdat we niet sterk genoeg zouden zijn? Is het dan niet juist de schuld van de hoge bazen die niet lijken te geloven in de kracht en het kunnen van vrouwen of onbewust een lager salarisbod doen bij een vrouw, voor dezelfde functie als haar mannelijke collega?
 

Wij vrouwen zijn misschien veeleisend, maar kunnen op de werkvloer gauw tevreden zijn. Een baan is een baan en daar moet je dankbaar voor zijn. Dat we daarmee het minimumloon verdienen, is een minder leuke bijkomstigheid, maar er komt in ieder geval brood op de plank. Mannen lijken wat dat betreft minder angstig en nemen het risico onder het mom van ‘nee heb je, ja kun je krijgen’. Komt dat, omdat ze meer invloed hebben dan wij vrouwen? Of omdat wij te schijterig zijn op onze poten te staan en om opslag te vragen?
 
Wat vinden jullie: is het onze eigen schuld dat vrouwen minder verdienen of ligt het aan de bevooroordeelde hoge bazen?