Sportblues

's Avonds heb ik vol goede moed m'n wekker op 06.00 uur gezet. Want deze keer ging ik écht hardlopen. Om half 7 de volgende ochtend lig ik echter nog diep onder de wol. Het regent, het is koud en m’n dekbed ligt lekker warm.

 

Winter. Het blijft een soort haat-liefdeverhouding. Blijheid alom wanneer het zonnetje schijnt of wanneer ik met m'n kont op de verwarming zit. Semi-deprimerend wanneer je weet dat je zorgvuldig drooggeföhnde haar er na twee stappen in de buitenlucht uitziet als een ontplofte scharrelkip.
 

Sporten en winter

Sporten lijkt opeens ook zo'n dingetje te worden. Terwijl ik tijdens de zomeravonden na werk geen enkele moeite heb om nog een rondje te lopen, kijk ik nu achterdochtig naar buiten. Want ja, het waait (hárd!) en ik zie een paar verdacht uitziende wolken in de lucht hangen. Kortom: de ideale combinatie om te besluiten met een warme kop thee op de verwarming te blijven zitten.  

 

Ik weet dat binnensporten een optie is. En zoals velen ben ik bekend met het dure begrip 'sportschool'. Maar echt fan ben ik niet. Ik volg wel kickbokslessen bij m'n favoriete kickboksschool, maar op de loopband bij de Fit For Free? Nee dank. Een halfuur later sta je nog steeds op hetzelfde punt. What's the fun in that?

Een groot doel

Dus probeerde ik mezelf te motiveren om weer m'n hardloopschema op te pakken. Ik heb er zelfs een heel artikel aan gewijd op ABS on FRIDAY. En: het hielp. Niet direct, maar ik had de geniale ingeving om een hard doel voor mezelf neer te zetten. Dat werd dus de halve marathon in Den Haag in maart. Rete-zwaar, rete-snel, maar de motivatie was er weer.
 

Nóg een groot doel

Om het nog wat grootser aan te pakken (want tja... een halve marathon. Da's natuurlijk een eitje...) heb ik er nog maar een doel bij verzonnen: een trail run. Want dat las ik in een tijdschrift en leek me bijzonder interessant. Het Himalayagebergte is misschien iets te hoog gegrepen, maar voor de zomer wil ik in ieder geval een eerste trail run in het natuurgebied hier hebben gelopen. Dat moet te doen zijn. Geloof ik. 

 

Maar momenteel is het 6.00 uur ’s ochtends. Zo te horen regent het en waarschijnlijk staat er weer een verdomd harde wind. Kortom: ik ga hardlopen. Wish me luck. 

 

Wil je meer lezen over m’n vooruitgang naar de halve marathon toe of hier zelf over meepraten? Je bent meer dan welkom om me via Twitter, Instagram of blog op te zoeken!