Liefde is een pan soep
Liefde is een hele hoop dingen. Liefde is plezier hebben in dingen, het schuilt in passies en liefde hebben voor wat je doet, het is houden van je vrienden, van de mensen om je heen en van jezelf. Het uiten daarvan doet iedereen op zijn eigen manier. Ik zeg het met soep.
De omschrijving op Wikipedia van soep luidt: Soep is vloeibaar voedsel dat bereid wordt door ingrediënten te koken, bijvoorbeeld groenten en/of vlees. Soep is een van de oudste gerechten; al in de prehistorie werd soep gegeten. Er bestaan zeer veel verschillende soepen en soep wordt over de hele wereld gegeten.
De kakkerlak van het eten
Je zou dus kunnen zeggen dat soep de kakkerlak van het eten is. Het overleeft elke klimaatwisseling en tijdsstroming, en het komt overal voor. De associatie moet je vanzelfsprekend wel even bij het onuitroeibare leggen, niet bij het hygiënische aspect. Noem me nog eens een gerecht dat zo algemeen aanvaard is, en volledig bestand is tegen elk verschil in cultuur of geloof. Ik zal het je zeggen; het is er niet.
Je zou dus kunnen zeggen dat soep de kakkerlak van het eten is. Het overleeft elke klimaatwisseling en tijdsstroming, en het komt overal voor. De associatie moet je vanzelfsprekend wel even bij het onuitroeibare leggen, niet bij het hygiënische aspect. Noem me nog eens een gerecht dat zo algemeen aanvaard is, en volledig bestand is tegen elk verschil in cultuur of geloof. Ik zal het je zeggen; het is er niet.
Troosteten
Soep is troosteten. Voor iedereen en overal. Geen verdriet of blijdschap zo groot dat mijn soep het niet aankan. Nee, verdriet gaat er niet van over, zo therapeutisch en louterend is-ie nu ook weer niet. Maar het helpt wel balans te brengen waar die verstoord is, en met wat warmte in je lijf is een koude werkelijkheid wat beter te dragen of te aanvaarden. Zeker als die soep met liefde in elkaar gebrouwen is, want ik maak hem niet voor zomaar iedereen. Dan moet ik je echt aardig vinden, mijn liefde geef ik ook niet aan Jan en alleman weg.
Soep is troosteten. Voor iedereen en overal. Geen verdriet of blijdschap zo groot dat mijn soep het niet aankan. Nee, verdriet gaat er niet van over, zo therapeutisch en louterend is-ie nu ook weer niet. Maar het helpt wel balans te brengen waar die verstoord is, en met wat warmte in je lijf is een koude werkelijkheid wat beter te dragen of te aanvaarden. Zeker als die soep met liefde in elkaar gebrouwen is, want ik maak hem niet voor zomaar iedereen. Dan moet ik je echt aardig vinden, mijn liefde geef ik ook niet aan Jan en alleman weg.
Vriendin met liefdesverdriet? Een pannetje soep zegt meer dan woorden. Lekker laten bulken boven een lekkere kom soep en een goed glas wijn, en hoogstens wat open vragen. Waar woorden vaak overkomen als opgedrongen advies, is soep neutraal. En neutraliteit, zo lijkt me, is wat je vrienden nodig hebben om zélf tot inzichten te komen.
1+1=3
Buiten de kakkerlak is soep dus ook de Maria Montessori van het eten; help mij het zelf te doen. Als er warmte door je lijf stroomt, gemengd met wat liefde en vriendschap, ben je veel beter in staat om dingen in het juiste perspectief te plaatsen. Zieke vrienden of familieleden? Van tomaten-, kippen- of uiensoep is allang bewezen dat ze het immuunsysteem herstellen, slijmoplossend werken en antibacterieel zijn. Bovendien geeft het mezelf ook een goed gevoel. Ik ben geen dokter, maar ik kan wel een bouillonnetje trekken. Dat doe ik dan maar. Ik voel me er beter van, de ontvanger ook, en dan is één plus één ineens drie.
Buiten de kakkerlak is soep dus ook de Maria Montessori van het eten; help mij het zelf te doen. Als er warmte door je lijf stroomt, gemengd met wat liefde en vriendschap, ben je veel beter in staat om dingen in het juiste perspectief te plaatsen. Zieke vrienden of familieleden? Van tomaten-, kippen- of uiensoep is allang bewezen dat ze het immuunsysteem herstellen, slijmoplossend werken en antibacterieel zijn. Bovendien geeft het mezelf ook een goed gevoel. Ik ben geen dokter, maar ik kan wel een bouillonnetje trekken. Dat doe ik dan maar. Ik voel me er beter van, de ontvanger ook, en dan is één plus één ineens drie.
Want soep is eten met ballen, ook al zitten ze er niet eens in.
Lees ook de vorige columns van Daniëlle!
Daniëlle de Mol Moncourt (1969) geniet ervan met een knipoog naar dagelijkse dingen te kijken.
Ze is moeder van twee hevig puberende zonen - waarbij ze die knipoog meer dan hard nodig heeft -, schrijfster en journalist. Buiten dat houdt ze van sporten, heeft ze een hardnekkige chocoladeverslaving en wijst ze een lekker wijntje ook niet af.
In haar columns observeert ze mensen, de dingen die ze doen en waarom ze dat doen. Wat drijft ze? Een enorm gebied dat haar verbeelding steeds weer opnieuw prikkelt.
Over haar sportavonturen schrijft ze op haar blog serendipityddmm.blogspot.com.